Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2008 r. (data wpływu 21 lipiec 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 lipca 2008 r. (data wpływu 28 lipiec 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 lipca 2008 r. (data wpływu 28 lipiec 2008 r.) o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na licytacji u komornika w dniu 16 lipca 2007 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabył działkę pod zabudowę letniskową o pow. 0,4362 ha w użytkowanie wieczyste do dnia 5 grudnia 2089 r. Celem zakupu działki było osiedlenie się po wybudowaniu domu letniskowego wielosezonowego z ogrzewaniem. Z uwagi na to, że w sąsiedztwie wszystkie działki mają po 5-6 arów i są wystarczające do celów rekreacyjnych, Zainteresowany wyodrębnił i podzielił grunt na 8 działek. Cztery działki Wnioskodawca zostawia dla siebie i dzieci, a cztery pozostałe zamierza zbyć (nabywcami będą różne osoby). Powodem sprzedaży gruntu jest fakt, że ziemia jest piaszczysta i nie da się na niej nic uprawiać. Zainteresowany jest emerytem i nie prowadzi działalności gospodarczej. Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane do produkcji rolnej i nie były przedmiotem najmu czy dzierżawy. Sprzedawane działki przeznaczone są pod zabudowę letniskową. W związku ze sprzedażą przedmiotowych działek Wnioskodawca poniósł koszty związane z wytyczeniem drogi dojazdowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa sprzedaż działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, że dokonuje on sprzedaży majątku osobistego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Za towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak wynika z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru. Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż dokonuje on dostaw nieruchomości gruntowych, nabytych wcześniej dla potrzeb własnych. Zakres i skala planowanego przedsięwzięcia (planowana sprzedaż 4 z 8 działek) oraz podjęte przez sprzedawcę działania (podział gruntu na 8 działek) wskazują na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy, w przeciwnym bowiem razie dzielenie gruntów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowych działek nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonujący dostawy tych działek wykonuje czynności o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, stwierdza się, iż Wnioskodawca stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług już z chwilą pierwszej transakcji, bowiem zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę niezależnie od wielkości obrotów nie stosuje się zwolnień podmiotowych, o których mowa w art. 113 ust. 1 i 9. Dostawa działek, które zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod zabudowę nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ponieważ zwolnieniem tym objęta jest tylko dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Stosownie zatem do art. 41 ust. 1 ustawy, dostawa działek podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.