Temat interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. reprezentowanej przez Pełnomocnika Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2008 r. (data wpływu 1 października 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2008 r. (data wpływu 1 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystąpienia do naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystąpienia do naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 listopada 2008 r. (data wpływu 1 grudnia 2008 r.) o brakujące pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) będzie dokonywać transakcji importu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 7 ustawy o VAT. W związku z powyższym, zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy o VAT Spółka będzie dokonywała zgłoszenia celnego, w którym obliczy i wykaże kwotę VAT należnego z tytułu importu towarów.

Ilości, ceny jednostkowe oraz wartości importowanych towarów, którymi Spółka będzie posługiwać się dokonując zgłoszenia celnego będzie odpowiadało wartościom wynikającym z otrzymywanych przez nią od dostawców rachunków (które z kolei wynikają z zamówień złożonych przez Spółkę). Dane te służyć będą Spółce do obliczenia wartości celnej importowanych towarów, która zgodnie z art. 29 ust. 13 ustawy o VAT stanowi element podstawy opodatkowania dla transakcji importu towarów.

W niektórych przypadkach może się zdarzać, iż ilość rzeczywiście dostarczonych Spółce towarów będzie niższa (niedobory) od ilości widniejącej na otrzymanym przez nią rachunku od dostawcy, i tym samym od ilości towarów, którą wykaże w zgłoszeniu celnym.

Należy przy tym podkreślić, iż dokonując zgłoszenia celnego Spółka nie będzie posiadała jeszcze wiedzy w tym zakresie, gdyż przedmiotowe niedobory identyfikowane są w terminie późniejszym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku, gdy ilość rzeczywiście dostarczonych Spółce towarów jest niższa (niedobory) od ilości, którą wykazała w zgłoszeniu celnym, jest ona obowiązana wystąpić do naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji określającej VAT należny w prawidłowej wysokości...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy ilość rzeczywiście dostarczonych mu towarów jest niższa (niedobory) od ilości, którą wykazał na zgłoszeniu celnym, Zainteresowany nie jest obowiązany wystąpić do naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji określającej VAT należny w prawidłowej wysokości.

UZASADNIENIE

1. Fakultatywny charakter przepisu art. 33 ust. 3 ustawy o VAT

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek. Jak stanowi natomiast art. 33 ust. 3 ustawy, po przyjęciu zgłoszenia celnego podatnik może wystąpić do naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji określającej podatek w prawidłowej wysokości (podkreślenie Spółki).

W świetle powyższego przepisu należy zauważyć, że podatnik ma prawo, a nie obowiązek wystąpienia z wnioskiem o wydanie decyzji określającej podatek w prawidłowej wysokości. Uznać zatem należy, iż Spółka, mimo zidentyfikowanych różnic pomiędzy ilością rzeczywiście dostarczonych jej towarów a ilością wykazaną w zgłoszeniu celnym, nie będzie miała obowiązku wystąpienia z wnioskiem o wydanie decyzji określającej podatek w prawidłowej wysokości.

2. Brak zaniżenia VAT należnego

Spółka pragnie zauważyć, iż prezentowane przez nią powyżej stanowisko nie prowadzi do zaniżenia kwoty VAT należnego z tytułu importu towarów. Można by wręcz twierdzić, iż de facto Spółka zawyża VAT należny, gdyż opodatkowuje zbyt dużą ilość towarów.

Zdaniem Spółki także powyższy fakt potwierdza, iż nie jest ona obowiązana do wystąpienia z wnioskiem o wydanie decyzji określającej VAT należny w prawidłowej wysokości. Obowiązek taki mógłby natomiast wystąpić w sytuacji, gdyby działania podatnika miały prowadzić do zaniżenia kwoty VAT należnego (np. podatnik zaniżyłby w zgłoszeniu celnym kwotę VAT należnego), co jednak w przedmiotowym stanie faktycznym nie występuje.

3. Stanowisko organów podatkowych

Podkreślenia wymaga fakt, iż zaprezentowane przez Spółkę powyżej stanowisko znajduje odzwierciedlenie w praktyce organów podatkowych. Poniżej Spółka przytoczyła wybrane ze znanych jej pism w tej kwestii:

• pismo Naczelnika Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie z dnia 31 października 2006 r., sygn. PO-1/443/207/JF/2006: W przedstawionym stanie faktycznym, Spółka dokonała częściowego zwrotu importowanych towarów w związku z ich reklamacją. Na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy nie można wywodzić obowiązku Spółki do wystąpienia z wnioskiem o wydanie decyzji określającej podatek w prawidłowej wysokości, w przypadku stwierdzenia, że kwota podatku uległa zmianie. Po pierwsze przepis stanowi o uprawnieniu podatnika, a po drugie, stosowna decyzja może zostać wydana przez celny organ podatkowy także z urzędu, co wynika z art. 34 ust. 1 ustawy, który stanowi, iż w przypadkach innych niż określone w art. 33 ust. 1-3 kwotę podatku należnego z tytułu importu określa naczelnik urzędu celnego w drodze decyzji;
• pismo Naczelnika Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Skarbowego w Olsztynie z dnia 27 września 2005 r., sygn. US.PPM/443-58/MS/05: Stosownie bowiem do art. 33 ust. 3 ustawy o VAT, po przyjęciu zgłoszenia celnego podatnik może wystąpić do naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji określającej podatek w prawidłowej wysokości. Nie określono w powyższym przepisie w jakim terminie podatnik może wystąpić z takim żądaniem, z czego należy wywodzić, że może to uczynić do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Jest to jednak prawo, nie obowiązek podatnika. Organ podatkowy sam z własnej inicjatywy nie może wydać decyzji w tej sytuacji. Podatnik jednak, bez względu na to czy wystąpił z wnioskiem do naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji określającej podatek w prawidłowej wysokości i oczekuje na decyzję, czy też nie, może odliczyć w całości VAT wykazany w dokumencie celnym;
• pismo Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 10 marca 2005 r., sygn. 1472/RPP1/443-145/05/MK: W przypadku zawyżenia wartości celnej wynikającej z importu towarów Podatnik ma prawo zwrócić się do właściwego organu celnego o dokonanie ponownego ustalenia wartości celnej, cła i kwoty należnego podatku od towarów i usług;
• pismo Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 2 października 2007 r., sygn. PP/443-52-1-GK/07: Zgłoszenie celne może być poddane weryfikacji również na żądanie Spółki. Stosownie bowiem do art. 33 ust. 3 ustawy, po przyjęciu zgłoszenia celnego podatnik może wystąpić do naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji określającej podatek w prawidłowej wysokości. Jest to jednak prawo, nie obowiązek podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) oraz rozporządzenia Ministra Finansów wydane na podstawie ustawy. I tak, od 1 stycznia 2009 r. w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie:

• art. 33 ust. 1 ustawy w brzmieniu: Podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w zakresie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystąpienia do naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji stan faktyczny została wydana indywidualna interpretacja z dnia 24 grudnia 2008 r. nr ILPP2/443-891/08-4/GZ.

Natomiast w zakresie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT wykazanego na importowym dokumencie celnym dotyczącego:

• stanu faktycznego została wydana indywidualna interpretacja z dnia 24 grudnia 2008 r. nr ILPP2/443-891/08-5/GZ.
• zdarzenia przyszłego została wydana indywidualna interpretacja z dnia 24 grudnia 2008 r. nr ILPP2/443-891/08-7/GZ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.