Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2007 r. (data wpływu 31 października 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 listopada 2007 r. (data wpływu 3 grudnia 2007 r.) oraz pismem z dnia 19 grudnia 2007 r. (data wpływu 24 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności opodatkowania usług zarządzania wykonywanych w ramach kontraktu menedżerskiego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2007 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności opodatkowania usług zarządzania wykonywanych w ramach kontraktu menedżerskiego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą: usługi menedżerskie i w związku z tym jest zarejestrowany jako podatnik VAT. W ramach tej działalności podpisał kontrakt menedżerski ze Spółką prawa handlowego, której jest udziałowcem. Zgodnie z tym kontraktem Spółka powierzyła mu pełnienie funkcji prezesa zarządu. Z tytułu pełnionych obowiązków będzie otrzymywać wynagrodzenie, które zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście. Od tego przychodu Spółka jako płatnik pobierać będzie zaliczkę na podatek dochodowy po potraceniu składki zdrowotnej. Ubezpieczenia społeczne opłacane są w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy wykonywaniu działalności korzysta wyłącznie lub przede wszystkim z własnych środków i narzędzi pracy. Ponosi również ryzyko ekonomiczne związane z wykonywaniem umowy, tzn. wysokość wynagrodzenia zależna jest w dużej mierze od wyników finansowych osiąganych przez podmiot zarządzany. Poza tym Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za szkodę wyrządzoną w związku z działalnością prowadzoną w ramach zawartej umowy oraz odpowiedzialność określoną w art. 299 Kodeksu spółek handlowych, tzn. odpowiedzialność w przypadku bezskuteczności egzekucji przeciwko Spółce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania .

Zdaniem Wnioskodawcy świadczone przez niego usługi menedżerskie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż stanowią czynności, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne mniemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych art. 15 ust. 2 w/w ustawy. Według art. 15 ust. 3 pkt 3 tejże ustawy za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1 nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Czynności realizowanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze na mocy art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podlegającą opodatkowaniu wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą jeżeli z tytułu wykonywania tych czynności osoby je wykonujące są związane ze zlecającym ich wykonywanie więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Wnioskodawca w przedstawionym opisie staniu faktycznego wskazał, że w ramach kontraktu menedżerskiego zarządza majątkiem przedsiębiorstwa Spółki jako prezes zarządu. Zgodnie z tym kontraktem do jego obowiązków należy również zarządzanie bieżące Spółką, kierowanie i koordynowanie pracami zarządu, opracowywanie oraz przedstawianie wyników finansowych na żądanie zgromadzenia wspólników i wykonywanie uchwał zgromadzenia wspólników. Przy wykonywaniu powyższych czynności korzysta wyłącznie lub przede wszystkim z własnych środków i narzędzi pracy. Wykonywanie powierzonych zadań wiąże się z koniecznością ponoszenia dodatkowych kosztów działalności, np. wyjazdów, spotkań, noclegów. Dokument ten nie precyzuje jednak ani miejsca, ani czasu wykonywania tych czynności. Są one więc wykonywane przez Wnioskodawcę w dogodnym dla niego czasie, a koszty i ryzyko z tym związane obciążają zleceniobiorcę. Zleceniobiorca posiada więc dużą swobodę w zakresie wykonywania czynności charakteryzującą przede wszystkim samodzielne wykonywanie usług. W odniesieniu do wynagrodzenia za wykonywane czynności, kontrakt uzależnia je w dużej mierze od wyników finansowych osiąganych przez zarządzany podmiot. Premia przyznawana przez zgromadzenie wspólników zależy od wyników finansowych usługobiorcy. Poza tym zapłata za świadczone usługi odbywać się ma na podstawie faktury VAT wystawionej przez Wnioskodawcę, określającej formę i termin płatności. Może być więc wynagrodzenie zmieniane i może również zostać przyjęty inny niż miesięczny okres rozliczania świadczonych usług zarządzania. Stąd też należy uznać, że w tym względzie Wnioskodawca ponosi samodzielne ryzyko gospodarcze rozciągające się nie tylko na poniesione koszty, lecz również na przychody. Również ten element wskazuje na samodzielny charakter działalności prowadzonej przez zleceniobiorcę. Bardzo istotny, z punktu widzenia uznania świadczonych usług za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą, jest sposób określenia w kontrakcie odpowiedzialności zleceniodawcy wobec osób trzecich. Zgodnie z treścią kontraktu, w powyższym przypadku należy stosować przepisy Kodeksu cywilnego. Odpowiedni art. 429 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zmianami) stanowi, że kto powierza wykonanie czynności drugiemu, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną przez sprawcę przy wykonywaniu powierzonej mu czynności, chyba że nie ponosi winy w wyborze albo że wykonanie czynności powierzył osobie, przedsiębiorstwu lub zakładowi, które w zakresie swej działalności zawodowej trudnią się wykonywaniem takich czynności. W omawianym przykładzie przyjąć należy, że odpowiedzialność z tytułu ewentualnego deliktu ponosi Wnioskodawca. Odmiennie w przypadku odpowiedzialności kontraktowej. Zgodnie z art. 474 ustawy Kodeks cywilny dłużnik odpowiedzialny jest jak za własne działanie lub zaniechanie za działania i zaniechania osób, z których pomocą zobowiązanie wykonuje, jak również osób, którym wykonanie zobowiązanie powierza. W tym kontekście uznać należy, że zleceniodawca ponosi odpowiedzialność kontraktową wobec osób trzecich. Wnioskodawca wskazał jednocześnie, że ponosi odpowiedzialność określoną w art. 299 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zmianami). Dotyczy ona subsydiarnej odpowiedzialności członków zarządu w przypadku gdy egzekucja przeciwko Spółce okaże się bezskuteczna.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. W związku z tym całkowita kwota należna Wnioskodawcy w związku z wykonywaniem usług w ramach kontraktu menedżerskiego pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług stanowi podstawę opodatkowania tym podatkiem. Jednocześnie zaznaczyć trzeba, iż tutejszy organ nie jest właściwy do dokonywania wykładni treści przedmiotowego kontraktu menedżerskiego.

Reasumując stwierdzić należy, że kontrakt menedżerski łączący Wnioskodawcę ze Spółką nie zawiera wszystkich elementów opisanych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym czynności wykonywane w jego ramach należy uznać za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą. Podlega ona opodatkowaniu według stawki 22%, przy czym podstawą opodatkowania jest całość świadczenia należnego od nabywcy usług pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy uznać za nieprawidłowe

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń