Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2008 r. (data wpływu 19 maja 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 sierpnia 2008 r. (data wpływu 12 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz zwolnienia z podatku VAT usług klasyfikowanych wg PKWiU do grupowania 70.20.11 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2008 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 11 sierpnia 2008 r. (data wpływu 12 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz zwolnienia z podatku VAT usług klasyfikowanych wg PKWiU do grupowania 70.20.11.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca realizuje inwestycję polegającą na modernizacji posiadanych pomieszczeń wykorzystywanych do celów produkcyjnych zmieniając pierwotnie ich przeznaczenie na biurowe. W związku z prowadzonymi pracami budowlanymi Wnioskodawca jako płatnik podatku od towarów i usług należny Skarbowi Państwa podatek pomniejszył o naliczony VAT, z tytułu zapłaconych faktur związanych z przedmiotową inwestycją. Ponadto oprócz robót budowlanych Wnioskodawca poniósł wydatki na wyposażenie modernizowanych pomieszczeń.

Jednak po zrealizowaniu inwestycji okazało się, że potencjalny dzierżawca wycofał się z umowy przedwstępnej a na jego miejsce zgłosił się kolejny najemca, z tym że zainteresowany jest wynajmem zmodernizowanego i wyposażonego pomieszczenia na cele mieszkaniowe. Powyższa usługa jest sklasyfikowana do PKWiU o symbolu 70.20.11 usługi wynajmowania i dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym stanowiące majątek własny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując inwestycję na cele mieszkaniowe inwestor nie może odliczyć naliczonego VAT, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Odliczony wcześniej podatek VAT powinien zostać skorygowany jako że nie jest związany z opodatkowanymi podatkiem VAT usługami.

Usługa wynajmu zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jest usługą zwolnioną od podatku, ponieważ jest wymieniona w załączniku nr 4 do tejże ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku o towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 4 tegoż załącznika zostały wymienione usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe (PKWiU ex 70.20.11).

Zastosowanie oznaczenia literowego ex przed symbolem PKWiU oznacza, że zwolnienie dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Opodatkowanie lub zwolnienie od podatku VAT wynajmu nieruchomości mieszkalnej uzależnione zatem jest od celu na jaki będzie ona wynajmowana.

W przypadku wynajmu na cele mieszkaniowe czynność ta będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust 17 i 19 oraz art. 124.

Podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego jest więc związek towarów i usług, przy nabyciu których podatek został naliczony, z czynnościami opodatkowanymi.

Kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Powyższe prawo do odliczenia może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10 - 13. Jednocześnie realizacja tego prawa została obostrzona pewnymi ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zrealizował inwestycją polegającą na modernizacji pomieszczeń produkcyjnych w celu przystosowania ich na pomieszczenia biurowe z przeznaczeniem na wynajem. Jednakże po zrealizowaniu inwestycji zmodernizowane pomieszczenia zostaną przeznaczone do świadczenia usług zwolnionych od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy tj. usług wynajmowania i dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym stanowiące majątek własny - PKWiU 70.20.11. W związku z realizacją ww. inwestycji Wnioskodawca odliczał podatek naliczony, określony w fakturach związanych z przedmiotową inwestycją jak również poniósł wydatki na wyposażenie modernizowanych pomieszczeń.

Z treści cyt. wyżej art. 86 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jedynie w takim zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych.

Oznacza to, że prawo do odliczenia jest uzależnione od istnienia związku dokonanego zakupu ze sprzedażą opodatkowaną. Towary i usługi związane z inwestycją, o której mowa we wniosku, jak również z wyposażeniem modernizowanych pomieszczeń, zakupione z pierwotnym przeznaczeniem do świadczenia usług opodatkowanych, które zostały faktycznie później przeznaczone do świadczenia usług objętych zwolnieniem przedmiotowym od podatku (PKWiU 70.20.11), w żadnym momencie działalności nie posłużyły wykonywaniu działalności opodatkowanej, a jedynie stały się przedmiotem czynności w stosunku do której nie przysługuje prawo do odliczeń. Zatem warunek konieczny do uzyskania prawa do odliczenia, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy nie został w rezultacie zrealizowany. W takim więc przypadku występuje obowiązek skorygowania wcześniej odliczonego podatku, bez względu na okres, w którym nastąpi zmiana prawa do odliczeń, wynikający z generalnej zasady, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.