Temat interpretacji

Możliwość zastosowania zwolnienia od podatku przy aporcie ruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Powiatu, przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2010 r. (data wpływu 12 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 stycznia 2011 r. (data wpływu 17 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku przy aporcie ruchomości jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku przy aporcie ruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 11 stycznia 2011 r. (data wpływu 17 stycznia 2011 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Rada Powiatu w x uchwałą Nr () z dnia () 2010 r. zdecydowała o likwidacji Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w X, ustalając termin zakończenia czynności likwidacyjnych na dzień 30 września 2010 r. z tym dniem zgodnie z art. 53a ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (t. j. Dz. u. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 ze zm.) Powiat x stał się właścicielem majątku zlikwidowanego szpitala. w dniu 1 października 2010 r. Powiat oddał w dzierżawę część tego majątku, stanowiącą mienie ruchome, Powiatowemu () w x Sp. z o.o., zaś z dniem 2 kwietnia 2011 r. zamierza wnieść go jako aport do tejże spółki.

Ze złożonego w dniu 17 stycznia 2011 r. uzupełnienia do wniosku wynika, iż:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.
2. Powiat wszedł w posiadanie majątku zlikwidowanego szpitala z mocy prawa na podstawie art. 53a ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej poprzez protokolarne przekazanie poszczególnych składników majątku (dokument PT).
3. Nabycie przedmiotowego majątku nie nastąpiło w ramach czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.
4. Zbywca majątku był zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Czynność zbycia majątku nie była udokumentowana fakturą VAT.
5. Wnioskodawca nabył przedmiotowe ruchomości na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, zgodnie z którą składniki materialne i niematerialne szpitala po zakończeniu jego likwidacji, stają się własnością właściwej jednostki samorządu terytorialnego.
6. Powiat bezpośrednio po nabyciu udostępnił ruchomości do korzystania Powiatowemu () w x Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie umowy dzierżawy. Powiatowe () zostało utworzone przez Powiat x w dniu () 2008 r. uchwałą Rady Powiatu Nr () i jest w 100% spółką samorządową.
7. Uzyskiwane dochody z tytułu dzierżawy mienia ruchomego są opodatkowane podstawową stawką VAT (od stycznia 2011 r. 23%).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność wniesienia majątku ruchomego do spółki w sytuacji opisanej powyżej podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność wniesienia majątku ruchomego aportem do spółki w sytuacji opisanej powyżej będzie podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Mienie ruchome, będące przedmiotem aportu, spełni definicję towarów używanych, gdyż okres używania przez podatnika dokonującego dostawy wyniesie co najmniej pół roku po nabyciu prawa rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Wnioskodawca stał się właścicielem majątku Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w x z mocy prawa z dniem 1 października 2010 r. i w okresie do dnia 2 kwietnia 2011 r. odda go w dzierżawę Spółce z o.o. Powiatowe () w X, spełniając wymagany ustawą półroczny okres rozporządzania tym mieniem jak właściciel.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl. art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 226, poz. 1476), rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Według art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego może być wszystko, co nie będąc pieniądzem, przedstawia jakąkolwiek wartość ekonomiczną mogącą się składać na kapitał zakładowy.

Za aport uważa się wkład niepieniężny wniesiony do spółki na pokrycie kapitału zakładowego, w postaci wartości niematerialnych (praw) lub rzeczy. Wniesienie wkładu wiąże się z przeniesieniem na spółkę wszelkich praw do przedmiotu wkładu, a więc także prawa własności, jeżeli przysługuje ono wspólnikowi.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Podstawowa stawka podatku w oparciu o art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. u. Nr 238, poz. 1578), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

Wyrażony w cytowanym wyżej przepisie art. 43 ust. 2 ustawy, wymóg używania ruchomości odnosi się bezpośrednio do zbywcy i dotyczy faktycznego używania towaru. Przez używanie, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć posługiwanie się, wykorzystywanie czegoś w charakterze narzędzia. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru, czy też prawa własności do towaru, przez wskazany przepisem czas, jeśli posiadaniu nie będzie towarzyszyć faktyczne wykorzystywanie towaru.

Tak więc, dokonującym sprzedaży towaru używanego, w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy, jest jedynie taki jego właściciel, który w momencie sprzedaży korzysta z towaru w ten sposób, że faktycznie go używa, a nie tylko pobiera z tego towaru pożytki cywilne i inne dochody. Rzecz ruchoma może być uznana za towar używany wyłącznie wówczas, gdy przed sprzedażą była używana przez zbywcę co najmniej przez pół roku. Przez używanie, o którym mowa w ustawie, należy rozumieć faktyczne posługiwanie się zbywaną rzeczą. Zatem, rzecz ruchoma oddana na pół roku w dzierżawę nie jest dla wydzierżawiającego towarem używanym w rozumieniu ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Rada Powiatu w x uchwałą Nr () z dnia () 2010 r. zdecydowała o likwidacji Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w X, ustalając termin zakończenia czynności likwidacyjnych na dzień 30 września 2010 r. z tym dniem zgodnie z art. 53a ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (t. j. Dz. u. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 ze zm.) Powiat x stał się właścicielem majątku zlikwidowanego szpitala. w dniu 1 października 2010 r. Powiat oddał w dzierżawę część tego majątku, stanowiącą mienie ruchome, Powiatowemu () w x Sp. z o.o., zaś z dniem 2 kwietnia 2011 r. zamierza wnieść go jako aport do tejże spółki. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Powiat wszedł w posiadanie majątku zlikwidowanego szpitala z mocy prawa, poprzez protokolarne przekazanie poszczególnych składników majątku (dokument PT). Nabycie przedmiotowego majątku nie nastąpiło w ramach czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Zbywca majątku był zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Czynność zbycia majątku nie była udokumentowana fakturą VAT. Powiat bezpośrednio po nabyciu udostępnił ruchomości do korzystania Powiatowemu () w x Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie umowy dzierżawy. Uzyskiwane dochody z tytułu dzierżawy mienia ruchomego są opodatkowane podstawową stawką VAT (od stycznia 2011 r. 23%).

W świetle cyt. wyżej art. 43 ust. 2 pkt ustawy, jednym z warunków uznania wymienionych w tym przepisie towarów za używane jest ich faktyczne używanie przez sprzedającego. z treści wniosku wynika, natomiast iż Zainteresowany po nabyciu przedmiotowych ruchomości przekazał je do użytkowania innemu podmiotowi na podstawie umowy dzierżawy. Wobec tego, Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT, gdyż ww. ruchomości nie stanowią dla Zainteresowanego towaru używanego. Używaniem nie jest bowiem wykonywanie władztwa nad rzeczą, m. in. w postaci dysponowania nią i przekazywania jej w drodze umowy dzierżawy innym podmiotom.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż przedmiotowe ruchomości nie są używane przez Powiat, nie będą spełniały definicji towaru używanego, o której mowa w art. 43 ust. 2 ustawy. w konsekwencji, pomimo że Powiatowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu, wniesienie aportem tych ruchomości do spółki nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, a będzie opodatkowane wg stawek właściwych dla każdej ruchomości.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku przy aporcie ruchomości. Natomiast w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wydano odrębne rozstrzygnięcie z dnia 31 stycznia 2011 r. nr ILPP1/443-1204/10-5/NS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu