Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1, 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. z 2005r. Dz.U. Nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Częstochowie stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 07.11.2006r. (data wpływu 09.11.2006r.), uzupełnionym pismem z dnia 13.12.2006r. (data wpływu 15.12.2006r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług bezpłatnie udzielanych porad prawnych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09.11.2006r. do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Częstochowie wpłynął wniosek adw. W K o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, a w dniu 15.12.2006r. wpłynęło uzupełnienie do ww. wniosku.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Podatnik poinformował we wniosku, że ma zamiar raz w miesiącu w czasie trwania dyżuru - tj. przez 2 godziny - udzielać bezpłatnych porad prawnych w ramach bezpłatnej pomocy prawnej osobom najuboższym. Taksa adwokacka określona w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie nie przewiduje, w przeciwieństwie do prowadzenia konkretnych spraw, tzw. stawek minimalnych od porad prawnych, pozostawiając ustalenie wysokości opłaty do oceny adwokata, który udziela porady. W praktyce od porad odpłatnych Strona określa wynagrodzenie biorąc pod uwagę stopień skomplikowania i czas trwania porady. Zazwyczaj wysokość wynagrodzenia waha się od 30 do 50 zł.

Wnioskodawca wystąpił z zapytaniem:

Czy bezpłatnie udzielane porady prawne podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jeżeli tak, to od jakiej stawki wyjściowej.

Z przedstawionego we wniosku stanowiska wynika, iż Podatnik uważa bezpłatne porady prawne za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Według Podatnika przy ustalaniu postawy opodatkowania tych czynności, z uwagi na brak unormowań w taksie adwokackiej, przyjęcie zasad, jakie stosuje Strona przy określaniu wynagrodzenia za odpłatne porady prawne, będzie rozwiązaniem prawidłowym. Oznacza to przyjęcie za podstawę opodatkowania hipotetycznie określonych kwot za takie same porady, ale udzielane odpłatnie, z uwzględnieniem czasu ich trwania i stopnia skomplikowania.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Częstochowie uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, ponieważ nie zgadza się z nim w części dotyczącej podstawy opodatkowania przedmiotowych czynności.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 8 ust. 2 cyt. wyżej ustawy, nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Przesłanką zrównania czynności nieodpłatnych z odpłatnymi jest zatem uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy dokonanych zakupach - w myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy - przysługuje podatnikowi w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy za wynagrodzeniem usługi prawnicze, stanowiące - w świetle przytoczonego wyżej art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy - czynności podlegające opodatkowaniu. Usługi te nie korzystają ze zwolnienia od podatku. Podatnik jest zatem uprawniony do dokonywania odliczeń podatku naliczonego przy dokonywanych zakupach towarów i usług. Jeżeli zatem zakupy te służą również udzielaniu bezpłatnych porad prawnych, to w myśl art. 8 ust. 2 ustawy czynności te należy traktować jak usługi świadczone odpłatnie, co oznacza, że należy je opodatkować.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. wyżej ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. W ust. 9 postanowiono, że w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość towarów lub usług obliczona według cen stosowanych w obrotach z głównym odbiorcą (odbiorcami), a w przypadku braku odbiorcy według przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku z dnia wykonania tych czynności, pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12. Z kolei ust.12 stanowi, że w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia.

Jak wynika z przytoczonych wyżej przepisów podstawą opodatkowania bezpłatnych porad prawnych nie będzie cena umowna za taką samą usługę świadczoną odpłatnie lecz koszt świadczenia.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania postanowienia.