Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2008r. (data wpływu 17 lipca 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 października 2008r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania transakcji zbycia odlewni ż. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2008r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 14 października 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania transakcji zbycia odlewni ż.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. zamierza sprzedać swoją odlewnię żeliwa nabytą w maju 1991r. jako przedsiębiorstwo (państwowe) w rozumieniu art. 55 prim 1 k.c. - w skład którego to przedsiębiorstwa wchodziły 2 mieszkania zakładowe, z których spółka obecnie uzyskuje przychody w postaci czynszu mieszkalnego. Odlewnia Ż. od dnia nabycia jest niesamodzielnie bilansującym zorganizowanym zakładem - przedsiębiorstwem - spółki z o.o., która prowadzi od 1998r. jedynie przez tą odlewnię swoją działalność gospodarczą.

Wezwaniem z dnia 14 października 2008r. tut. Organ wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie wniosku poprzez wskazanie:

• czy Spółka prowadzi inną działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług poza działalnością odlewni ż.,
• czy działalność Spółki ulegnie likwidacji w związku ze sprzedażą odlewni ż.,
• co wchodzi w skład bilansu Wnioskodawcy poza odlewnią ż., ponieważ z wniosku wynika, że odlewnia żeliwa nie jest jednostką samobilansującą,
• czy sprzedaż przedmiotowej odlewni żeliwa obejmuje taki sam zespół składników majątkowych i niemajątkowych jaki istniał w dacie nabycia tej odlewni (łącznie z mieszkaniami zakładowymi), jeżeli nie należy wskazać jakie składniki zostały wyłączone
  
  

Wnioskodawca pismem z dnia 14 października 2008r. uzupełnił zdarzenie przyszłe w następujący sposób:

• spółka nie prowadzi innej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług poza działalnością odlewni ż. - jak to już podano we wniosku wszystkie formy działalności gospodarczej spółki oparte są o odlewnię ż.
• w związku ze sprzedażą odlewni ż. działalność spółki nie ulegnie likwidacji - z tym, że spółka nie będzie prowadziła żadnej dotychczasowej działalności gospodarczej opartej o odlewnię ż.,
• poza elementami bilansowymi zawierającymi się w odlewni ż. w skład bilansu Wnioskodawcy nie wchodzą żadne inne elementy działalności gospodarczej - to co wchodzi w bilans spółki wynika z działalności opartej o odlewnię ż., gdyby odlewnia żeliwa sporządzała samodzielnie bilans, to bilans byłby równoznaczny wartościowo z bilansem spółki,
• sprzedaż przedmiotowej odlewni ż.obejmuje taki sam zespół składników majątkowych i niemajątkowych jaki istniał - składał się na mienie odlewni w dacie nabycia odlewni - z wyłączeniem mieszkań zakładowych (które zostały przejęte m.in. przez Urząd Gminy za zobowiązania podatkowe z tytułu nieruchomości tej odlewni).
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż takiego zakładu - odlewni nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT ponieważ zakład ten został nabyty jako przedsiębiorstwo bez VAT, bowiem w 1991r. nie było podatku VAT - nie było ustawy o podatku VAT i ponadto wynika to z:

1. stanowiska Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wyroku z dnia 27.11.2003r. w sprawie ZITA MODES SARL (sygn. C 497/01) w oparciu o art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy UE,
2. art. 19 Dyrektywy UE - VAT 2006/112/WE,
3. stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wyroku z dnia 7.02.2008r. sygn. akt III SA/Wa 934/07 - uwzględniające ww. wyrok ETS z 27.11.2003r. i art. 19 Dyrektywy VAT 2006/112/WE.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.Natomiast w świetle art. 6 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

W przepisach prawa podatkowego brak jest definicji pojęcia przedsiębiorstwa, wobec czego w tym zakresie należy posłużyć się właściwymi przepisami prawa. Definicję pojęcia przedsiębiorstwo zawiera przepis art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z jego treścią przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. Oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. Własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. Prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. Wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. Koncesje, licencje i zezwolenia;
6. Patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. Majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. Tajemnice przedsiębiorstwa;
9. Księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Wchodzące w skład przedsiębiorstwa składniki materialne i niematerialne powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest to, żeby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Jeżeli zatem warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to sprzedaż przedsiębiorstwa nie będzie podlegała przepisom ustawy.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że zamierza sprzedać całe przedsiębiorstwo rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego w postaci odlewni żeliwa, w oparciu o którą Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Przy czym w skład bilansu Wnioskodawcy wchodzą jedynie elementy wynikające z działalności opartej o odlewnię ż.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż sprzedaż przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego wyłączone jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług tj. nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.