Temat interpretacji

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2008r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie faktur przesyłanych w formie elektronicznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest administratorem systemu elektronicznej wymiany informacji E i świadczy usługi w tym zakresie na rzecz innych podmiotów, udostępniając platformę E. W trakcie procesu translacji komunikatu e-faktury wygenerowanego przez system wystawcy na komunikat czytelny dla systemu odbiorcy, następuje tłumaczenie danych słownikowych ze słownika odpowiadającego komunikatowi wejściowemu na słownik odpowiadający komunikatowi wyjściowemu. Wykaz słowników i wzajemnego przyporządkowania ich elementów zawarty jest w aneksie technicznym dotyczącym translacji komunikatów, który opisuje proces translacji poszczególnych informacji na fakturze. Przykładowo, wystawca wysyła e-fakturę w popularnym standardzie XML, w którym oznacza jednostki miary sztuki ciągiem znaków S. Odbiorca tej e-faktury oczekuje komunikatu w standardzie E/E D.96A, przyjętym przez Grupę Roboczą E należącą do E Polska przy Instytucie L i M w P. Format ten wymaga oznaczenia jednostki miary sztuki ciągiem znaków P (skrót ang. P piece - sztuka). W obu przypadkach, na wydruku faktury pojawi się czytelne i jednoznaczne oznaczenie szt., ewentualnie szt lub SZT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy operacja tłumaczenie danych słownikowych ze słownika odpowiadającego komunikatowi wejściowemu na słownik odpowiadający komunikatowi wyjściowemu nie narusza integralności przesłanej elektronicznie faktury VAT w rozumieniu § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz.U. Nr 133, poz. 1119)...

W opinii Wnioskodawcy operacja tłumaczenia danych słownikowych ze słownika odpowiadającego komunikatowi wejściowemu na słownik odpowiadający komunikatowi wyjściowemu nie narusza integralności przesłanej elektronicznie faktury VAT w rozumieniu § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119). W trakcie procesu translacji komunikatu e-faktury wygenerowanego przez system wystawcy na komunikat czytelny dla systemu odbiorcy, następuje tłumaczenie danych słownikowych poszczególnych standardów komunikatów, a znaczenie utworzonego komunikatu jest identyczne. Forma czytelnego odwzorowania faktury, nie pozostawia wątpliwości co do treści komunikatu e-faktury. Sytuacja takiej translacji jest analogiczna do operacji zmiany sposobu informatycznego kodowania znaków komunikatu, która wg wszystkich znanych spółce interpretacji podatkowych jest operacją nienaruszającą integralności treści faktury. Uznanie tłumaczenia danych słownikowych za operację naruszającą integralność treści e-faktury, uniemożliwiałoby translację komunikatów pomiędzy standardami formatów, stosowanymi w systemie E, przez strony wymiany tego dokumentu, która to translacja stanowi fundament elektronicznej wymiany danych (E) i stawiałoby pod znakiem zapytania w ogóle, stosownie platformy E do zgodnego z przepisami podatkowymi przesyłania elektronicznych faktur VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy ().

Szczególne zasady wystawiania i przechowywania faktur określone zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.). Elementy, jakie powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, określone zostały w § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia.

Sposoby i warunki wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasady przechowywania oraz tryb udostępniania organom podatkowym faktur przesyłanych drogą elektroniczną określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119). Przepisy ww. rozporządzenia nie wprowadzają jednak normatywnego wzoru graficznego faktury (podstawowe znaczenie ma treść faktury), nie określają też danych, które powinna zawierać faktura VAT wystawiona w formie elektronicznej. Dlatego też w zakresie danych, jakie powinna zawierać każda faktura (w tym faktura elektroniczna), należy odwołać się do treści powyżej powołanego art. 106 ustawy o VAT oraz odnoszących się do zawartości faktur, przepisów rozporządzenia w sprawie wystawiania faktur.

Stosownie do postanowień § 2 rozporządzenia w sprawie faktur elektronicznych, faktury wystawiane w formie elektronicznej przesyła się, w tym udostępnia, w tej formie odbiorcy oraz przechowuje się w tej formie przy zastosowaniu elektronicznych urządzeń do przetwarzania (łącznie z cyfrową kompresją) i przechowywania danych, z wykorzystaniem technik teletransmisji przewodowej, radiowej, technologii optycznych lub innych elektromagnetycznych środków.

Na podstawie § 6 ust. 5 w/powołanego rozporządzenia faktury przesyłane w formie elektronicznej powinny być przechowywane przez ich wystawcę oraz odbiorcę w formie elektronicznej w formacie, w którym zostały przesłane, w sposób gwarantujący autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści, jak również ich czytelność przez cały okres ich przechowywania.

Z uwagi na specyfikę dokumentu jakim jest faktura elektroniczna należy stwierdzić, że faktura ta, po przesłaniu drogą elektroniczną do kontrahenta ma być tym samym elektronicznym zestawem danych co faktura zachowana w systemie podatnika.

Ustawodawca wymaga, aby egzemplarz faktury elektronicznej przesłany przez wystawcę miał treść identyczną z treścią faktury otrzymanej przez kontrahenta, gdyż stosownie do § 4 rozporządzenia w sprawie faktur elektronicznych, faktury mogą być wystawiane, przesyłane i przechowywane w formie elektronicznej, pod warunkiem że autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści będą zagwarantowane:

1. bezpiecznym podpisem elektronicznym w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450 ze zm.), weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
2. poprzez wymianę danych elektronicznych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność danych w niej zawartych.
   
   

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, iż stosowane procedury muszą zapewniać zachowanie wszystkich danych e-faktury zestawionych w sposób nierozerwalnie związany w całość, oddającą istotę (sens) wystawionej faktury. Dokumentem źródłowym jest faktura w postaci zapisu elektronicznego, natomiast jej wydruk odzwierciedla tylko zawarte w niej dane. Bez znaczenia jest zatem forma graficzna, o ile sposób wydruku (wyświetlania) faktury nie powoduje zniekształcenia jej pierwotnej treści (przekazu informacji). W związku z powyższym operacja tłumaczenia danych słownikowych ze słownika odpowiadającego komunikatowi wejściowemu na słownik odpowiadający komunikatowi wyjściowemu opisana w przedmiotowym wniosku będącym przedmiotem interpretacji nie narusza integralności przesłanej elektronicznie faktury VAT w rozumieniu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie faktur w formie elektronicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.