Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 04 lutego 2008r. (data wpływu 11 lutego 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2008r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny.

Spółka cywilna C I będąca podatnikiem podatku VAT świadczy usługi w zakresie badań technicznych pojazdów (stacja kontroli pojazdów) oraz dokonuje sprzedaży detalicznej paliw. Dążenie do poprawy wyników finansowych, a także konkurencja zmuszają nas do podejmowania działań marketingowych, a tym samym do zwiększenia sprzedaży. Klienci, którzy korzystają u nas z usług badania technicznego pojazdu otrzymują gratis towar w postaci określonej ilości paliwa, która jest uzależniona od rodzaju badania technicznego, czyli Spółka dokonuje tzw. sprzedaży premiowej. Wydatki związane z organizacją sprzedaży premiowej oraz zakupem towarów wydanych nieodpłatnie w ramach tej sprzedaży, jako pozostające w bezpośrednim związku z przychodem ze sprzedaży, stanowią w całości koszty uzyskania przychodów. Wobec tego spółce przysługuje od tych zakupów odliczenie podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Spółki nieodpłatne przekazanie towarów w sprzedaży premiowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jest to przekazanie nieodpłatne związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, natomiast ust. 2 art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy przekazania towarów na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Tak też wypowiedział się dwa razy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 5 października 2007r. oraz 10 października 2007r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm.) stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i usług na terytorium kraju. Zakres definicji dostawy towarów rozszerzają przepisy art. 7 ust. 1 i 2 w/w ustawy. Przepis ustępu 1 wymienia enumeratywnie szereg przypadków, w których różnego rodzaju czynności stanowią również dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Przepis ten jednakże nie wymienia czynności wymienionych we wniosku i z tego powodu nie będzie miał on zastosowania w przedmiotowej sprawie. Przepis ustępu 2 brzmi: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
   
   

• jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub części.
  
  

Odnosząc się do argumentów Wnioskującego o treści przepisu art. 7 ust. 2 tutejszy organ wyjaśnia - dyspozycja art. 7 ust. 3 w/w ustawy stwierdza, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Wyłączenie zakresu stosowania przepisu ust. 2 dotyczy więc towarów, które co do zasady przekazywane są w związku z działalnością przedsiębiorstwa (przekazanie druków reklamowych lub próbek towarów zawsze ma taki związek, zazwyczaj także przekazanie prezentów). Z powyższego wynika, że przepis art. 7 ust. 2 znajduje zastosowanie również do przekazania związanego z działalnością przedsiębiorstwa. Przeciwne twierdzenie oznaczałoby, że ustawodawca wyłączył spod opodatkowania czynności, które i tak nie podlegają opodatkowaniu. Mając na uwadze racjonalność i celowość działania ustawodawcy nie można uznać, że przepis art. 7 ust. 2 dotyczy wyłącznie przekazań nie związanych z przedsiębiorstwem. Przez odpłatną dostawę towarów należy więc rozumieć także przekazanie towarów bez wynagrodzenia, jeżeli przekazania dokonano na cele związane z przedsiębiorstwem a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tych towarów oczywiście za wyjątkiem druków reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów, należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie towarów wraz z przeniesieniem na odbiorcę prawa do rozporządzanie towarem jak właściciel stanowi dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy; podlega zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przedmiotowym stanie faktycznym Spółka przekazuje produkty (gratis w postaci określonej ilości paliwa) klientom, którzy korzystają z usług badania technicznego pojazdu. Będą zatem rozporządzać nimi jak właściciele. Prowadzenie usług badania technicznego, są odrębną usługą, za które Spółka otrzymuje wynagrodzenie od klientów. Powyższa usługa nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji. W powstałej sytuacji faktycznej analiza art. 7 ust. 2 ww. ustawy pozwala ostatecznie stwierdzić, że regulacja ta zawiera dwa istotne elementy przesądzające o konieczności opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów. Oprócz omówionego wyżej prawa do odliczenia podatku naliczonego podstawowe znaczenie odgrywa cel takiego przekazania, który został w tym przepisie szczególnie wyeksponowany. Nieodpłatne przekazanie towarów podlega zatem opodatkowaniu, gdy mamy do czynienia z celami innymi niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Spółka wydając paliwo realizuje własne cele (działania marketingowe), jednak poprzez tę samą czynność zaspakaja jednocześnie indywidualne potrzeby odbiorców, a więc realizuje potrzeby osobiste konsumentów. Wystąpienie innego celu w związku z nieodpłatnym przekazaniem towaru przesądza o obowiązku opodatkowania takiej czynności.

Zgodnie z powyższym stanowisko Spółki przedstawione we wniosku należy uznać za nieprawidłowe, gdyż Spółka dokonując nieodpłatnego przekazania towarów swoim klientom dokonuje czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Powołane przez Wnioskodawcę wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 5 października 2007 r., 10 października 2007r. są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, wobec czego nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 w/w ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 w/w ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.