Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2008 r. (data wpływu 13 lutego 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 kwietnia 2008 r., w którym udzielono odpowiedzi na wezwanie organu z dnia 22 kwietnia 2008 r. w zakresie okoliczności wykonywanej działalności rolniczej oraz zbycia działek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z małżonką prowadzi gospodarstwo rolne. Na początku lat 80-tych będąc kawalerem Zainteresowany odziedziczył po rodzicach kilkuhektarowe gospodarstwo. W roku 1999 Wnioskodawca skorzystał z okazji zakupu 1,5 hektara gruntu rolnego w miejscowości X oddalonej od miejscowości Y o kilka kilometrów. Działka ta posiadała mały domek (altanę) kawałek sadu resztę stanowiła rola. Na nieruchomości tej Wnioskodawca podjął produkcję rolną. W roku 2006 nieruchomość ta podobnie jak wiele innych została przez Gminę przekwalifikowana na grunty budowlane. W związku z faktem, iż rolnictwo stało się nieopłacalne Wnioskodawca postanowił zainwestować w firmę transportową. Aby pozyskać środki finansowe Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży połowy posiadanej działki. Na 70 arową działkę Zainteresowany nie znalazł nabywcy. W tej sytuacji Wnioskodawca podzielił ją na 6 mniejszych, 10 arowych.

Wnioskodawca konsultował czynność zbycia działek w aspekcie obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT w Pierwszym Urzędzie Skarbowym we Wrocławiu. Zainteresowany otrzymał odpowiedź, w myśl której winien zapłacić podatek VAT od sprzedaży działek. Obowiązek taki wiąże się bowiem z ilością zbywanych działek. Wnioskodawca po dokonaniu czynności sprzedaży 6 działek budowlanych dokonał zapłaty 22% podatku VAT oraz 30% opłaty planistycznej na rzecz Urzędu Gminy. Czynności sprzedaży dokonano w okresie od lutego do lipca 2007 r., w tym działki nr (...) powstałej z podziału działki (...) o pierwotnej powierzchni 1,51 hektara.

W dniu 5 maja 2008 r. do tut. Organu wpłynęło pismo Wnioskodawcy z dnia 26 kwietnia 2008 r., w którym Zainteresowany uzupełnił stan faktyczny o następujące informacje. Otóż Wnioskodawca jest od roku 1984 rolnikiem. Posiada aktualnie 15 hektarów areału rolnego wraz z zabudowaniami odziedziczonymi po rodzicach. Zainteresowany nie prowadzi księgowości. Płody rolne uzyskiwane z gospodarstwa zbywa na wolnym rynku lub między rolnikami za pośrednictwem ogłoszeń.

Zbytą działkę Zainteresowany nabył w roku 1999. Prowadził na niej działalność rolniczą. W roku 2004 w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (transport ciężarowy) Wnioskodawca podjął decyzję o wydzierżawieniu ww. nieruchomości. Pozostała część gospodarstwa uprawiana jest rolniczo do chwili obecnej.

Działka nr (...) o powierzchni 1,53 hektara została przez Wnioskodawcę podzielona na 6 działek o powierzchni około 10 arów. Działki te zostały sprzedane bowiem to na takie działki istniało zapotrzebowanie. Wnioskodawca pozostawił sobie 80 arów, które nadal są wykorzystywane rolniczo.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, naliczenie podatku VAT przy sprzedaży działek budowlanych wyodrębnionych z nieruchomości o numerze (...) nie było prawidłowe w świetle ustawy.

Wnioskodawca jest rolnikiem nabył grunt rolny i wykorzystywał go rolniczo. Zainteresowany dokonał sprzedaży po 8 latach, a zatem w jego opinii trudno mówić o ciągłości wykonywania danej działalności, a także trudno dopatrzeć się znamiona handlu nieruchomościami. Wielość sprzedaży (ilość działek) podyktowana była faktem zwiększonego popytu na mniejsze działki budowlane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 2 pkt 15 ww. ustawy, przez działalność rolniczą - rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą (...) a także świadczenie usług rolniczych.

Natomiast jak stanowi art. 2 pkt 20 ustawy o VAT, przez produkty rolne - rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Zgodnie również z art. 2 pkt 21 cyt. ustawy, pod pojęciem usług rolniczych - rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu wynika, iż Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne. Posiadany areał rolny był w pełni wykorzystywany w działalności rolniczej skutkując produkcją rolną. Wytworzone dobra (produkty rolne) w określonej części były zbywane na wolnym rynku, a w pozostałej części sprzedawane innym okolicznym rolnikom.

Uwzględniając zatem treść art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy oraz fakty podane we wniosku, stwierdzić należy, iż prowadzone przez Wnioskodawcę gospodarstwo rolne, pozwala zaklasyfikować je do działalności gospodarczej. Taka klasyfikacja działalności Wnioskodawcy wynika wprost z treści art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, uznającej za działalność gospodarczą działalności rolników. Wolą ustawodawcy niejako - na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług - uznano działalność rolniczą za działalność gospodarczą.

Zatem uznać należy, że transakcja sprzedaży przedmiotowych działek budowlanych wydzielonych z gruntu rolnego ma związek z działalnością gospodarczą (jest to bowiem sprzedaż majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności rolniczej) i na podstawie art. 5 ust. 1 ww. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Czynność sprzedaży posiadanych przez Wnioskodawcę działek budowlanych wyczerpuje definicję działalności gospodarczej także w jej innym charakterze. Stosownie bowiem do treści powołanego już art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, przez działalność gospodarczą rozumie się także czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jak już wcześniej wskazano grunty stanowią w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towary. Te będąc wykorzystywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych przesądzają o wystąpieniu działalności gospodarczej.

Z zawartego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowany dokonał podziału nieruchomości na 6 działek budowlanych. Działki te następnie w pewnym okresie czasu kolejno sprzedawano. Takie postępowanie wyczerpuje definicję działalności gospodarczej, bowiem tego samego rodzaju czynność jest powtarzana (w sposób ciągły) dla celów zarobkowych. Ciągłość taka wynika z faktu sprzedaży 6 działek budowlanych (a więc nie jest to czynność jednorazowa) a kierowanie się celem zarobkowym wskazał Wnioskodawca.

Nie bez znaczenia jest tu także fakt, iż nieruchomość ta w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej w postaci firmy transportowej, także wykorzystywana była rolniczo i przysparzała Wnioskodawcy korzyści materialnej. Ze stanu faktycznego sprawy wynika, iż Wnioskodawca nieruchomość wydzierżawił innej osobie. Tak więc i w tym okresie Zainteresowany wykorzystywał posiadany areał do działalności gospodarczej. Sprzedając przedmiotową nieruchomość Zainteresowany zbywał majątek związany z działalnością gospodarczą.

Reasumując, czynność zbycia działki budowlanej nr (...) wykorzystywanej przez Wnioskodawcę w działalności rolniczej skutkuje uznaniem takiej czynności za działalność gospodarczą i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.