Temat interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2008 r. (data wpływu 25 września 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 grudnia 2008 r. (data wpływu 3 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów inwestycyjnych związanych z budową fontanny jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów inwestycyjnych związanych z budową fontanny. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 grudnia 2008 r. o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, o podpisy osób upoważnionych oraz o informację dotyczącą brakującej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca Podatnik, Miejski Zakład Wodociągów i Kanalizacji (MZWiK) jest spółką z o.o., której podstawowym przedmiotem działalności jest:

• zbiorowe zaopatrzenie w wodę,
• zbiorowe odprowadzanie ścieków.

Jedynym udziałowcem (100% udziałów) Wnioskodawcy jest Gmina Miasto X (GMX). MZWiK i GMX realizują wspólną inwestycję polegającą na budowie fontanny, zlokalizowanej na centralnym placu miasta. Udział obu podmiotów w kosztach budowy jest mniej więcej równy po 50%. Wykonawcą budowy jest MZWiK, który następnie 50% kosztów inwestycji zafakturuje na GMX. Gmina deklaruje, że swój udział w wartości fontanny wniesie aportem na majątek MZWiK, a MZWiK będzie eksploatował i wykorzystywał fontannę (środek trwały) do reklamowania swojej firmy i wykonywanych usług, ponosząc jej koszty utrzymania. Za wodę zużytą do zasilania fontanny MZWiK będzie obciążał GMX (sprzedaż opodatkowana VAT). Ponadto, fontanna posiada automat wrzutowy umożliwiający po wrzuceniu monety wybór utworu muzycznego sterującego wypływem wody. Utarg z automatu będzie przychodem MZWiK (opodatkowanym VAT). Przychody z fontanny, według przewidywań, nie będą pokrywały kosztów utrzymania. MZWiK nie może tych kosztów przyjąć do kalkulacji cen za wodę, ponieważ nie jest to urządzenie wodociągowe. Może natomiast zaliczyć je do kosztów reklamy, czyli kosztów pośrednich uzyskania przychodów.

Z dodatkowych informacji przesłanych przez Wnioskodawcę wynika, iż usługi wykonywane za pomocą automatu wrzutowego sklasyfikowane są według symbolu PKWiU 93.05.12 jako usługi pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów inwestycyjnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, MZWiK ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów inwestycyjnych, ponieważ koszty budowy finansowane przez GMX są fakturowane na Gminę, a więc są związane ze sprzedażą opodatkowaną. Koszty budowy pokrywane przez MZWiK z własnych środków są również związane ze sprzedażą opodatkowaną, tj. sprzedażą wody do zasilania fontanny oraz sprzedażą usług (utarg z automatu) po przyjęciu do użytkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o czym stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy.

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

Obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie regulują kwestii refakturowania kosztów, ani nie definiują pojęcia refakturowania.

Regulacje w przedmiotowej kwestii zawarto w VI Dyrektywie Rady z dnia 17 maja 1977 r., jak i w obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywie Rady Nr 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r., Nr 347/1 ze zm.). Przepisy te pozwalają w określonych sytuacjach refakturującego traktować jako świadczącego usługę. Stosownie do dyspozycji przepisu art. 28 Dyrektywy Nr 2006/112/WE w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Art. 29 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Tym samym wskazana zasada wyłącza możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Natomiast w treści art. 88 powołanej ustawy ustawodawca wskazał czynności, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego. I tak, w myśl ust. 1 pkt 2 wskazanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym do 30 listopada 2008 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Do dnia 30 listopada 2008 r. art. 88 ust. 3 pkt 1 cyt. ustawy stanowił, iż przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3 (czyli towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji) oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów.

Z danych zawartych we wniosku wynika, że podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest zbiorowe zaopatrzenie w wodę oraz zbiorowe odprowadzanie ścieków. Jedynym udziałowcem (100% udziałów) Zainteresowanego jest Gmina (GMX). Wnioskodawca z Gminą realizują wspólną inwestycję polegającą na budowie fontanny, która posiada automat wrzutowy umożliwiający po wrzuceniu monety wybór utworu muzycznego, sterującego wypływem wody. Utarg z automatu będzie przychodem Wnioskodawcy (opodatkowanym VAT).

Udział Zainteresowanego oraz Gminy w kosztach budowy jest mniej więcej równy po 50%. Wykonawcą budowy jest Wnioskodawca, który następnie 50% kosztów inwestycji zafakturuje na GMX. Gmina deklaruje, że swój udział w wartości fontanny wniesie aportem na majątek MZWiK, a MZWiK będzie fontannę (środek trwały) eksploatował i wykorzystywał do reklamowania swojej firmy i wykonywanych usług, ponosząc jej koszty utrzymania. Za zużytą wodę do zasilania fontanny MZWiK będzie obciążał GMX (sprzedaż opodatkowana VAT).

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż przedmiotowa fontanna (środek trwały) będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych.

Czynności wykonywane przez MZWiK we własnym imieniu i na własny rachunek oraz na rzecz Gminy przy realizacji przedmiotowej inwestycji budowa fontanny stanowią świadczenie usług opodatkowanych VAT i tym samym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków dotyczących tej inwestycji, z uwzględnieniem pozostałych ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy o VAT (innych niż zawarte w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy).

Tut. Organ informuje, iż w związku z wejściem w życie z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), ww. art. 88 ust. 1 pkt 2 oraz art. 88 ust. 3 cyt. ustawy zostały uchylone.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów inwestycyjnych związanych z budową fontanny w przedstawionym stanie faktycznym. W przedmiocie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów związanych z eksploatacją fontanny w podatku od towarów i usług w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wydana została odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP1/443-900/08-5/AI z dnia 17 grudnia 2008 r.

Wniosek w części interpretacji prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną nr ILPB3/423-607/08-5/ŁM z dnia 17 grudnia 2008 r., natomiast w zakresie powiązań między podmiotami interpretacją indywidualną nr ILPB3/423-607/08-6/ŁM z dnia 17 grudnia 2008 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.