Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki .............., przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2007 r. (data wpływu 19 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego od niezamortyzowanej części inwestycji w obcych środkach trwałych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego od niezamortyzowanej części inwestycji w obcych środkach trwałych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2005 r. Spółka wynajęła budynek na potrzeby produkcyjne. Wykonała w nim prace adaptacyjne, które wprowadziła do ksiąg i amortyzowała jako inwestycje w obcych środkach trwałych. Podatek VAT naliczony na fakturach za prace adaptacyjne został odliczony za odpowiednie miesiące 2005 r.

Z powodu niewystarczającej powierzchni dla zwiększanej produkcji, w czerwcu 2007 r. Spółka przeniosła produkcję wynajmując w tym celu halę w innym miejscu i rozwiązała umowę najmu z dotychczasowym wynajmującym. Niezamortyzowaną część inwestycji w obcych środkach trwałych rozliczyła w następujący sposób: zdemontowano część instalacji i urządzeń i po zamontowaniu ich w nowo wynajętym budynku wprowadzono ich wartość jako część nakładów inwestycyjnych w obcych środkach trwałych ( w nowej hali produkcyjnej), pozostałą wartość nakładów niezamortyzowanych inwestycji w obcych środkach trwałych poniesionych w starej hali produkcyjnej zaksięgowano w koszty podatkowe bieżącego okresu.

Spółka nie dokonała korekty podatku naliczonego VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca uważa, iż nie powinien dokonywać korekty podatku naliczonego ponieważ prawo do odliczenia istniało w momencie dokonywania tego odliczenia i nie powinien zmieniać tego uprawnienia fakt rozwiązania umowy najmu z powodu przeniesienia produkcji w inne miejsce. Spółka nie zaprzestała produkcji realizowanej w starej hali produkcyjnej, zmieniła jedynie miejsce produkcji w celu rozwoju i zwiększania tej produkcji. Swoje stanowisko Spółka opiera na orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który w wyroku wydanym w sprawie C-37/95 pomiędzy państwem belgijskim a Ghent Terminal NV stwierdził, że : Art. 17 VI Dyrektywy należy interpretować w taki sposób, aby umożliwić podatnikowi działającemu w ramach swojej działalności opodatkowanej odliczenie VAT przypadającego do zapłaty z tytułu nabycia towarów i usług stanowiących inwestycje z przeznaczeniem na działalność opodatkowaną. Prawo do odliczenia obowiązuje także w przypadku, gdy z powodów od niego niezależnych podatnik nigdy nie wykorzystał nabytych towarów i usług do prowadzenia działalności opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 91 ust. 2 ww. ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1 , podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

W wyniku poniesionych przez wnioskodawcę nakładów powstała inwestycja w obcym środku trwałym, która zgodnie z przepisami art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) podlega amortyzacji. Stanowi ona u inwestora odrębny od nieruchomości środek trwały i podlega amortyzacji wg zasad określonych dla takich środków trwałych ( art. 16j ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), a nie wg zasad odnoszących się do nieruchomości. W związku z tym, że inwestycja w obcym środku trwałym, polegająca na adaptacji lokalu, stanowi odrębny od nieruchomości środek trwały, korekta podatku naliczonego odnoszącego się do takiego środka trwałego powinna być dokonana zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w ciągu 5 kolejnych lat, począwszy od roku, w którym został on oddany do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy w okresie o którym w ust. 2 , nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2 , uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Korekta po tej sprzedaży powinna być dokonana jednorazowo, w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż. Na podstawie ust. 7 ww. artykułu przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Z przedstawionych przez wnioskodawcę okoliczności wynika, że Spółce przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od nakładów inwestycyjnych poniesionych w związku z adaptacją lokalu, a następnie w wyniku rozwiązania umowy najmu lokalu prawo to ustało. W związku z powyższym Spółka zobowiązana jest do dokonania korekty odliczonego podatku od towarów i usług wynikającego z nabycia towarów i usług związanych z przedmiotową inwestycją. Korekty należy dokonać w sposób określony w przepisach art. 91 ust. 1-5 ustawy o podatku od towarów i usług, tzn. w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym miało miejsce rozwiązanie umowy najmu lokalu należy zmniejszyć podatek naliczony o kwotę odliczonego podatku dotyczącego prowadzonej w nim inwestycji ustaloną dla całego pozostałego okresu korekty.

Należy również zauważyć, że wyrok sądowy na który powołuje się wnioskodawca zapadł w indywidualnej sprawie i nie może być źródłem powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.