Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2008r. (data wpływu 4 sierpnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w sprawie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług do usług polegających na przyjmowaniu wpłat od klientów na rachunki w punkcie opłat sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 65.12.10-00.90 jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w sprawie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług do usług polegających na przyjmowaniu wpłat od klientów na rachunki w punkcie opłat sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 65.12.10-00.90.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną przez Prezydenta Miasta w ewidencji działalności gospodarczej pod nr xxxxxx/06, w ramach której wykonuje usługi, polegające na przyjmowaniu opłat za rachunki (gaz, prąd, czynsze, abonamenty, czesne itp.) od klientów w punkcie opłat za pomocą oprogramowania komputerowego, które następnie generuje codzienny plik z raportem wysyłany do banku za pośrednictwem internetu. Z bankiem Wnioskodawcę łączy podpisana umowa na korzystanie z firmowego rachunku z opcją usługi MPW (Masowe Przelewy Wychodzące). Bank rozsyła wpłacone na to konto pieniądze na wskazane przez klientów rachunki.

Aby ustalić właściwe grupowanie tych usług, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, będącą Załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 roku, w sprawie Polskiej Klasyfikacji Towarów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264) Wnioskodawca wystosował stosowne zapytanie do Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Warszawie za pośrednictwem Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacji 93-176 Łódź ul. Suwalska 29. W odpowiedzi otrzymano informację, że usługa polegająca na przyjmowaniu wpłat od klientów na rachunki w punkcie opłat mieści się w ugrupowaniu PKWiU 65.12.10-00.90 "Usługi pośrednictwa pieniężnego pozostałe, gdzie indziej niewymienione".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ust. 3 art. 8. ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (zwana dalej ustawa PTU) usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. W definicjach pkt 26 art. 2 ustawy PTU podano że, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o usługach elektronicznych - rozumie się przez to usługi, o których mowa w art. 11 Rozporządzenia nr 1777/2005, z uwzględnieniem art. 12 tego rozporządzenia.

Przywołane rozporządzenie stanowi, że ust 1 art. 11, do usług świadczonych drogą elektroniczną, o których mowa w art. 9 ust. 2 lit. e) tiret dwunaste i załączniku L dyrektywy 77/388/EWG, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie jest zautomatyzowane i które wymagają niewielkiego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe, ust. 2 wymienia przykładowe rodzaje takich usług, zaś art. 12, usługi których nie można uznać za usługi elektroniczne. Dogłębna analiza owych zapisów prowadzi do konkluzji; nie ma bezpośredniego odniesienia do ww. usług w ust. 2 art. 11 także w art. 12 rozporządzenia. Pozostaje analiza art. 11 ust. 1, a ta prowadzi do wniosku, że Wnioskodawca nie ma tu do czynienia z usługami elektronicznymi, gdyż udział w ich świadczeniu przez człowieka jest decydujący, (obsługa ręcznie dokonuje wszelkich wpisów do systemu na podstawie przedłożonego przez klienta dokumentu), a można sobie wyobrazić, że ich świadczenie następuje bez udziału technologii informacyjnej (umowy z odbiorcami i wpłaty gotówkowe), co zresztą ma miejsce w przypadku poboru opłat za usługi dostępu do sieci internet, świadczone przez lokalnego operatora. Czyli skoro nie ma się do czynienia z usługami elektronicznymi to podstawą identyfikacji jest stosowna kwalifikacja statystyczna, a ta zgodnie z interpretacją Prezesa GUS mieści się w grupowaniu PKWiU 65.12.10-00.90 "Usługi pośrednictwa pieniężnego pozostałe, gdzie indziej niewymienione". Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy PTU zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy; a w pkt 3 załącznika nr 4 do ustawy; znajdziemy (Sekcja J ex (65-67)) - Usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniami.

Reasumując - usługi polegające na przyjmowaniu opłat za rachunki (gaz, prąd, czynsze, abonamenty, czesne itp.) od klientów w punkcie opłat korzystają ze zwolnienia w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwaną dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Art. 8 ust. 3 ustawy stanowi, że usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Wnioskodawca świadczy usługę polegającą na przyjmowaniu opłat za rachunki (gaz, prąd, czynsze, abonamenty, czesne itp.) od klientów w punkcie opłat za pomocą oprogramowania komputerowego, które następnie generuje codzienne zestawienie w formie raportu wysyłane do systemu informatycznego banku za pośrednictwem internetu. Bank z Wnioskodawcą łączy umowa na korzystanie z firmowego rachunku z opcją usługi MPW (Masowe Przelewy Wychodzące). Bank rozsyła wpłacone na to konto pieniądze na wskazane przez klientów rachunki.

W tym miejscu należy rozpatrzeć kwestię, czy świadczona usługa może być traktowana jako usługa elektroniczna. Zgodnie z art. 2 pkt 26 ww. ustawy przez usługi należy rozumieć usługi, o których mowa w art. 11 Rozporządzenia Rady nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. Nr 288 poz. 1); z uwzględnieniem art. 12 tego rozporządzenia. Art. 11 ust. 1 Rozporządzenia stwierdza, że do usług świadczonych droga elektroniczną, o których mowa w art. 9 ust. 2 lit. e) tiret dwunaste i załączniku L dyrektywy 77/388/EWG należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie jest zautomatyzowane i które wymagają niewielkiego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe. Analiza przepisów art. 11 ust. 2 Rozporządzenia, wymieniającego przykładowe usługi wchodzące w zakres ust. 1, oraz art. 12, wymieniającego usługi, które nie można uznać za usługi elektroniczne prowadzi do wniosku, że aby zdefiniować przedmiotową usługę należy oprzeć się na zapisach art. 11 ust. 1.

Zgodnie z tym założeniem by przedmiotową usługę uznać za usługę elektroniczną muszą zostać spełnione następujące warunki:

• zautomatyzowanie świadczenia,
  
• niewielki udział człowieka,
  
• niemożność wykonania usługi bez wykorzystania technologii informacyjnej.
  
  

Opierając się na ww. przesłankach stwierdza się, że usługa świadczona przez Wnioskodawcę nie może być uznana za usługę elektroniczną, o której mowa w art. 11 ww. rozporządzenia, ponieważ jej świadczenie nie jest w pełni zautomatyzowane, wymaga udziału człowieka, którego działania są decydujące dla możliwości świadczenia usługi oraz istnieje teoretyczna możliwość wykonania usługi z pominięciem technologii informacyjnej. Na tej podstawie w stosunku do przedmiotowej usługi, w myśl art. 8 ust. 3 ustawy, należy zastosować klasyfikacje wydane na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Na podstawie § 2 ust. 1 oraz § 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.) dla celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) zawartą w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2008r.

Zgodnie z opinią usługi świadczone przez Wnioskodawcę sklasyfikowane zostały pod symbolem PKWiU 65.12.10-00.90 - usługi pośrednictwa pieniężnego pozostałe, gdzie indziej niewymienione.

Ustawodawca w art. 41 ust. 1 ustawy zawarł generalną zasadę dotyczącą stawek podatku od towarów i usług, zgodnie z którą stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Od tej zasady przewidziano jednak szereg wyjątków. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 3 przedmiotowego załącznika wymienione zostały usługi pośrednictwa finansowego o symbolu PKWiU Sekcja J ex (65-67), z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
   
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
   
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
   
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
   
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
   
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
   
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
   
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
   
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.
   
   

Wyrażenie ex w treści tabeli załącznika oznacza, że zwolnienie dotyczy danej usługi z danego grupowania.

Usługa świadczona przez Wnioskodawcę została sklasyfikowana w grupowaniu PKWiU 65.12.10-00.90, które zgodnie z tabelą załącznika jest częścią szerszego grupowania PKWiU - Sekcji J i jednocześnie nie jest objęta wyłączeniami przewidzianymi w treści tabeli załącznika. Tak sklasyfikowana usługa oznacza, że przedmiotowa usługa wchodzi ona w skład wykazu usług zwolnionych z podatku od towarów i usług zawartego w załączniku nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług. Ponieważ w myśl zapisów art. 43 ust. 1 usługi wymienione w załączniku podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług, podatnikowi przysługuje prawo do zwolnienia świadczenia przedmiotowej usługi z podatku od towarów i usług.

Reasumując, usługa świadczona przez Wnioskodawcę nie może zostać uznana za usługę elektroniczną. Przedmiotowa usługa została wymieniona w ustawowym katalogu usług zwolnionych z podatku od towarów i usług, a zatem Podatnikowi z tytułu świadczenia tej usługi przysługuje zwolnienie z podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.