Temat interpretacji

Jeżeli zarówno produkty jak i towary handlowe Wnioskodawcy przekazywane są kontrahentom (przedstawicielom handlowym) w niewielkich ilościach, w celach degustacji i o ile przekazywane ilości nie pokrywają ich potencjalnego zapotrzebowania na dane towary, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tych towarów, a jedynie stanowią zapoznanie potencjalnego klienta z ich jakością, to takie przekazania można uznać za próbki.Nieodpłatne przekazanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy nie podlega opodatkowaniu.Dokumentowanie więc przez Wnioskodawcę nieodpłatnego wydania gratisów zbiorczą fakturą wewnętrzną, wystawianą na koniec miesiąca, jest prawidłowe.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 czerwca 2011 r. (data wpływu 1 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

• jest nieprawidłowe w zakresie uznania przekazywanych wyrobów i towarów handlowych za próbki,

• jest prawidłowe w zakresie:
  • opodatkowania wydawanych próbek
  • dokumentowania wydania próbek i gratisów.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wydanych wyrobów i towarów handlowych jako próbki, opodatkowania wydawanych próbek, dokumentowania wydania próbek i gratisów.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 czerwca 2011 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wytwarzanie produktów przemiału zbóż, przetwarzanie ziemniaków, produkcja wyrobów ciastkarskich oraz pozostałych art. spożywczych przekazuje kontrahentom nieodpłatnie wyroby własne i towary handlowe. Część produktów przekazywanych jest jako próby w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług oraz inne przekazania tzw. gratisy.

Celem nieodpłatnego przekazania jest:

• rozszerzenie kanałów dystrybucji,

• pozyskanie nowych odbiorców,

• prezentacja nowych wyrobów Wnioskodawcy, a także nowych dla odbiorcy już współpracującego,

• zacieśnienie współpracy z kontrahentami,

• zwiększenie wolumenu sprzedaży,

• działania marketingowo-reklamowe.

Próby przekazywane są dla przyszłych potencjalnych odbiorców oraz dla kontrahentów już współpracujących z Wnioskodawcą, dla których dany towar jest nowością. Wyroby, mające charakter prób przekazywane są w niewielkich ilościach przedstawicielom handlowym. Udokumentowanie owego przekazania odbywa się na dokumencie wydania zewnętrznego WZ dla poszczególnych przedstawicieli.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, towar przekazywany jako próba nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Produkty Wnioskodawcy pakowane są w paczki 35g, 60g, 70g, 100g, 300g i ze względu na niewielką ilość w paczce przekazywane są w oryginalnych opakowaniach. Według art. 7 ust. 7 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, aby nieodpłatne przekazania prób nie wskazywały na działanie mające charakter handlowy przekreślane są kody na opakowaniach.

Przekazanie "gratisów" dokumentowane jest wydaniem zewnętrznym WZ na poszczególnych kontrahentów. Na koniec miesiąca wystawiana jest zbiorcza faktura wewnętrzna wykazująca VAT należny od przekazanych wyrobów (gratisów), na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług. Podstawę opodatkowania stanowi wartość w koszcie wytworzenia na podstawie art. 29 ust. 10 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług.

Wartość przekazanych gratisów jest zmienna, ustalana według uznania przedstawiciela handlowego.

Do produkcji nieodpłatnie przekazywanych próbek i gratisów, wykorzystywane są surowce i materiały pomocnicze w odniesieniu do których przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o wartość podatku naliczonego. Także towary handlowe przeznaczone do dalszej odsprzedaży, co do zakupu których przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W piśmie z dnia 28 czerwca 2011 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazano, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Towary handlowe wydawane są jako próby w opakowaniach o gramaturze 30g, 80g. Ze względu na małą ilość towaru w paczce, wydawane są w oryginalnych opakowaniach, aby nie generować dodatkowych kosztów związanych z nowym opakowaniem. Sprzedaż towarów handlowych dokonywana jest w opakowaniach o gramaturze 30g, 80g. Aby przekazania towarów handlowych jako próbki nie wskazywały na działania mające charakter handlowy przekreślane są kody kreskowe na opakowaniu oryginalnym. Przekazywanie towarów handlowych jako próbki wydawane jest na podstawie dokumentu WZ, wystawianego na przedstawiciela handlowego obsługującego danego kontrahenta.

Produkty, traktowane jako próbki, przekazywane są w opakowaniach o gramaturze 35g, 60g, 70g, 100g oraz 300g. Większość produktów ma swoją gramaturę, dla przykładu: chrupki smakowe pakowane są tylko w paczki o gramaturze 70g, prażynki pakowane są po 60g, a chrupki ziemniaczane po 70g, chrupki naturalne tygryski po 100g, natomiast chrupki bobaski po 300g. Nie ma więc możliwości przekazania mniejszej ilości wyrobu nie narażając się na dodatkowy koszt związany z opakowaniem tylko i wyłącznie dla wyrobu przeznaczonego na próbę i tak już małych ilości.

Towary przekazywane jako "gratisy" w większości wydań już teraz można sprecyzować, iż nie spełniają definicji prezentu o małej wartości. Wnioskodawca nadmienia, iż prowadzona jest ewidencja powyższych wydań i dopiero z końcem roku będzie można określić, które wydania stanowiły prezent o małej wielkości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Przekazywane gratisy, które nie spełniają definicji prezentu o małej wielkości, których łączna wartość w roku podatkowym przekracza 100,00 PLN traktowane są jako czynności, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy forma nieodpłatnego wydania wyrobów i towarów handlowych (próbki) jest wystarczająco wskazująca, iż wydania te są próbkami w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, postępuje on prawidłowo traktując wydane wyroby i towary handlowe nowe dla Niego oraz nowe dla kontrahenta w celach degustacji jako próby. Przekreślenie kodu kreskowego jest wystarczającym dowodem, aby uznać nieodpłatne przekazanie jako próbkę w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, a zarazem w związku z art. 7 ust. 3 ww. ustawy nie naliczać podatku należnego od powyższych przekazań.

Udokumentowanie przekazań próbek i gratisów na dokumentach WZ (wydanie zewnętrzne) oraz wystawienie faktury wewnętrznej zbiorczej na koniec miesiąca, dotyczącej nieodpłatnych wydań gratisów Wnioskodawca uznaje za prawidłowe, zgodnie z art. 20 ust 2 ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości oraz art. 106 ust. 7 ustawy z dnia 11.03.2004 o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

• za nieprawidłowe w zakresie uznania przekazywanych wyrobów i towarów handlowych za próbki,

• za prawidłowe w zakresie:
  • opodatkowania wydawanych próbek
  • dokumentowania wydania próbek i gratisów.

Stosownie do przepisu z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast art. 7 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie towarów, których cena nabycia (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia przekazywanego towaru nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których łączna wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

W myśl art. 7 ust. 7 ustawy, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wytwarzanie produktów przemiału zbóż, przetwarzanie ziemniaków, produkcja wyrobów ciastkarskich oraz pozostałych art. spożywczych, przekazuje kontrahentom nieodpłatnie wyroby własne i towary handlowe. Część produktów przekazywanych jest jako próby w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy oraz inne przekazania tzw. gratisy.

Wyroby przekazywane są dla przyszłych potencjalnych odbiorców oraz dla kontrahentów już współpracujących z Wnioskodawcą, dla których dany towar jest nowością. Wyroby, mające charakter prób przekazywane są w niewielkich ilościach przedstawicielom handlowym. Udokumentowanie przekazania odbywa się na dokumencie wydania zewnętrznego WZ dla poszczególnych przedstawicieli.

Towary handlowe wydawane są jako próby w opakowaniach o gramaturze 30g, 80g. Ze względu na małą ilość towaru w paczce, wydawane są w oryginalnych opakowaniach, aby nie generować dodatkowych kosztów związanych z nowym opakowaniem. Sprzedaż towarów handlowych dokonywana jest w opakowaniach o gramaturze 30g, 80g.

Produkty Wnioskodawcy pakowane są w paczki 35g, 60g, 70g, 100g, 300g i ze względu na niewielką ilość w paczce przekazywane są w oryginalnych opakowaniach. Produkty, traktowane jako próbki, przekazywane są w opakowaniach o gramaturze 35g, 60g, 70g, 100g oraz 300g.

Większość produktów ma swoją gramaturę, dla przykładu: chrupki smakowe pakowane są tylko w paczki o gramaturze 70g, prażynki pakowane są po 60g, a chrupki ziemniaczane po 70g, chrupki naturalne tygryski po 100g, natomiast chrupki bobaski po 300g. Nie ma więc możliwości przekazania mniejszej ilości wyrobu nie narażając się na dodatkowy koszt związany z opakowaniem tylko i wyłącznie dla wyrobu przeznaczonego na próbę i tak już małych ilości.

Według art. 7 ust. 7 ustawy, aby nieodpłatne przekazania prób nie wskazywały na działanie mające charakter handlowy przekreślane są kody na opakowaniach.

Towary przekazywane jako "gratisy" w większości wydań już teraz można sprecyzować, iż nie spełniają definicji prezentu o małej wartości. Prowadzona jest ewidencja powyższych wydań i dopiero z końcem roku będzie można określić, które wydania stanowiły prezent o małej wielkości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy. Przekazywane gratisy, które nie spełniają definicji prezentu o małej wielkości, których łączna wartość w roku podatkowym przekracza 100,00 PLN traktowane są jako czynności, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy.

Przekazanie "gratisów" dokumentowane jest wydaniem zewnętrznym WZ na poszczególnych kontrahentów. Na koniec miesiąca wystawiana jest zbiorcza faktura wewnętrzna wykazująca VAT należny od przekazanych wyrobów (gratisów), na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy. Podstawę opodatkowania stanowi wartość w koszcie wytworzenia na podstawie art. 29 ust. 10 ustawy.

Wartość przekazanych gratisów jest zmienna, ustalana według uznania przedstawiciela handlowego.

Do produkcji nieodpłatnie przekazywanych próbek i gratisów, wykorzystywane są surowce i materiały pomocnicze w odniesieniu do których przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o wartość podatku naliczonego. Także w stosunku do towarów handlowych przeznaczonych do dalszej odsprzedaży, przy zakupie przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy forma nieodpłatnego wydania wyrobów i towarów handlowych jest wystarczająco wskazująca, iż wydania te są próbkami w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy.

Wskazać należy, iż ustawodawca nie wprowadził żadnego limitu ilościowego, czy wartościowego dla towaru traktowanego jako próbka, wskazując jedynie, że ich ilość i wartość nie może wskazywać na handlowy charakter ich przekazania. Zatem określenie niewielka ilość towaru może budzić wątpliwości. Jednakże z treści przywołanego przepisu art. 7 ust. 7 wynika, iż za próbkę można uznać niewielką ilość towaru, która zachowała skład i wszelkie właściwości towaru.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania, aby nieodpłatne wydania próbek nie wskazywały na charakter handlowy tych wydań, poprzez przekreślenie kodu kreskowego na oryginalnych opakowaniach, nie jest wystarczające do pozbawienia tego przekazania charakteru handlowego.

Istnienie albo brak charakteru handlowego przekazania należy oceniać ze względu na ilość lub wartość przekazywanych próbek. Kryteria te odnieść przy tym należy do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu jednemu odbiorcy w danym okresie.

Nieodpłatne przekazanie próbek w celach promocyjno reklamowych, umożliwiających klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy.

Biorąc pod uwagę przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że jeżeli zarówno produkty jak i towary handlowe Wnioskodawcy przekazywane są kontrahentom (przedstawicielom handlowym) w niewielkich ilościach, w celach degustacji i o ile przekazywane ilości nie pokrywają ich potencjalnego zapotrzebowania na dane towary, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tych towarów, a jedynie stanowią zapoznanie potencjalnego klienta z ich jakością, to takie przekazania można uznać za próbki.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż przekreślenie kodu kreskowego jest wystarczającym dowodem, aby uznać nieodpłatne przekazanie jako próbkę w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania przekazywanych wyrobów i towarów handlowych za próbki, należało uznać je za nieprawidłowe.

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Stosownie bowiem do art. 7 ust. 3 ustawy nieodpłatne przekazanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania próbek jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii udokumentowania próbek i gratisów stwierdzić należy, iż ustawa, dla przekazania próbek nie przewiduje szczególnej formy dokumentowania.

Zatem dokumentowanie przekazania próbek przez Wnioskodawcę, jak wskazano we wniosku, na dokumencie wydania zewnętrznego WZ dla poszczególnych przedstawicieli, należy uznać za prawidłowe.

Natomiast wydanie gratisów - niebędących próbkami i prezentami o małej wartości, a stanowiące czynności o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy - wymaga wystawienia faktury wewnętrznej. Stosownie bowiem do art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Dokumentowanie więc przez Wnioskodawcę nieodpłatnego wydania gratisów zbiorczą fakturą wewnętrzną, wystawianą na koniec miesiąca, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wniosek w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25 -366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi