Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Miasta i Gminy Xprzedstawione we wniosku z dnia 8 października 2007 r. (data wpływu 16 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie oddania gruntu w użytkowanie wieczyste jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie oddania gruntu w użytkowanie wieczyste.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina X jest właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem pawilonu usługowo handlowego, położonej w obrębie 2 miasta X, oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 1ZZ/Y o pow. 310 m2. Budynek jest trwale połączony z gruntem, stanowi część składową nieruchomości i został wybudowany około 1990 r. przez osoby fizyczne, za pozwoleniem na budowę. Następcy prawni tych osób są dzierżawcami gruntu i użytkują budynek. Gminie, jako właścicielowi budynku nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Podatnik Gmina X nie ponosił wydatków na ulepszenie, o których mowa w art. 43 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Wiadomym jest jednak dla Wnioskodawcy, iż obecny użytkownik części budynku osoba fizyczna, ponosiła wydatki na ulepszenie/malowanie części budynku i przystosowanie dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomość nie jest obciążona żadnymi prawami na rzecz osób trzecich. Gmina X zamierza w drodze przetargu budynek sprzedać, a grunt oddać w użytkowanie wieczyste na 99 lat. Zagospodarowanie nieruchomości polegać będzie na nadbudowie budynku, a zatem w warunkach przetargu, a następnie w umowie notarialnej ustalony zostanie obowiązek dokonania nadbudowy budynku w terminie 3 lat od dnia zawarcia umowy notarialnej oddania gruntu w użytkowanie wieczyste i sprzedaży posadowionego na gruncie budynku. Po wykonaniu tego obowiązku, użytkownicy wieczyści gruntu i właściciele posadowionego na gruncie budynku, będą mogli wykupić grunt od gminy i stać się jego właścicielami zgodnie z art. 37 ust. 2 pkt 5 w związku z art. 69 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zostały spełnione warunki, aby dostawę używanego budynku pawilonu, uznać za towar używany zwolniony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste winno być natomiast opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 22 % od ceny gruntu netto (bez ceny budynku uzyskanej w wyniku przetargu i bez podatku VAT) uzyskanej w wyniku przetargu, płatnym przed zawarciem umowy notarialnej. Pierwsza opłata w wysokości 25% ceny gruntu uzyskanej w wyniku przetargu i opłaty roczne w wysokości 3% tej ceny nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.) w art. 5 wskazuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Są nimi m.in.: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt. 6 ww. ustawy za towary uważa się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca definiując dostawę towarów, jako czynność podlegającą opodatkowaniu, posłużył się pojęciem: przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W oparciu o uchwałę składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. I FPS 1/06 także oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej należy traktować jak dostawę towarów.

Stosownie do przepisu § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0 %.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, na podstawie art. 43 ust. 2 ww. ustawy, rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Stosowanie zwolnienia, o którym mowa wyżej, ustawodawca ograniczył jednak przepisem art. 43 ust. 6 ustawy o VAT, który stanowi, że zwolnienia nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów należy stwierdzić, że w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, sprzedaż budynku usługowego handlowego przez Gminę będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z zastrzeżeniem wskazanym w art. 43 ust. 6 ustawy.

Tym samym, oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu, na którym budynek ten jest posadowiony traktowane jak dostawa towarów zgodnie z powołaną uchwałą NSA z dnia 8 stycznia 2007 r. zwolnione jest od podatku od towarów i usług, na podstawie § 8 ust. 1 pkt 12 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.