Temat interpretacji
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, iż 7% stawka podatku ma zastosowanie jedynie w przypadku świadczenia pojedynczych usług wymienionych w poz. 140 załącznika Nr 3 ustawy mieszczących się w grupowaniu PKWiU 55.2 w sytuacji, gdyby nie stanowiły one składnika usługi turystycznej, opodatkowanej na zasadzie marży.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2007r. (data wpływu 24 września 2007r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 października 2007r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług przy świadczeniu usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 55.23.11-00.00, których podstawą opodatkowania jest marża - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 24 września 2007r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług przy świadczeniu usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 55.23.11-00.00, których podstawą opodatkowania jest marża.
W przedmiotowym wniosku zostało przestawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca prowadzi biuro turystyczne zajmujące się pośrednictwem w sprzedaży usług turystycznych oraz organizowaniem imprez turystycznych. W przyszłości Spółka zamierza organizować również kolonie dla dzieci i młodzieży. Organizacja tych kolonii polegać będzie na zorganizowaniu wypoczynku poprzez nabywanie od innych podatników usług transportu, zakwaterowania i wyżywienia, zapewnieniu wychowawców kolonijnych, opieki medycznej, zgłoszeniu danej kolonii do miejscowego Kuratorium Oświaty.
Z informacji posiadanych z Urzędu Statystycznego, usługi tego typu mieszczą się w klasyfikacji PKWiU 55.23.11-00.00 usługi świadczone przez obozowiska dla dzieci. Strona zamierza prowadzić ewidencję, z której będą wynikały kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści uczestników kolonii, na podstawie dokumentów, z których owe kwoty będą wynikać. Zainteresowany zamierza do ww. usług stosować procedurę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 119 ustawy i zastosować 7% stawkę podatku, zgodnie z poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy.
Jednocześnie w uzupełnieniu do wniosku Strona informuje, iż zajmuje się pośrednictwem w sprzedaży usług turystycznych oraz organizowaniem imprez turystycznych. Opis zdarzenia przyszłego odnosi się do organizowania we własnym imieniu i na własny rachunek kolonii dla dzieci i młodzieży.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
czy prawidłowe jest zastosowanie do opisanych usług organizowania kolonii dla dzieci i młodzieży procedury opodatkowania marży zgodnie z art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług oraz zastosowania stawki VAT 7%...
Zdaniem wnioskodawcy, prawidłowe jest opodatkowanie opisanych usług, zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz właściwe zastosowanie 7% stawki podatku VAT. O możliwości zastosowania szczególnej procedury opodatkowania, zgodnie z art. 119 decyduje spełnienie warunków określonych w art. 119 ust. 3. Ponieważ będziemy spełniać wszystkie wymienione warunki: mamy siedzibę na terytorium kraju, działamy na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek, przy świadczeniu usługi będziemy nabywać towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, będziemy prowadzić ewidencję zgodnie z art. 119 ust. 3 pkt 4, mamy prawo zastosować procedurę wymienioną w art. 119 ust. 1 ustawy, a więc jako podstawę opodatkowania przyjąć kwotę marży pomniejszoną o kwotę należnego podatku. Ponieważ art. 119 poza szczególnym przypadkiem zastosowania stawki 0% nie odnosi się do stawki podatku jaką należy stosować przy opodatkowaniu marży. Podstawowa stawka podatku wynosi 22%, jednakże ustawodawca przewidział wyjątki w tym dla usług wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy. Tak wiec usługi sklasyfikowane jako usługi świadczone przez obozowiska dla dzieci sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55.23.11-00-00, opodatkowane są 7% stawką podatku, jako wymienione w załączniku Nr 3 poz. 140.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w części odnoszącej się do zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług przy świadczeniu usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 55.23.11-00.00, których podstawą opodatkowania jest marża - stanowisko wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.
Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) zwanej dalej ustawą, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Zgodnie z pozycją 140 załącznika Nr 3, opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku podlega świadczenie usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU ex 55.2 tj. usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, z wyjątkiem zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU 55.23.15).
Z treści powołanego zapisu pozycji 140 załącznika wynika, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie wyłącznie do usług z grupy PKWiU 55.2 a świadczy o tym umieszczenie przed numerem symbolu ex. Zgodnie z objaśnieniami do powołanego załącznika, preferencyjna stawka dotyczy tylko danego wyrobu /usługi z danego grupowania. Zatem z powyższej regulacji wynika, iż 7% stawkę podatku stosuje się wyłącznie do usług świadczonych przez obiekty noclegowe turystyki i inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania.
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Strona ma zamiar świadczyć usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55.23.11-00-00 usługi świadczone przez obozowiska dla dzieci, które podległy będą szczególnej procedurze przy świadczeniu usług turystyki określonej w art. 119 ustawy tj. podstawą opodatkowania świadczonych usług będzie marża.
W myśl art. 119 ust. 7 ustawy usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawka podatku w wysokości 0%, jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty świadczone są poza terytorium Wspólnoty.
Reasumując, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, iż 7% stawka podatku ma zastosowanie jedynie w przypadku świadczenia pojedynczych usług wymienionych w poz. 140 załącznika Nr 3 ustawy mieszczących się w grupowaniu PKWiU 55.2 w sytuacji, gdyby nie stanowiły one składnika usługi turystycznej, opodatkowanej na zasadzie marży.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
Referencje
IP-PP2-443-315/07-5/KCH, interpretacja indywidualna
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie