Temat interpretacji

Nazwa towaru na paragonie fiskalnym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 22 października 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 26 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego sposobu umieszczania nazwy świadczonych usług na paragonie fiskalnym jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego sposobu umieszczania nazwy świadczonych usług na paragonie fiskalnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w formie stołówki szkolnej. w ramach prowadzonej działalności dokonuje sprzedaży posiłków, zarówno dla uczniów i nauczycieli, jak i dla odbiorców spoza szkoły np. domów opieki społecznej. Prowadzona przez Zainteresowaną działalność sklasyfikowana została w PKWiU jako usługi gastronomiczne oraz usługi stołówkowe i usługi dostarczania posiłków do odbiorców zewnętrznych. z uwagi na przekroczenie limitu obrotów dotyczących sprzedaży dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni zobowiązana była do zainstalowania kasy rejestrującej. w ramach sprzedaży Zainteresowana oferuje posiłki w następującej formie: śniadanie, drugie danie, zestaw obiadowy. w przypadku gdy sprzedaż dotyczy ogólnie wszystkich pozycji, tytułowana jest jako usługa gastronomiczna. Paragony wydawane klientom zawierają ww. nazwy jako wymienione w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków ich stosowania w § 5 ust. 1 pkt 6 lit. e. Oferowane przez Wnioskodawczynię zestawy śniadaniowe nie mają zróżnicowanych cen, podobnie jak oferowane drugie dania, czy też zestawy obiadowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podany wyżej sposób ewidencji w kasie fiskalnej spełnia wymogi ww. rozporządzenia, czy też nazwy na paragonach fiskalnych należałoby bardziej uszczegółowić, bądź też zamiast opisów typu drugie danie paragon fiskalny winien zawierać nazwę usługi, tj. usługa stołówkowa, usługa gastronomiczna...

Zdaniem Wnioskodawczyni, przyjęty przez nią sposób ewidencjonowania w kasie rejestrującej spełnia wymogi rozporządzenia. z uwagi na charakter sprzedawanych posiłków, nazwa na paragonie fiskalnym pozwala w dostateczny sposób zidentyfikować zakup dokonany przez kupującego oraz dotyczącą go cenę. Przyjęcie zasady umieszczania na paragonach wyłącznie nazwy usługa gastronomiczna, czy też usługa stołówkowa w przypadku, gdy kupujący dokonuje zakupu oferowanego posiłku określonego jako śniadanie naruszałoby obowiązek precyzyjnego podawania nazwy na paragonie fiskalnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. u. Nr 212, poz. 1338), paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),
3. numer kolejny wydruku,
4. datę i czas ( godzinę i minutę) sprzedaży,
5. nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy,
6. cenę jednostkową towaru lub usługi,
7. ilość i wartość sprzedaży,
8. wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku,
9. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku,
10. łączną kwotę podatku,
11. łączną kwotę należności,
12. kolejny numer paragonu fiskalnego,
13. kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,
14. logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy kasy,
15. oznaczenie waluty przynajmniej przy łącznej kwocie należności, o której mowa w lit. k, w której dokonywana jest rejestracja sprzedaży.

Z przytoczonych przepisów wynika, jakie wymagania musi spełniać paragon fiskalny. Jednym z nich jest wymóg zawarcia na wydruku nazwy towaru lub usługi. Sprzedawca zobowiązany jest więc do wskazania nazwy towaru lub usługi tak, aby możliwe było przyporządkowanie temu towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki podatku VAT.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia nazwa towaru/usługi oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć nazwę jednostkową, tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat.

Nazwa towaru i usługi ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Sprzedawca jest zobowiązany opisać na paragonie każdy towar i usługę, podać ich nazwę, ale też nie może być to nazwa bardzo ogólna. Umieszczona na paragonie fiskalnym nazwa towaru i usługi winna oznaczać określoną grupę asortymentową sprzedawanego towaru lub usługi, tak aby do użytej nazwy możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i by użyta nazwa była co do istoty zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem lub usługą, a nadto by powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedawanego towaru i usługi.

Np. nazwy grupowań według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, zdaniem tut. Organu, mogą być wykorzystywane do prawidłowego definiowania nazwy towarów i usług, które będą drukowane przez kasę rejestrującą na paragonie fiskalnym, ale pod tym warunkiem, że nazwa danego grupowania pozwoli jednoznacznie zidentyfikować towar czy usługę, które zostały faktycznie zakupione przez klienta.

Jak wskazano powyżej, sposób przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług określa sam podatnik uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Jednocześnie, im większy jest zakres towarów i usług w danej grupie, to wymaga on bardziej szczegółowego określenia nazwy towaru lub usługi w celu jej prawidłowej identyfikacji.

Jednocześnie należy podkreślić, iż stosownie do § 7 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz ich właściwego przyporządkowania do stawek podatku.

Zatem, to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru w jednoznaczny sposób definiowała sprzedawane towary i usługi oraz umożliwiała ich właściwe przyporządkowanie do stawek podatków.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w formie stołówki szkolnej. w ramach prowadzonej działalności dokonuje sprzedaży posiłków, zarówno dla uczniów i nauczycieli, jak i dla odbiorców spoza szkoły np. domów opieki społecznej. Prowadzona przez Zainteresowaną działalność sklasyfikowana została w PKWiU jako usługi gastronomiczne oraz usługi stołówkowe i usługi dostarczania posiłków do odbiorców zewnętrznych. z uwagi na przekroczenie limitu obrotów dotyczących sprzedaży dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni zobowiązana była do zainstalowania kasy rejestrującej. w ramach sprzedaży Zainteresowana oferuje posiłki w następującej formie: śniadanie, drugie danie, zestaw obiadowy. w przypadku gdy sprzedaż dotyczy ogólnie wszystkich pozycji, tytułowana jest jako usługa gastronomiczna. Oferowane przez Wnioskodawczynię zestawy śniadaniowe nie mają zróżnicowanych cen, podobnie jak oferowane drugie dania, czy też zestawy obiadowe.

Zatem, jeżeli wskazane we wniosku nazwy identyfikują usługi świadczone przez Wnioskodawczynię oraz możliwe jest przyporządkowanie do nich odpowiednich stawek podatku od towarów i usług, to należy uznać, iż spełniają one wymogi § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. i mogą być stosowane przez Wnioskodawczynię.

Ewidencja obrotu i kwot podatku należnego prowadzona z zastosowaniem kas rejestrujących stanowi dowód, co do wysokości obrotu oraz kwot podatku należnego od dokonanych przez podatnika transakcji sprzedaży. w świetle powyższego, paragony fiskalne, jak i raporty fiskalne, muszą odzwierciedlać wartość sprzedaży, a zarazem potwierdzać faktyczny przebieg operacji gospodarczej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż stosowane przez Wnioskodawczynię nazwy, identyfikują świadczone usługi w sposób wystarczająco jednoznaczny i precyzyjny, gdyż można określić jaka konkretnie usługa został wykonana.

Reasumując, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż zastosowane przez Wnioskodawczynię oznaczenie świadczonych usług gastronomicznych na paragonie drukowanym przez kasę rejestrującą jako np. śniadanie, drugie danie, zestaw obiadowy, w przypadku, gdy zestawy śniadaniowe, podobnie jak oferowane drugie dania, czy też zestawy obiadowe, nie mają zróżnicowanych cen identyfikuje te usługi w sposób jednoznaczny i precyzyjny. Zatem, podany we wniosku sposób ewidencji na kasie rejestrującej spełnia wymogi rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu