Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2008 r. (data wpływu 31 marca 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 28 kwietnia 2008 r. (data wpływu 5 maja 2008 r.), 26 maja 2008 r. (data wpływu 29 maja 2008 r.) oraz 10 czerwca 2008 r. (data wpływu 13 czerwca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwoty stanowiącej uzupełnienie wkładu budowlanego związanego z ustanowieniem odrębnej własności lokalu użytkowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwoty stanowiącej uzupełnienie wkładu budowlanego związanego z ustanowieniem odrębnej własności lokalu użytkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W czerwcu 1999 r. członek Spółdzielni zawarł ze Spółdzielnią porozumienie na realizację lokalu użytkowego w pawilonie handlowo-usługowym. Zgodnie z porozumieniem realizacja budowy była finansowana ze środków własnych członków Spółdzielni.

Spółdzielnia rozliczała się na podstawie faktur VAT wystawionych przez wykonawców. Po zakończeniu inwestycji i rozliczeniu budowy, w grudniu 2002 r. Spółdzielnia wezwała członka do zapłaty kwoty 28 590, 70 zł tytułem uzupełnienia wkładu budowlanego. Członek zakwestionował rozliczenie i nie uznał kwoty 20 778,49 pozostałą część kwoty należności wpłacił. W marcu 2003 r. Spółdzielnia postawiła przedmiotowy lokal do dyspozycji członka, jednakże w związku z brakiem wpłaty wymaganej kwoty, umowa o ustanowienie własnościowego prawa do lokalu nie została zawarta, lokal nie został przekazany.

W sierpniu 2003 r. członek Spółdzielni wniósł do Sądu Rejonowego pozew o ustalenie, że należność w kwocie 20 778,48 zł wynikająca z wezwania do zapłaty z tytułu uzupełnienia wkładu budowlanego za wybudowany lokal nie istnieje.

Sąd Rejonowy w wyroku z listopada 2006 r. ustalił, że część należności wynikająca z wezwania do zapłaty nie istnieje, w pozostałym zakresie powództwo oddalił. Kwota 9 343,83 zł stanowi rozliczenie wyroku Sądu Rejonowego. Obecnie Spółdzielnia ma zamiar zawrzeć z członkiem notarialną umowę ustanowienia odrębnej własności lokalu na członka i umowę przeniesienia.

Spółdzielnia wystawiła członkowi fakturę na kwotę 9 343,83 zł i doliczyła 22% VAT. Członek wpłacił do Spółdzielni kwotę 9 343,83 zł, odmówił natomiast wpłaty kwoty podatki VAT.

Ponadto Wnioskodawca informuje, że pozwolenie na użytkowanie wszystkich lokali użytkowych w pawilonie handlowo-usługowym Spółdzielnia uzyskała 31 stycznia 2003 r. (decyzja Prezydenta Miasta).

Spółdzielnia przejęła lokal do ewidencji środków trwałych 30 czerwca 2003 r.

Ze względu na toczące się postępowanie sądowe do tej pory lokal w budynku handlowo-usługowym nie był zagospodarowany (wykończony), ani użytkowany.

Pismem z dnia 28 kwietnia 2008 r. Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony we wniosku stan faktyczny o następujące informacje.

Spółdzielnia jest podatnikiem VAT od 1993 r. Spółdzielni nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT od przedmiotowej inwestycji. Wpłaty wkładu budowlanego nastąpiły w latach 2000-2002. Ustanowienie odrębnej własności lokalu nastąpi na rzecz osób, które w dniu 29 czerwca 1999 r. zawarły ze Spółdzielnią umowę o budowę lokalu (Porozumienie).

Uzupełnienie wkładu budowlanego przez te osoby w kwocie 9 343,83 zł nastąpiło w dniu 6 marca 2008 r., natomiast faktura VAT została wystawiona przez Spółdzielnię w dniu 12 marca 2008 r.

W okresie od zakończenia budowy przedmiotowego lokalu użytkowego do dnia wpłaty uzupełnienia wkładu budowlanego nie zostały poniesione żadne nakłady na jego wykończenie. Lokal stał pusty i nie był używany. Został on przekazany przez Spółdzielnię w dniu 12 marca 2008 r., w stanie surowym zamkniętym z infrastrukturą techniczną do dalszego wykończenia przez członka Spółdzielni (Protokół zdawczo-odbiorczy z dnia 12 marca 2008 r.)

Odbiór końcowy pawilonu handlowo-usługowego nastąpił w dniu 13 listopada 2002 r., a wniosek do Urzędu Miejskiego o udzielenie pozwolenia na użytkowanie Spółdzielnia złożyła 23 stycznia 2002 r.

W związku z powyższym, w piśmie z dnia 26 maja 2008 r., zadano następujące pytanie .

Spółdzielnia stoi na stanowisku, że powinna opodatkować podatkiem od towarów i usług, stosując stawkę 22%, kwotę 9 343,83 zł, stanowiącą uzupełnienie wkładu budowlanego, zgodnie z wyrokiem sądu rejonowego z 30 listopada 2006 r. za wybudowany lokal użytkowy w budynku handlowo-usługowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ustawy, z którego wynika, że towarami są również budynki i budowle lub ich części, a także grunty. Aby dostawa nieruchomości podlegała opodatkowaniu, musi być, w świetle obowiązujących przepisów, dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego.

W świetle powyższego ustanowienie enumeratywnie wskazanych spółdzielczych praw do lokalu zostało zrównane dla celów podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W tym zakresie mieści się również ustanowienie na rzecz członka spółdzielni odrębnej własności lokalu o innym, niż mieszkalne, przeznaczeniu. Stąd czynność taka, w takim zakresie w jakim jest odpłatna, stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się:

• budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
• pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Z kolei w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o VAT zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

• miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
• użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Użycie w tym przepisie sformułowania użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację.

Zatem, aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 zawierający przesłanki wyłączające możliwość zastosowania zwolnienia od podatku, znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Nie wystąpienie jednego z nich przesądza o zasadności zastosowania zwolnienia przy dostawie używanych budynków, budowli lub ich części.

W świetle wskazanych regulacji oraz przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Wnioskodawca ustanawiając na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej prawo odrębnej własności lokalu o innym przeznaczeniu (użytkowym), dokonuje odpłatnej dostawy towaru.

Lokal, będący przedmiotem dostawy, spełnia powołaną wyżej definicję towaru używanego, gdyż od końca roku, w którym ukończono budowę budynku, w którym jest zlokalizowany, upłynęło ponad 5 lat. Jednocześnie Wnioskodawca zaznaczył, że w stosunku do budynku mieszczącego w sobie przedmiotowy lokal, nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W analizowanej sytuacji nie będzie miało zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6 ustawy, gdyż nie zostały spełnione przesłanki zawarte w tym przepisie. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że nie poniósł żadnych nakładów na ulepszenie przedmiotowego lokalu.

Zatem do przedstawionej we wniosku czynności dostawy towaru, w postaci ustanowienia na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej prawa odrębnej własności lokalu o innym przeznaczeniu (użytkowym), będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.