Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki................ przedstawione we wniosku z dnia 03.03.2008 r. (data wpływu 05.03.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 marca 2008 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

Przedsiębiorstwo na podstawie zawartej umowy wykonywało roboty związane z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu. Roboty zostały wykonane do końca 2007 r. ale zarówno protokoły zdawczo odbiorcze, jak również faktura VAT dokumentująca wykonanie robót została wystawiona w 2008 r. Na 2008 r. przypada również termin płatności wynikający z wystawionej faktury VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca uważa, iż do robót dotyczących infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu wykonanych faktycznie w 2007 r., w przypadku których protokoły zdawczo- odbiorcze zostały podpisane w 2008 r., oraz w przypadku których faktura VAT i wynikający z niej termin płatności przypadał na 2008 r. należy stosować preferencyjną stawkę 7%.

Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do robót budowlano montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą. Roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą zostały zdefiniowane w art. 146 ust. 1 ustawy. Natomiast, infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu została zdefiniowana w art. 146 ust. 3 ustawy. Jak wynika z powyższego przepisu miał on charakter okresowy. Jednocześnie przepisy ustawy z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 192, poz. 1382) nie przewidziały w zakresie robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu możliwości przedłużenia stosowania tej preferencyjnej stawki na kolejne lata.

Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku usług budowlanych i budowlano montażowych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty nie później jednak niż 30 dnia od dnia wykonania tych usług. Jednakże, zdaniem wnioskodawcy dla kwestii zastosowania stawki podatku od towarów i usług nie będzie miał znaczenia moment powstania obowiązku podatkowego, ale moment faktycznego wykonania usługi. Konsekwentnie, w związku z tym, że w opisanym stanie faktycznym usługi związane z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu zostały faktycznie wykonane w 2007 r. należy stwierdzić, że powinna do nich zostać zaaplikowana stawka obowiązująca w tym czasie tj. stawka 7%.

Podobne stanowisko wyraził Minister Finansów w piśmie z dnia 24 czerwca 2004 r. Nr PP3-812-458/2004/AK/1786.

Z punktu widzenia omawianej sprawy nie ma żadnego znaczenia data podpisania protokołu zdawczo odbiorczego, data wystawienia faktury oraz wynikający z niej termin płatności. W szczególności jeśli idzie o protokół zdawczo odbiorczy, nie powinien on być traktowany jako data wykonania usługi ale jak pokwitowanie wykonanych usług. Podobne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 5 marca 1997 r. ( sygn. akt II CKN 28/97), zgodnie z którym .. jeżeli wykonawca zgłosił zakończenie robót budowlanych inwestor obowiązany jest dokonać ich odbioru. W protokole tej czynności, stanowiącym pokwitowanie spełnienia świadczenia i podstawę dokonania rozliczeń stron, niezbędne jest zawarcie ustaleń poczynionych m.in. co do jakości wykonanych robót, wykaz ujawnionych wad wraz z ewentualnymi terminami ich usunięcia lub oświadczeniem inwestora o wyborze innego uprawnienia przysługującego mu z tytułu odpowiedzialności wykonawcy za wady ujawnione przy odbiorze...

W przypadku przyjęcia innego sposobu interpretacji analizowanego stanu faktycznego niż przedstawiony powyżej, należałoby uznać taki sposób interpretacji za sprzeczny z art. 2 Konstytucji RP tj. zasadą demokratycznego państwa prawnego i wynikającą z niej zasadą zaufania obywatela do państwa i tworzonego przez niego prawa. Wykonując bowiem usługi dotyczące infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, podatnik działał w zaufaniu, że będą opodatkowane według stawki 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług ustawodawca przewidział także preferencyjne stawki podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 12 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się w myśl art. 41 ust. 12a ustawy obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12 b ww. ustawy nie zalicza się :

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300m2;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150m2.
   
   

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zmianami), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do :

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

• w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12 -12 c ustawy.
  
  

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zmianami) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zmianami), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach ( art. 3 pkt 1 lit. a i pkt 2).

Z treści znowelizowanych przepisów wynika więc, iż preferencyjna 7% stawka podatku nie dotyczy budowy, remontów i konserwacji obiektów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, co oznacza, iż roboty te począwszy od dnia 1 stycznia 2008 r. ze względu na utratę mocy przepisu przejściowego, jakim był w tym zakresie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy, podlegają opodatkowaniu według stawki 22%.

Jednocześnie przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ww. ustawy rozumie się :

1. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
2. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
3. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.
   
   

W świetle ogólnych przepisów zawartych w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Ustawodawca określił również szczególne przypadki dotyczące powstania obowiązku podatkowego. Stosownie do regulacji zawartej w art. 19 ust. 13 pkt 2 lit d ww. ustawy, w przypadku świadczenia usług budowlanych i budowlano montażowych obowiązek podatkowy postaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania tych usług. Przepis ust. 13 pkt 2 lit. d stosuje się również do usług przyjmowanych częściowo, których odbiór dokonywany jest na podstawie protokołów zdawczo odbiorczych ( art. 19 ust. 14 ustawy).

Określony w przepisach moment powstania obowiązku podatkowego wskazuje na termin rozliczenia przez podatnika podatku z tytułu wykonanych czynności.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż w 2007 r. świadczył on roboty związane z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu . Roboty zostały wykonane do końca 2007 r. natomiast protokoły zdawczo odbiorcze jak również faktura dokumentująca wykonanie robót wystawiona została w 2008 r.

Zgodnie z przywołanymi powyżej przepisami prawa podatkowego, stawka podatku w wysokości 7% dla robót budowlano montażowych związanych z infrastruktura towarzyszącą obowiązywała jedynie do dnia 31 grudnia 2007 r. ( art. 146 ust. 1 pkt 2 lit.a ustawy). Wykonanie przez podatnika czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług powoduje obowiązek rozliczenia podatku według stawek obowiązujących w dniu wykonania tej czynności. W przypadku usług budowlanych lub budowlano montażowych wykonanie usługi powszechnie rozumie się jako odbiór techniczny robót, potwierdzony stosownym protokołem zdawczo odbiorczym, celem którego jest stwierdzenie stanu faktycznego jaki istnieje w czasie przekazania obiektu budowlanego jednej stronie przez drugą. Protokół zawiera ustalenia dotyczące zgodności wykonania obiektu budowlanego z zatwierdzonym projektem budowlanym i innymi warunkami określonymi w pozwoleniu na budowę.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy Wnioskodawca wykonywał zarówno zewnętrzne (do budynku) jak i wewnętrzne (w budynku mieszkalnym) roboty budowlane związane z infrastrukturą, powinien odpowiednio zastosować 7% stawkę podatku od towarów i usług do części robót dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, a 22% stawkę do pozostałych robót.

Udokumentowaniem świadczonych usług i jednocześnie podstawą do rozliczeń pomiędzy stronami jest faktura VAT, stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy ( art. 106 ust. 1 ustawy). Zgodnie z § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zmianami), w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1-5 i 7-11 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Jednakże faktury, o których mowa powyżej nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego ( § 15 ust. 2).

Jednocześnie tut. organ podatkowy wyjaśnia, iż powołany przez Wnioskodawcę wyrok sądu zapadł w indywidualnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i nie może mieć zastosowania w przedstawionych przez Wnioskodawcę okolicznościach.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie na podstawie § 1 i 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego upoważniony jest do wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych). Interpretacje indywidualne dotyczą powszechnie obowiązujących przepisów prawa podatkowego. Zatem tut. organ upoważniony jest do wydawania interpretacji na podstawie powszechnie obowiązujących przepisów prawa podatkowego, nie rozstrzyga natomiast o ich zgodności z Konstytucją.

Jedynym organem powołanym do badania zgodności aktów normatywnych z Konstytucją jest Trybunał Konstytucyjny. Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają moc powszechnie obowiązującą i są ostateczne. Podlegają niezwłocznemu ogłoszeniu w organie publikacyjnym, w którym akt normatywny był ogłoszony, a gdy orzeczenie dotyczy aktu nie ogłoszonego w organie publikacyjnym w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej M P. Jeżeli Trybunał postanowi, że utrata mocy obowiązującej aktu normatywnego, albo poszczególnych jego przepisów nastąpić ma po dniu ogłoszenia orzeczenia stwierdzającego niezgodność z Konstytucją, w orzeczeniu określa się termin utraty mocy obowiązującej tego aktu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.