Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2008r. (data wpływu 11 lipca 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania transakcji zbycia zakładu produkcyjnego niesporządzającego samodzielnie bilansu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2008r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania transakcji zbycia zakładu produkcyjnego niesporządzającego samodzielnie bilansu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 11 czerwca 2008r. zawarta została (pod warunkami zawieszającymi) umowa sprzedaży przedsiębiorstwa przez XXX sp. z o.o. (dalej jako: XXX") na rzecz T. (Umowa Sprzedaży"). Przedmiotem umowy nie jest sprzedaż całej działalności gospodarczej prowadzonej przez XXX, lecz jedynie samodzielnego wyodrębnionego przedsiębiorstwa tej spółki, zajmującego się składowaniem, modyfikowaniem, dystrybucją, marketingiem i sprzedażą bitumu (asfaltu drogowego) (dalej: Przedsiębiorstwo"). Przedsiębiorstwo to prowadzone jest przez XXX w terminalu znajdującym się w x. Przedsiębiorstwo nie jest zorganizowane w zakład lub oddział samodzielnie sporządzający bilans. Co do zasady, Umowa Sprzedaży obejmuje wszystkie składniki wchodzące w skład przedmiotowego Przedsiębiorstwa, a mianowicie:

• tzw. goodwill (wartość firmy) związany z Przedsiębiorstwem,
• całość aktywów rzeczowych, środków trwałych i zapasów związanych z prowadzonym Przedsiębiorstwem, za wyjątkiem tzw. wyłączonego majątku, nie objętego Umową Sprzedaży,
• kontrakty, licencje oraz wszelkie zobowiązania odnoszące się do Przedsiębiorstwa, istniejące w dniu przeniesienia jego własności, z wyłączeniem wszelkich kontraktów odnoszących się do zaopatrywania,
• rejestry, czyli dokumenty odnoszące się do Przedsiębiorstwa z wyłączeniem wszystkich dokumentów podatkowych, kontraktów dostawców i ksiąg rachunkowych XXX,
• wszystkie prawa XXX w odniesieniu do stron trzecich odnoszące się do jakichkolwiek składników przenoszonego majątku, za wyjątkiem zadłużenia księgowego, czyli całego zadłużenia z tytułu dostaw i usług oraz innych sum należących XXX w dniu zbycia Przedsiębiorstwa,
• systemy IT.
  
  

W skład Przedsiębiorstwa sprzedawanego przez XXX wchodzą również określone prawa użytkowania wieczystego gruntów oraz prawa własności budynków. Dlatego też, na mocy odrębnej umowy zawartej w formie aktu notarialnego (ale pozostającej w związku z Umową Sprzedaży), XXX sprzeda T. prawa użytkowania wieczystego dwóch nieruchomości, tj. nieruchomości o powierzchni 0,2191 ha oraz nieruchomości o powierzchni 5,0040 ha, wraz z prawami własności budynków i budowli wybudowanych na tych nieruchomościach, które wykorzystywane są do prowadzenia Przedsiębiorstwa.

Niemniej jednak, na mocy wyraźnej klauzuli zamieszczonej w Umowie Sprzedaży, z Przedsiębiorstwa przenoszonego tą Umową wyłączone zostały określone składniki, w szczególności:

• wszelkie zobowiązania XXX odnoszące się do okresu sprzed daty sprzedaży Przedsiębiorstwa lub też wynikające z kontraktów lub okoliczności, które zaszły przed terminem wejścia w życie Umowy Sprzedaży,
• nazwa handlowa używana przez XXX,
• wierzytelności XXX z tytułu usług i dostaw oraz naliczone opłaty należne XXX do czasu wejścia w życie Umowy Sprzedaży,
• gotówka w kasie XXX lub w banku,
• wszelkie podatki, za które odpowiedzialne jest XXX,
• konta i rejestry księgowe XXX, które nie odnoszą się wyłącznie do Przedsiębiorstwa,
• prawa własności intelektualnej XXX oraz spółek stowarzyszonych, w tym wszelkie oznaczenia, znaki identyfikacyjne XXX, nazwy handlowe, itd.
  
  

Przedsiębiorstwo prowadzone przez XXX stanowi zakład pracy w rozumieniu Kodeksu pracy. Przeniesienie Przedsiębiorstwa na rzecz T. spowoduje zatem przejście zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy na nowego pracodawcę, skutkiem czego T. stanie się z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy związanych z Przedsiębiorstwem.Umowa Sprzedaży została zawarta pod określonymi warunkami zawieszającymi. Zgodnie z postanowieniami tej Umowy, skutki zawarcia Umowy Sprzedaży (tj. przeniesienie własności Przedsiębiorstwa) nastąpią w dacie określonej jako koniec miesiąca kalendarzowego następujący po piątym dniu po spełnieniu warunków zawieszających wskazanych w Umowie Sprzedaży.Z tytułu przeniesienia własności Przedsiębiorstwa T. zobowiązana jest do zapłaty na rzecz XXX ceny w wysokości 9 milionów PLN netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy transakcja wynikająca z Umowy Sprzedaży nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem PCC z uwagi na fakt, iż umowa ta powinna zostać potraktowana za odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. W opinii Spółki, omawiana transakcja nie może zostać uznana za zbycie przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans, przez co transakcja taka pozostawałaby poza zakresem regulacji ustawy VAT.Zdaniem Spółki, transakcja przeprowadzona na podstawie Umowy Sprzedaży stanowi częściowo odpłatną dostawę towarów (w odniesieniu do aktywów uznawanych za towary"), częściowo natomiast powinna zostać uznana za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy VAT (w szczególności, w odniesieniu do sprzedaży określonych praw przysługujących XXX, jak np. licencji). W konsekwencji transakcja ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary" rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.Art. 8 ust. 1 wskazuje natomiast, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również, między innymi, przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych.W świetle wyżej powołanych przepisów należy uznać, iż transakcja przeprowadzona na podstawie Umowy Sprzedaży powinna zostać potraktowana za odpłatną dostawę towarów, ewentualnie za odpłatne świadczenie usług (w odniesieniu do tych sprzedawanych aktywów, które nie mogą zostać uznane za towary" dla celów ustawy VAT). W konsekwencji, przedmiotowa transakcja powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT.Zdaniem Spółki, pomimo tego, że omawiana transakcja dotyczy funkcjonalnie wyodrębnionego Przedsiębiorstwa prowadzonego przez XXX w odniesieniu do składowania i obrotu bitumenem, transakcja ta nie spełnia kryteriów dla uznania jej za zbycie przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans, które wyłączone są z regulacji ustawy VAT na mocy art. 6 pkt 1 ustawy VAT. Przedmiotowe Przedsiębiorstwo nie jest bowiem formalnie zorganizowane w samobilansujący zakład lub oddział. Co więcej, pomimo tego, iż transakcja obejmuje, co do zasady, całość majątku związanego z Przedsiębiorstwem, to jednak określone składniki tego Przedsiębiorstwa zostały wyłączone z transakcji. Dlatego też, zdaniem Spółki, omawiana transakcja nie może być uznana za transakcję pozostającą poza zakresem regulacji ustawy VAT, na mocy jej art. 6 pkt 1.

Powyższe wnioski Spółki opierają się, między innymi, na analizie dostępnych pism interpretacyjny wydanych przez organy podatkowe. Przykładowo, w piśmie z dnia 25 kwietnia 2007r. (PP/443-18-1-BS/07) Opolski Urząd Skarbowy dokonał analizy transakcji sprzedaży całości majątku trwałego i obrotowego związanego z jednym z dwóch rodzajów działalności prowadzonej przez podatnika (działalność gastronomiczno-hotelarska), przy czym działalność ta nie została wyodrębniona w formie zakładu lub oddziału samodzielnie sporządzającego bilans. W wyniku przeprowadzonej analizy, Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał, że z uwagi na fakt, iż podatnik nie dokonał sprzedaży, między innymi, ksiąg handlowych, w tym przypadku nie doszło do transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa. Jednocześnie wskazano w tym piśmie, iż nie każda dostawa jednostki organizacyjnej wchodzącej w skład przedsiębiorstwa (spełniająca warunki pozwalające na uznanie jej za przedsiębiorstwo, bądź na bazie której możliwe jest utworzenie odrębnego przedsiębiorstwa) jest dostawą wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i zakład (oddział) samodzielnie sporządzający bilans, to oznacza to, że jedynie jednostki organizacyjne finansowo wyodrębnione mogą z tej regulacji korzystać. Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka jest przedsiębiorstwem wielozakładowym, a przedmiotem sprzedaży jest jeden zakład zlokalizowany który nie posiadał pełnej samodzielności i odrębności majątkowo - finansowej i nie sporządzał samodzielnie bilansów."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.Przy czym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 art. 8 ust. 3 ww. ustawy.Natomiast w świetle art. 6 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług, nie definiuje pojęć "przedsiębiorstwo" oraz "zakład (oddział) samodzielnie sporządzający bilans". W celu ich określenia należy odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) oraz ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.).Podkreślić należy, iż ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien być on interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub oddziału (w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej) samodzielnie sporządzającego bilans.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. Oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. Własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. Prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. Wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. Koncesje, licencje i zezwolenia;
6. Patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. Majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. Tajemnice przedsiębiorstwa;
9. Księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu.Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo - obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, iż przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.

Ustawodawca wyłączył z opodatkowania - obok zbycia całego przedsiębiorstwa - jedynie transakcję mającą za przedmiot jego część, będącą zakładem (oddziałem) samodzielnie sporządzającym bilans. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje również pojęcia "zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans". W celu zdefiniowania tego pojęcia można odwołać się do definicji zawartej w art. 5 pkt 4 ww. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w rozumieniu której "oddziałem" jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Oddział lub zakład nigdy nie jest zatem bytem samodzielnym - zawsze stanowi element większej całości.Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) - art. 11 ust. 2 i następne, jednostki posiadające oddziały (zakłady) mogą prowadzić księgi rachunkowe oddziałów (zakładów) w siedzibie jednostki albo oddziałów (zakładów).

W myśl art. 51 ust. 1 ww. ustawy jednostka, w skład której wchodzą jednostki organizacyjne sporządzające samodzielne sprawozdania finansowe, sporządza łączne sprawozdanie finansowe, będące sumą sprawozdania finansowego jednostki i wszystkich jej oddziałów (zakładów), wyłączając odpowiednio:

1. aktywa i fundusze wydzielone,
2. wzajemne należności i zobowiązania oraz inne rozrachunki o podobnym charakterze,
3. przychody i koszty z tytułu operacji dokonywanych między jednostką a jej oddziałami (zakładami) lub między jej oddziałami (zakładami),
4. wynik finansowy operacji gospodarczych dokonywanych wewnątrz jednostki, zawarty w aktywach jednostki lub jej oddziałów (zakładów).
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. 2 powołanej ustawy sprawozdanie finansowe składa się z:

1. bilansu,
2. rachunku zysków i strat,
3. informacji dodatkowej, obejmującej wprowadzenie do sprawozdania finansowego oraz dodatkowe informacje i objaśnienia.
   
   

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż bilans, o którym mowa w art. 6 pkt 1 cyt. wyżej ustawy o podatku od towarów i usług jest bilansem sporządzanym zgodnie z przepisami ww. ustawy o rachunkowości i wchodzącym w skład sprawozdania finansowego sporządzanego przez osobę prawną.

W przypadku zbycia części majątku przedsiębiorstwa wyłączenie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce tylko wówczas, kiedy spełnione będą łącznie następujące warunki:

• całe przedsiębiorstwo podlega przepisom ustawy o rachunkowości,
• przedmiotem zbycia jest jego zakład (oddział) inny niż zakład główny i zakład (oddział) ten samodzielnie sporządza bilans.
  
  

Zbycie zakładu (oddziału) nie podlega ustawie o VAT, jeśli samodzielnie sporządza on bilans (czyli podlega przepisom o rachunkowości).Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem zbycia jak wskazał Wnioskodawca nie będzie przedsiębiorstwo, ani zakład (oddział) samodzielnie sporządzający bilans, tylko określone składniki majątku tego przedsiębiorstwa. Zatem w świetle powyższego, w przypadku zbycia części majątku, która nie stanowi przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans nie ma zastosowania wyłączenie z art. 6 pkt 1 ww. ustawy, a transakcja ta jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Zatem sprzedaż poszczególnych składników majątkowych podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z cyt. art. 7 ust. 1 jako dostawa towarów oraz zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 pkt 1 jako świadczenie usług w zależności od charakteru ww. składników będących przedmiotem sprzedaży. Do poszczególnych towarów lub usług zastosować należy odpowiednią stawkę podatku od towarów i usług lub zwolnienie wynikające z przepisów ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.Zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o podatku od towarów i usług lub przepisy wykonawcze do ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.
   
   

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
   
   

Ponieważ sprzedaż przedmiotowego zakładu nie wypełnia dyspozycji zawartej w art. 6 ustawy o VAT, tym samym sprzedaż ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie uznać należy za prawidłowe.Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych zawarta zostanie w odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.