1. Czy przekazanie towarów w ramach działań opisanych w stanie faktycznym stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT, w stanie prawnym obowiązu... - Interpretacja - ILPP1/4441-73/10-3/HMW

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 19.01.2011, sygn. ILPP1/4441-73/10-3/HMW, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

1. Czy przekazanie towarów w ramach działań opisanych w stanie faktycznym stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT, w stanie prawnym obowiązującym od 1 czerwca 2005 r.?
2. Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów nieodpłatnie przekazywanych w ramach działań opisanych w stanie faktycznym?

WYDANA W WYNIKU UWZGLĘDNIENIA SKARGI

W związku ze skargą z dnia 15 grudnia 2010 r. (data stempla pocztowego: 16 grudnia 2010 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 30 września 2010 r. ILPP1/443-737/10-8/HW w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów oraz opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami, doręczoną w dniu 4 października 2010 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 30 września 2010 r. znak ILPP1/443-737/10-8/HW w części dotyczącej opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami, uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów wydał na wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług Spółki Akcyjnej , reprezentowanej przez pełnomocnika z dnia 28 czerwca 2010 r. (data wpływu: 5 lipca 2010 r.), uzupełniony pismem z dnia 4 sierpnia 2010 r. (data wpływu: 5 sierpnia 2010 r.) zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 30 września 2010 r., znak ILPP1/443-737/10-8/HW, stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy jest:

  • prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów, oraz
  • nieprawidłowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami.

We wniosku z dnia 28 czerwca 2010 r. o wydanie interpretacji indywidualnej został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie hurtowej dystrybucji towarów. Celem zwiększenia obrotów z tytułu sprzedaży towarów podejmowane są przez Spółkę różnego rodzaju działania o charakterze marketingowo-promocyjnym. Działania te skierowane są do kontrahentów Spółki nabywających jej towary (w tym do punktów sprzedaży detalicznej, osób prowadzących indywidualną działalność gospodarczą, etc.).

Działania marketingowo-promocyjne obejmują m.in. nieodpłatne przekazanie towarów w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami (są to np.: długopisy, kalendarze, listowniki, wizytówki, parasolki, ręczniki, kubki, koszulki, torby, smycze, portfele, polary, etc.).

Podejmowane przez Spółkę działania wpływają na wielkość sprzedaży. Przekazując nieodpłatnie towary, Wnioskodawca realizuje m.in. cel w postaci uatrakcyjnienia oferty, co zapewnia pozyskanie nowych, stałych klientów, jak i utrzymanie dotychczasowych. Zainteresowany swoimi działaniami rozbudza świadomość oferty Spółki, a także motywuje odbiorców działań do nabywania jej towarów. W konsekwencji, powyższe przekazania służą zmotywowaniu kontrahentów do zwiększenia zakupów towarów Spółki.

Przekazywanie towarów w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym, w ramach akcji promocyjno-marketingowych wspierających sprzedaż towarów Spółki jest czynnością ukierunkowaną na zwiększenie i zachowanie źródła przychodów z tytułu sprzedaży towarów. Podejmowane przez Wnioskodawcę działania wpływają więc korzystnie na pozyskanie dodatkowych klientów, a tym samym na wzrost opodatkowanej VAT sprzedaży jego towarów.

Przekazywane towary w ramach powyżej wymienionych akcji promocyjnych nie spełniają kryterium próbki, o której mowa w art. 7 ust. 7, prezentu o małej wartości, o którym mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT oraz drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przekazanie towarów w ramach działań opisanych w stanie faktycznym stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT, w stanie prawnym obowiązującym od 1 czerwca 2005 r....

  • Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów nieodpłatnie przekazywanych w ramach działań opisanych w stanie faktycznym...
  • Zdaniem Wnioskodawcy:

    Ad. 1

    Nieodpłatne przekazanie towarów w ramach działań opisanych w stanie faktycznym w sposób oczywisty jest związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem, a zatem nie podlega ono opodatkowaniu podatkiem VAT. Działania takie wpływają bowiem bezpośrednio na wielkość udziału w rynku, wielkość sprzedaży, współpracę handlową z kontrahentami, wizerunek Spółki jak i wspierają jej działalność.

    Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z przywołanego przepisu wynika, iż zakresem przedmiotowym ustawy o VAT objęte są czynności o charakterze odpłatnym. Jednocześnie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, określa przypadki, w których w drodze wyjątku oraz przy spełnieniu ustawowo określonych przesłanek za odpłatne, a więc podlegające opodatkowaniu, uznaje się również dostawy towarów bez wynagrodzenia.

    W myśl przywołanego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

    1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
    2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

       - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

    Z brzmienia art. 7 ust. 2 wynika, iż nieodpłatne dostawy towarów podlegają opodatkowaniu wyłącznie w sytuacji, gdy wskazane w tym przepisie przesłanki są łącznie spełnione, tj.:

    • nieodpłatne przekazanie nie jest związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem oraz
    • podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do odliczenia podatku naliczonego.

    W przypadku natomiast, gdyby chociaż jeden z powyższych warunków nie został spełniony, wówczas nieodpłatna dostawa towarów pozostaje neutralna w zakresie VAT, tj. nie podlega opodatkowaniu VAT.

    Zainteresowany stoi na stanowisku, iż przekazanie towarów w ramach podejmowanych działań opisanych w stanie faktycznym niniejszego wniosku w sposób oczywisty związane jest z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, a zatem nie podlega ono opodatkowaniu VAT. W chwili obecnej brak jest bowiem jakiegokolwiek przepisu, który uzasadniałby opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów lub świadczenia usług na cele promocyjne, tj. cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

    Stanowisko Spółki potwierdza wykładnia historyczna omawianego przepisu. Należy zwrócić uwagę, iż w odniesieniu do nieodpłatnych przekazań towarów znacząca jest regulacja zawarta w art. 7 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Od dnia 1 maja 2004 r., tj. od dnia wejścia w życie ustawy o podatku od towarów i usług, przepis art. 7 ust. 2 obowiązuje w niezmienionym, przywołanym wyżej brzmieniu. Istotna zmiana dotyczyła natomiast art. 7 ust. 3 ustawy. Do dnia 31 maja 2005 r. przepis ten stanowił, iż art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywania prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Od dnia 1 czerwca 2005 r. w zakresie opodatkowania nieodpłatnych dostaw towarów zmienił się stan prawny. W wyniku nowelizacji ustawy o VAT w art. 7 ust. 3 uchylony został zapis o warunku bezpośredniego związku z prowadzonym przedsiębiorstwem nieodpłatnych przekazań prezentów o małej wartości i próbek. W obecnym brzmieniu przepis ten stanowi, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

    Jeśli ratio legis powyższych przepisów byłoby objęcie zarówno przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, jak i na cele z nim niezwiązane, wówczas ustawodawca zrezygnowałby z nowelizacji przepisów VAT w 2005 r. Brzmienie przepisu przed nowelizacją dawało podstawy do przyjęcia, że nieodpłatne przekazanie towarów pozostawało poza zakresem opodatkowania VAT jedynie w sytuacji, gdy dotyczyło przekazania - w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem - próbek oraz prezentów o małej wartości. Ustawodawca wprowadzając od dnia 1 czerwca 2005 r. zmiany w art. 7 ust. 3 ustawy VAT, jednoznacznie wyłączył z opodatkowania VAT czynności nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z przedsiębiorstwem. Powyższa zmiana jednoznacznie wyklarowała, iż przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega VAT.

    Powyższe znajduje potwierdzenie w wyrokach sądów, które wskazują, że przepisy art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. nie dają podstaw do przyjęcia, odmiennie niż było to przed tą datą, że w warunkach określonych w tych przepisach za odpłatną dostawę towarów należy uznawać także przekazanie towarów bez wynagrodzenia na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem (m.in. wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 października 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1255/07). Sądy zauważają przy tym, że inne odczytanie normy zawartej w art. 7 ust. 2 ustawy VAT byłoby sprzeczne z ratio legis wprowadzenia zmiany tego przepisu (m.in. wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 listopada 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1268/07).

    Zdaniem Spółki, w świetle przepisów art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3 ustawy VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r., żadne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Bez znaczenia pozostaje rodzaj przekazywanego towaru. Liczy się przede wszystkim fakt związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem mogą mieć na celu w szczególności budowę marki, wzmocnienie wizerunku przedsiębiorstwa na rynku, pozyskanie nowych klientów, kontrahentów, utrzymanie dobrych kontaktów z dotychczasowymi kontrahentami, przywiązanie klienta do towaru, jak ma to miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym.

    Spółka prezentuje powyższe stanowisko, mając na uwadze literalne brzmienie analizowanych przepisów, wskazując równocześnie, iż przy wykładni przepisów podatkowych decydujące znaczenie spełnia wykładnia gramatyczna, która umożliwia prawidłowe odczytanie treści normy prawnej w niej zawartej. Z założenia językowej racjonalności prawodawcy wyprowadza się regułę, iż jeżeli przepis jednoznacznie w danym języku formułuje normę postępowania, to tak właśnie należy ten przepis rozumieć. Odstępstwo od tej wykładni jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy przepis nie jest sformułowany w sposób jasny i jednoznaczny. Nie budzi wątpliwości, iż przepis art. 7 ust. 2 ustawy VAT jest jasno sprecyzowany, a jego interpretacja prowadzi do wniosku, że nieodpłatne przekazanie towaru może zostać potraktowane jak odpłatna dostawa jedynie w przypadku spełnienia obu warunków wskazanych w art. 7 ust. 2 ustawy VAT tj. w sytuacji, gdy przekazanie to daje prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego oraz następuje na cele niezwiązane z przedsiębiorstwem podatnika.

    Stanowisko potwierdzające nadrzędność wykładni gramatycznej przy interpretacji przepisów podatkowych utrwalone zostało zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (m.in. wyrok NSA z dnia 3 czerwca 1993 r., sygn. akt SA/Po 561/93). Prymat wykładni językowej i związanych z nią dyrektyw interpretacyjnych w interpretacji przepisów prawa podatkowego wynika z tego, że ta dziedzina prawa ma charakter ingerencyjny w podstawowe prawa podatnika gwarantowane Konstytucją. Przepisy podatkowe muszą jasno i wyraźnie określać obowiązki, jakie nakładają na podatników oraz prawa, które podatnikom przysługują. Prawidłowość tą potwierdza również orzecznictwo Sądu Najwyższego (m.in. wyrok SN z dnia 22 października 1992 r., sygn. akt III ARN 50/92).

    Jednocześnie nie ma żadnych podstaw by kwestionować poprawność konstrukcji art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w kontekście art. 7 ust. 3 ustawy o VAT. Nie jest możliwe bowiem wnioskowanie z przepisu szczególnego (zawartego w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT) na ogólny, w sytuacji, gdy nie zachodzi przesłanka zastosowania tego przepisu szczególnego. Nie można zmieniać treści jednoznacznej i jasnej zasady poprzez odwołanie się do przepisu szczególnego, który stosuje się w ściśle określonych przypadkach. Interpretacja taka wypacza bowiem treść jasnej normy przepisu art. 7 ust. 2 czytanej zgodnie z regułami wykładni językowej.

    W tym kontekście zwrócić należy także uwagę, że stosowanie wykładni rozszerzającej przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT jest niedopuszczalne, gdyż jest to przepis szczególny, sankcjonujący wyjątek od zasady, jaką jest nieobejmowanie opodatkowaniem VAT dostaw o charakterze nieodpłatnym.

    Pogląd oparty na literalnej wykładni przepisów podatkowych, o braku obowiązku opodatkowania wszelkich nieodpłatnych świadczeń związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, zgodny jest z dominującym stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz ze stanowiskiem części organów podatkowych.

    Spółka pragnie w szczególności przywołać wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2008 r. (sygn. akt I FSK 600/07) w którym orzeczono, iż nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu VAT nawet w sytuacji gdy podatek ten został odliczony przy ich zakupie. Identyczne stanowisko zostało zaprezentowane w wyroku NSA z dnia 25 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 743/07.

    Stanowisko takie potwierdza prezentowany w dotychczasowym orzecznictwie wojewódzkich sądów administracyjnych pogląd o braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnych przekazań na cele związane z przedsiębiorstwem. Przykładowo można przywołać wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 kwietnia 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 152/07, w którym Sąd orzekł, iż obecnie zestawiając brzmienie art. 7 ust. 2 ustawy z ust. 3 nie powinno ulegać wątpliwości, że opodatkowaniu podlega wyłącznie nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa na cel inny niż związany z prowadzoną działalnością. Natomiast ze znowelizowanych przepisów art. 7 ust. 3-7 ustawy wynika, że nie podlega opodatkowaniu nieodpłatne przekazanie, mające charakter darowizny, wszelkich towarów na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa podatnika.

    Wyłączenie z zakresu opodatkowania VAT nieodpłatnych przekazań towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem zaprezentowane zostało również w wyrokach WSA w Warszawie, w tym m.in. w wyroku z dnia 17 sierpnia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 984/2007 z dnia 25 września 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 811/2007, z dnia 5 października 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1255/2007 oraz z dnia 20 listopada 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1268/2007. Spółka pragnie również zwrócić uwagę, iż w wyroku WSA w Warszawie z dnia 20 sierpnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 539/08 potwierdził wyłączenie z zakresu opodatkowania VAT nieodpłatnych świadczeń polegających na wydaniu przez podatnika nagród za zebrane, w ramach programu lojalnościowego, punkty.

    Także organy podatkowe podzielają pogląd o braku obowiązku opodatkowania VAT wszelkich nieodpłatnych dostaw towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu w postanowieniu z dnia 1 sierpnia 2007 r., nr ZP/443-115/07, Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w postanowieniach z dnia 28 lutego 2006 r., nr PV/443-496/IV/2005/JD, z dnia 4 października 2005 r. nr PV/443-300/IV/2005/DP oraz z dnia 23 grudnia 2005 r., nr PV/443-426/IV/2005/JW, stwierdzają m.in., iż (..) od dnia 1 czerwca 2005 r. nieodpłatna czynność przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, w tym również na cele reprezentacji i reklamy przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

    W analogiczny sposób wypowiada się większość przedstawicieli doktryny prawa podatkowego w tym m.in.: A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT Komentarz, 2 wydanie, Warszawa 2007, tezy 12-20 do art. 7, s. 122 i n.; T. Michalik, VAT 2007, Komentarz, Warszawa 2007, tezy 20-21 do art. 7, s. 111 i nast.

    Reasumując, podatnik nie ma obowiązku opodatkowania czynności polegających na nieodpłatnym przekazaniu towarów należących do przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, tj. na cele promocyjne i marketingowe.

    Ad. 2

    Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego przy nabyciu towarów i usług z przeznaczeniem na działania opisane w stanie faktycznym.

    Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jako że wydatki poniesione przez Spółkę, opisane w stanie faktycznym, pozostają w ścisłym związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną (dzięki organizowanym działaniom wzrasta podlegający opodatkowaniu VAT obrót z tytułu sprzedaży towarów) i nie jest w ich przypadku wyłączone prawo do odliczenia VAT naliczonego, Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego.

    W wydanej w dniu 30 września 2010 r. interpretacji indywidualnej nr ILPP1/443-737/10-8/HW, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko Wnioskodawcy za:

    • prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów,
    • nieprawidłowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami.

    W interpretacji wskazano, w części dotyczącej prawa do odliczenia, iż Spółce przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów takich jak: długopisy, kalendarze, listowniki, wizytówki, parasolki, ręczniki, kubki, koszulki, torby, smycze, portfele, polary, etc, w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast, w części dotyczącej opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami stwierdzono, że przekazanie tych towarów w ramach działań opisanych w stanie faktycznym stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

    W dniu 18 października 2010 r. do Biura KIP w Lesznie wpłynęło wezwanie Spółki Akcyjnej , reprezentowanej przez pełnomocnika do usunięcia naruszenia prawa i zmiany interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami.

    Pismem z dnia 17 listopada 2010 r. nr ILPP1/443/W-104/10-2/HMW, stanowiącym odpowiedź na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów.

    W dniu 20 grudnia 2010 r. Spółka Akcyjna , reprezentowana przez pełnomocnika za pośrednictwem Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na indywidualną interpretację z dnia 30 września 2010 r. znak ILPP1/443-737/10-8/HW w części dotyczącej opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami.

    W powyższym piśmie Skarżąca, przedmiotowej interpretacji indywidualnej zarzuca naruszenie:

    1. przepisów prawa materialnego polegające na błędnej wykładni przepisu art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zgodnie z którym wszelkie nieodpłatne przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem (w ramach działań o charakterze marketingowym), z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniające warunki uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki, stanowią odpłatną dostawę towarów, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT;
    2. przepisów postępowania, wynikające z niezastosowania zasady wyrażonej w art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w związku z art. 14h ww. ustawy, nakazującej Organowi prowadzenie postępowania na podstawie przepisów prawa;
    3. przepisów postępowania, wynikające z niezastosowania zasady wyrażonej w art. 14c § 1 oraz § 2 Ordynacji podatkowej, nakazującej Organowi sformułowanie prawidłowego uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Spółki;
    4. przepisów postępowania, wynikające z niezastosowania zasady wyrażonej w art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, nakazującej Organowi uwzględnienie ocen prawnych, formułowanych w orzecznictwie;
    5. przepisów postępowania, wynikające z niezastosowania zasady wyrażonej w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej, w związku z art. 14h ww. ustawy, nakazującej Organowi prowadzenie postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych.

    Wobec powyższego, Spółka wniosła na podstawie art. 146 § 1 i § 2 oraz art. 200 uppsa o:

    1. uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej w części, w której Organ uznał, iż nieodpłatne przekazanie towarów w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami podlega opodatkowaniu podatkiem VAT,
    2. zasądzenie na rzecz Skarżącej kosztów postępowania, wraz z kosztami zastępstwa procesowego, według norm prawem przepisanych,
    3. zarządzenie, na zasadzie art. 111 § 2 ppsa, połączenia niniejszej sprawy ze skargami Spółki z dnia 15 grudnia 2010 r. na interpretacje: ILPP1/443-737/10-3/HW, ILPP1/443-737/10-4/HW, ILPP1/443-737/10-5/HW, ILPP1/443-737/10-6/HW, ILPP1/443-737/10-7/HW, ILPP1/443-737/10-9/HW, ILPP1/443-737/10-10/HW z dnia 30 września 2010 r. celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia tych spraw.

    Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołała:

    1. wyroki:
    • WSA z dnia 3 czerwca 2008 r., sygn. akt I SA/Kr 1399/07,
    • WSA z dnia 17 sierpnia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 984/07,
    • WSA z dnia 14 lutego 2008 r., sygn. akt I SA/Rz 875/07,
    • WSA z dnia 14 października 2010 r., sygn. akt I SA/Łd 763/10,
    • WSA z dnia 3 kwietnia 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 152/07,
    • WSA z dnia 7 października 2010 r., sygn. akt III SA/Wr 433/10,
    • WSA z dnia 9 września 2010 r., sygn. akt III SA/Wr 1552/10,
    • WSA z dnia 25 września 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 811/2007,
    • WSA z dnia 5 października 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1255/07,
    • WSA z dnia 20 listopada 2007 r., sygn. akt III SA/Wa1268/07,
    • WSA z dnia 24 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1193/08,
    • WSA z dnia 20 stycznia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 1916/08,
    • WSA z dnia 20 kwietnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 3468/08,
    • WSA z dnia 24 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1194/08,
    • WSA z dnia 27 kwietnia 2009 r., sygn. akt I SA/Po 78/09,
    • NSA z dnia 28 maja 2007 r., sygn. akt I FSK 5/06,
    • NSA z dnia 22 sierpnia 2000 r., sygn. akt I SA/Łd 1025/98,
    • NSA z dnia 21 października 2004 r., sygn. akt FSK 571/09,
    • NSA z dnia 26 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Lu 1176/09,
    • NSA z dnia 13 maja 2008 r., sygn. akt I FSK 600/07,
    • NSA z dnia 1 października 2010 r., sygn. akt I FSK 52/10,
    • NSA z dnia 17 września 2010 r., sygn. akt I FSK 740/09,
    • NSA z dnia 10 września 2010 r., sygn. akt I FSK 1325/09,
    • NSA z dnia 25 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 743/07,
    • NSA z dnia 24 stycznia 2001 r., sygn. akt II SA 55/00,
    • NSA z dnia 23 marca 1999 r., sygn. akt IV SA 43/97,
  • postanowienia Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego:
    • z dnia 28 lutego 2006 r., nr PV/443-496/IV/2005/JD,
    • z dnia 4 października 2005 r., nr PV/443-300/IV/2005/DP,
    • z dnia 23 grudnia 2005 r., nr PV/443-426/IV/2005/JW,
  • wypowiedzi doktryny prawa w tym m. in.:
    • A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT Komentarz, 2 wydanie, Warszawa 2007, tezy 12-20 do art. 7, s. 122 i nast.,
    • T. Michalik, VAT 2007. Komentarz, Warszawa 2007, tezy 20-21 do art. 7, s.111 i nast.

    Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

    Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 15 grudnia 2010 r. uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2010 r. (data wpływu: 5 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami - jest prawidłowe.

    Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

    W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

    Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

    1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
    2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

       - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

    Przepisu ust. 2 na mocy art. 7 ust. 3 ustawy nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

    Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów, których przekazanie wskazane w ust. 2 czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

    Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

    Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie hurtowej dystrybucji towarów. Celem zwiększenia obrotów z tytułu sprzedaży towarów podejmowane są przez Spółkę różnego rodzaju działania o charakterze marketingowo-promocyjnym. Działania te skierowane są do kontrahentów Spółki nabywających jej towary (w tym do punktów sprzedaży detalicznej, osób prowadzących indywidualną działalność gospodarczą, etc.). Działania marketingowo-promocyjne obejmują m.in. nieodpłatne przekazanie towarów w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami (są to np.: długopisy, kalendarze, listowniki, wizytówki, parasolki, ręczniki, kubki, koszulki, torby, smycze, portfele, polary, etc.). Podejmowane przez Spółkę działania wpływają na wielkość sprzedaży. Przekazując nieodpłatnie towary, Wnioskodawca realizuje m.in. cel w postaci uatrakcyjnienia oferty, co zapewnia pozyskanie nowych, stałych klientów, jak i utrzymanie dotychczasowych. Zainteresowany swoimi działaniami rozbudza świadomość oferty Spółki, a także motywuje odbiorców działań do nabywania jej towarów. W konsekwencji, powyższe przekazania służą zmotywowaniu kontrahentów do zwiększenia zakupów towarów Spółki. Przekazywanie towarów w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym, w ramach akcji promocyjno-marketingowych wspierających sprzedaż towarów Spółki jest czynnością ukierunkowaną na zwiększenie i zachowanie źródła przychodów z tytułu sprzedaży towarów. Podejmowane przez Wnioskodawcę działania wpływają więc korzystnie na pozyskanie dodatkowych klientów, a tym samym na wzrost opodatkowanej VAT sprzedaży jego towarów.

    W opisie stanu faktycznego sprawy Zainteresowany wskazał, iż przekazywane towary w ramach powyżej wymienionych akcji promocyjnych (w tym kalendarzy) nie spełniają kryterium próbki, o którym mowa w art. 7 ust. 7, prezentu o małej wartości, o którym mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT oraz drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

    W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisanego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie przez Spółkę, towarów takich jak: długopisy, kalendarze, listowniki, wizytówki, parasolki, ręczniki, kubki, koszulki, torby, smycze, portfele, polary, etc., w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy.

    Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2010 r. w części dotyczącej opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami, było zatem prawidłowe.

    Dodatkowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zmiany interpretacji indywidualnej nr ILPP1/443-737/10-8/HW z dnia 30 września 2010 r. w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami.

    Ponadto w części wniosku dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

    • opodatkowania nieodpłatnego przekazania dodatkowej ilości towarów w zamian za zakup przez kontrahenta pewnej ilości tego samego towaru Spółki,
    • opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w zamian za określoną liczbę punktów,
    • opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach degustacji towarów w miejscach sprzedaży,
    • opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach konkursów i loterii,
    • opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami,
    • opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w zamian za przedstawione kupony towarowe,
    • opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów na potrzeby sekretariatu

    zostały wydane interpretacje indywidualne nr ILPP1/4441-68/10-3/HMW, nr ILPP1/4441-69/10 -3/HMW, nr ILPP1/4441-70/10-3/HMW, nr ILPP1/4441-71/10-3/HMW, nr ILPP1/4441-72/10-3/HMW, nr ILPP1/4441-74/10-3/HMW, nr ILPP1/4441-75/10-3/HMW z dnia 19 stycznia 2011 r.

    Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejsze rozstrzygniecie. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w terminie trzydziestu dni od dnia jej doręczenia za pośrednictwem organu, który wydał interpretację (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

    Referencje

    ILPP1/4441-68/10-3/HMW, interpretacja indywidualna
    ILPP1/4441-69/10-3/HMW, interpretacja indywidualna
    ILPP1/4441-70/10-3/HMW, interpretacja indywidualna
    ILPP1/4441-71/10-3/HMW, interpretacja indywidualna
    ILPP1/4441-72/10-3/HMW, interpretacja indywidualna
    ILPP1/4441-74/10-3/HMW, interpretacja indywidualna
    ILPP1/4441-75/10-3/HMW, interpretacja indywidualna

    Wniosek ORD-IN

    Treść w pliku PDF

    Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu