Temat interpretacji

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 września 2008 r. (data wpływu 19 wrzesień 2008 r.) oraz pismem z dnia 15 października 2008 r. (data wpływu 20 październik 2008 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2003 Wnioskodawczyni kupiła z majątku odrębnego działki nr X/1 i Y. Kupna dokonała jako osoba prywatna, z myślą o wykorzystaniu dla celów rekreacyjnych, a nie na sprzedaż. W związku z kupnem gruntu rolnego Zainteresowana została automatycznie rolnikiem, nie prowadząc takiej działalności. Jednakże płaciła w gminie podatek od gruntów rolnych. Wcześniej Wnioskodawczyni nie miała zgłoszonej działalności gospodarczej, ponieważ przebywała i pracowała w Niemczech.

Pod koniec 2004 r. powstał pomysł ewentualnej amatorskiej hodowli bydła, prowadzonej nie dla celów komercyjnych tylko jako hobby. W związku z tym w 2005 r. Zainteresowana podjęła roczne studia podyplomowe na Akademii Rolniczej ().

Po zakończeniu studiów Zainteresowana podjęła starania mające na celu przekwalifikowanie działki X/1 pod zabudowę zagrodową, aby wybudować tam budynek mieszkalny i gospodarczy.

Z powodów prywatnych Zainteresowana zrezygnowała z dotychczasowych planów założenia hodowli i zdecydowała się na sprzedaż obu działek. Sprzedaż działki nr X/1 w całości nie była możliwa, pomimo rozmów z pośrednikami, dlatego też Wnioskodawczyni przeprowadziła w 2008 r. jej podział na mniejsze działki.

Zainteresowana we wniosku wskazała, iż przedmiotowe grunty nie były uprawiane ani dzierżawione, nie było z nich żadnych dochodów. Zainteresowana nigdy nie prowadziła działalności jako rolnik, pomimo jej zgłoszenia ze względu na zamiar prowadzenia amatorskiej hodowli.

Posiadany przez Wnioskodawczynię teren nadal jest nieogrodzony i niezabudowany, bez przyłączy mediów.

Od 1 lutego 2007 r. Zainteresowana zgłosiła działalność niezwiązaną z handlem czy pośrednictwem w obrocie nieruchomościami. Działalność ta nie ma żadnego związku z posiadanymi działkami.

Obecnie Zainteresowana planuje sprzedaż 3 działek pod zabudowę zagrodową oraz łąki (działka Y). Kupcami są dwie strony. W przyszłości Wnioskodawczyni zamierza sprzedać pozostałe działki. Przedmiotowa działka X/1 została przekwalifikowana uchwałą Rady Gminy w 2005 r. i zgodnie z uchwalonym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jest działką pod zabudowę zagrodową, oznaczoną symbolem RM.

W okresie od 1983 r. do 1 lutego 2007 r. Zainteresowana pracowała wyłącznie na terenie RFN (jako tłumacz), gdzie była zameldowana i odprowadzała stosowne podatki. Nie prowadziła działalności w Polsce i nie miała żadnych innych dochodów w kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku VAT i na jakiej podstawie...

Zdaniem Wnioskodawczyni, naliczanie VAT byłoby sprzeczne z VI Dyrektywą Rady UE, gdyż nabycie nieruchomości nie nastąpiło w celach handlowych, lecz prywatnych (art. 2 pkt 1 i art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy). Ponadto Zainteresowana nie prowadzi działalności w tym zakresie (art. 2 pkt 1 VI Dyrektywy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza mocą ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, aby dostawę gruntów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a sam zakup gruntu dokonany został w celu odsprzedaży.

Zainteresowana dokonała w 2003 r. zakupu dwóch działek gruntów rolnych.

W momencie zakupu przedmiotowych działek zamiarem Wnioskodawczyni było ich wykorzystanie dla celów rekreacyjnych. Późniejsze przekształcenie przez nią jednej z nich pod zabudowę zagrodową, również miało na celu wykorzystanie dla celów prywatnych, gdyż Zainteresowana zamierzała wybudować tam budynek mieszkalny i gospodarczy. Nie można więc stwierdzić, że nabyła ona grunt w celu odsprzedaży działając w charakterze handlowca. Podział działki przeznaczonej pod zabudowę zagrodową na mniejsze i sprzedaż w chwili obecnej 2 działek z tego podziału oraz drugiej, która nie została przekształcona i w chwili obecnej dalej jest działką o przeznaczeniu rolniczym jest konsekwencją zmiany planów życiowych, na które Strona nie miała żadnego wpływu, a nie realizacją zamierzenia powziętego w momencie zakupu.

Zatem, w ocenie tut. Organu, w związku z faktem, że przedmiotowy grunt nigdy nie był wykorzystywany przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej (w tym również w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy), należy uznać, że jego sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie przyjąć zatem należy, iż Zainteresowana dokonując sprzedaży 3 działek i w przyszłości dalszych z przeznaczeniem pod zabudowę, nie będzie działała w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym czynność sprzedaży przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Zainteresowana nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku w związku z tymi transakcjami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.