Temat interpretacji
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz.770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2007 r. (data wpływu 27 września 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 grudnia 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług nabycia z państwa trzeciego samochodu osobowego zakwalifikowanego jako nowy środek transportu - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27 września 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług nabycia z państwa trzeciego samochodu osobowego zakwalifikowanego jako nowy środek transportu.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
W dniu 28 lutego 2007 r. zakupił Pan w Stanach Zjednoczonych samochód osobowy marki Subaru Forster. Powyższy pojazd został dostarczony przez Pana transportem morskim do portu B. w Niemczech, gdzie w dniu 14 maja 2007 r. dokonano odprawy celnej i zapłacono cło oraz podatek od towarów i usług. Po zakończeniu wszystkich formalności auto zostało przetransportowane na terytorium Polski, gdzie zapłacił Pan podatek akcyzowy. Jednocześnie w złożonym wniosku wskazał Pan, iż ww. samochód jest nowym środkiem transportu, ponieważ został wyprodukowany w 2007 r. Ponadto nie jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług i nie prowadzi działalności gospodarczej.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie .
Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku zakupu samochodu marki Subaru Forster z przebiegiem około 2700 mil i sprowadzenia go na terytorium Niemiec, gdzie zapłacono cło i podatek, a następnie przetransportowano do Polski nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i nie ma obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług w Polsce.
W przypadku zakupu nowego środka transportu z terytorium państwa trzeciego, który zostanie dostarczony na terytorium państwa członkowskiego, a następnie zostanie przetransportowany na terytorium kraju może mieć zastosowanie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który mówi, że przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego na terytorium kraju. Natomiast w przedstawionym przypadku nie występuje warunek dotyczący przemieszczenia towarów w ramach prowadzonego przez podatnika przedsiębiorstwa oraz warunek, iż towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju, ponieważ nie jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług na terenie Polski i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Dlatego też nie wystąpi opodatkowanie na podstawie art. 11 ust. 1 powołanej ustawy.
Mając na uwadze powyższe argumenty uważa Pan, że nie powinien płacić podatku od towarów i usług na terytorium Polski od zakupu przedmiotowego pojazdu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 rozumie się w myśl art. 9 ust. 1 powołanej ustawy nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Zapis ust. 2 ww. artykułu wskazuje, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie ma miejsce pod warunkiem, że:
- dostawcą towarów jest podatnik podatku od towarów i usług prowadzący działalność gospodarczą (art. 15 wskazanej wyżej ustawy) lub podatnik podatku od wartości dodanej ,
- nabywcą towarów jest podatnik podatku od towarów i usług prowadzący działalność gospodarczą (art. 15 ustawy) lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika, bądź też osoba prawna niebędąca podatnikiem .
Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma również miejsce, gdy dokonujący dostawy, jak i nabywca towarów nie są podatnikami, o których mowa wyżej, a przedmiotem nabycia są nowe środki transportu (ust. 3 tegoż artykułu).
Pojęcie nowego środka transportu zostało zdefiniowane w treści art. 2 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do zapisu art. 2 pkt 10 lit. a) za nowy środek transportu należy uznać przeznaczony do transportu osób lub towarów pojazd lądowy wymieniony w poz. 1-4, 9, 10 lub 15-20 załącznika nr 1 do ustawy, napędzany silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów, jeżeli przejechał nie więcej niż 6.000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia jego do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.
Ponadto, w świetle art. 11 ust. 1 tej ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.
Mając na uwadze treść art. 9 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż każde przemieszczenie nowego środka transportu pomiędzy krajami Unii Europejskiej, któremu towarzyszy przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Natomiast zapis powołanego wyżej art. 11 ust. 1 wskazanej ustawy uzależnia uznanie przemieszczenia towarów należących do podatnika z innego państwa członkowskiego na terytorium kraju za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od tego, czy towary te będą służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.
W oparciu o art. 105 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających:
- uiszczenia przez podatnika podatku w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4 lub
- brak obowiązku uiszczenia podatku z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium kraju.
Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, że dokonał Pan przemieszczenia na terytorium kraju samochodu, który uprzednio zaimportował Pan na terytorium Niemiec. Na terytorium Niemiec dokonał Pan odprawy celnej, opłacił cło i podatek od wartości dodanej. Ponadto w złożonym wniosku wskazał Pan, że samochód ten nie będzie służyć na terytorium kraju czynnościom wykonywanym przez Pana jako podatnika.
Analiza treści złożonego wniosku w konfrontacji z powołanymi przepisami prowadzi do stwierdzenia, iż dokonane przez Pana przemieszczenie samochodu Subaru Forester z terytorium Niemiec na terytorium kraju, mimo że dotyczy nowego środka transportu, nie jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem, bowiem temu przemieszczeniu nie towarzyszy przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel, a samochód nie będzie służyć czynnościom wykonywanym przez Pana jako podatnika na terytorium kraju (przemieszcza osoba fizyczna na własne potrzeby).
Zatem dla celów związanych z rejestracją środków transportu należało złożyć we właściwym miejscowo urzędzie skarbowym wniosek o wydanie zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium kraju.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.