Temat interpretacji
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28.07.2008 r. (data wpływu 31.07.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania, miejsca świadczenia oraz wykazania w deklaracji podatkowej usług informatycznych w zakresie oprogramowania świadczonych dla unijnych podatników - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 31.07.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku oraz miejsca świadczenia usług informatycznych w zakresie opodatkowania, miejsca świadczenia oraz wykazania w deklaracji podatkowej usług informatycznych w zakresie oprogramowania świadczonych dla unijnych podatników.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka będąca czynnym podatnikiem VAT, posiadająca unijny nr identyfikacji podatkowej, świadczy usługi informatyczne w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2) na rzecz odbiorców z Niemiec i Irlandii, posiadających unijne numery identyfikacji podatkowej. Na wykonywane usługi Spółka wystawia co miesiąc faktury VAT z zerową stawką VAT i informacją o obowiązku rozliczenia podatku od towarów i usług przez nabywcę w Niemczech i Irlandii.
Spółka w składanych miesięcznych deklaracjach dla podatku od towarów i usług VAT-7 wykazuje sprzedaż usług do Niemiec i Irlandii w pozycji 30 deklaracji, a także składa kwartalne informacje podsumowujące VAT-UE.
Spółka nie dostarcza do żadnego z krajów Unii towarów. Spółka prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie z zakładu w kraju, gdyż nie posiada żadnych innych zakładów.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Zdaniem Wnioskodawcy Spółka uważa że:
- Miejscem świadczenia przez Spółkę usług w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2) na rzecz odbiorców unijnych - z zakładu w kraju, jest miejsce prowadzenia działalności gospodarczej przez odbiorców usług. Usługi tego typu są opodatkowane wg stawki 0%, a podatek od wartości dodanej rozlicza odbiorca usługi w swoim kraju.
- W pozycji 21 deklaracji VAT-7 należy wykazywać sprzedaż towarów i świadczenie usług, wyłącznie poza terytorium kraju czyli wykonywanych w wyniku zarejestrowania prowadzenia takiej działalności w innym państwie członkowskim Unii.
W pozycji 30 deklaracji VAT-7 należy wykazywać tylko WDT bezwzględnie jest zobligowana do wykazania sprzedaży unijnej usług w miesięcznych deklaracjach VAT-7. W deklaracji VAT-7 brak jest pozycji w której jednoznacznie można by było
wykazać unijną sprzedaż usług i dlatego ujmuje ją w pozycji 30 deklaracji.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
AD. 1. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
- eksport towarów,
- import towarów,
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.
Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługę miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.
Odstępstwo od tej zasady przewidziane
zostało między innymi w art. 27 ust. 3 ustawy, który stwierdza, że w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:
- osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
- podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę
- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.
Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy, przytoczony powyżej przepis art. 27 ust. 3 stosuje się do usług: doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1); w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2); prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1; w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3); przetwarzania danych i dostarczania informacji; tłumaczeń.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne w zakresie oprogramowania sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 72.2 na rzecz odbiorców z Niemiec i Irlandii, posiadających numery identyfikacji podatkowej. Z powyższego wynika, że Wnioskodawca świadczy powyższe usługi, na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę.
Zatem, w myśl art. 27 ust. 3 pkt 2 i ust. 4 pkt 3 ustawy miejscem świadczenia dla tych usług będzie miejsce, gdzie nabywca usług posiada siedzibę lub miejsce zamieszkania, czyli miejscem świadczenia przedmiotowych usług jest odpowiednio terytorium Niemiec i terytorium Irlandii.
Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.
Przepis ust. 1 powołanego wyżej artykułu stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub w przypadku terytorium państwa trzeciego podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).
W myśl § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 95, poz. 798 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem, przepisy § 9, 11-23 i 26 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub w przypadku terytorium państwa trzeciego podatku o podobnym charakterze.
Zgodnie z ust. 2 powołanego paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 9, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.
Stosownie do § 27 ust. 4 rozporządzenia, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.
W związku z powyższym, świadczone usługi na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty (Niemcy, Irlandia), a więc w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, zgodnie z wyżej cytowanym przepisem § 27 ust. 4 rozporządzenia Wnioskodawcą dokumentuję fakturą VAT zawierającą również informację, że zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług jest nabywca usługi. Na fakturze nie powinna być wskazana stawka podatku, ponieważ świadczona przez Wnioskodawcę usługa nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski, w związku z tym do przedmiotowych usług nie znajdują zastosowania przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dotyczące wysokości stawek oraz zwolnień podatkowych. Przedmiotowa usługa zostanie opodatkowana zgodnie z przepisami obowiązującymi w kraju powstania obowiązku podatkowego.
Reasumując, miejscem świadczenia usług w zakresie oprogramowania (sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 72.2) na rzecz podmiotu z terytorium państwa Wspólnoty jest miejsce, gdzie nabywca usług posiada swoją siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności. Ze względu na powyższe miejscem opodatkowania przedmiotowych usług jest terytorium Niemiec oraz Irlandii. O sposobie rozliczania podatku i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia przesądzają w takim przypadku przepisy kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usługi. Wnioskodawca jest zobowiązany wystawić kontrahentowi fakturę VAT, zawierającą dane określone w § 9 rozporządzenia, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem, jednakże zawierającą adnotację kto rozlicza należny podatek. Właściwym jest wskazanie podmiotu rozliczającego podatek od tej czynności. Za nieprawidłowe uznać trzeba opodatkowanie świadczonych przez Wnioskodawcę usług według stawki podatku w wysokości 0 % i wystawienie faktury VAT z taką stawką.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.
AD. 2 Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.
Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 19 września 2005 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 185, poz. 1545) określające wzory deklaracji oraz objaśnienia co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejscu ich składania. W objaśnieniach do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7K) stanowiących załącznik nr 3 do ww. rozporządzenia wskazano, iż w pozycji 21 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy.
Zgodnie z objaśnieniami w poz. 30 deklaracji podatkowej VAT-7 wykazuje się wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ustawy, jeżeli podatnik zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT-UE zgodnie z art. 97 ustawy.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nie dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a świadczy usługi na rzecz podatników mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Wspólnoty. Zatem, nie wykazuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i nie wypełnia w związku z tym poz. 30 deklaracji podatkowej.
Natomiast jeśli w związku z usługami świadczonymi poza terytorium kraju Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy, Wnioskodawca winien wykazać obrót z tytułu tych usług w części C deklaracji w poz. 21 jako Dostawa towarów oraz świadczenie usług, poza terytorium kraju,
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.
Podkreślić jednak należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji usługi do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. A zatem Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej usługi będącej przedmiotem wniosku. Jednocześnie informuje się, że za prawidłową klasyfikację towarów i usług odpowiedzialność ponosi wyłącznie podatnik świadczący usługi oraz dokonujący dostawy towarów.
Zatem, usługi te nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski, w związku z czym do przedmiotowych usług nie
znajdą zastosowania przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dotyczące wysokości stawek oraz zwolnień podatkowych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.