Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kartuzach działając w oparciu o przepisy:

• art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Tekst jednolity Dz. U. z 2005 Nr 8, poz. 60 z późn. zmianami),

po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 20.02.2006 r. o udzielenie wyjaśnień co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie możliwości wystawienia dla kontrahenta krajowego faktur VAT w walucie obcej

stwierdza

że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

W dniu 20.02.2006 r. Podatnik złożył w tut. Organie podatkowym wniosek w trybie art. 14 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Tekst jednolity Dz. U. z 2005 Nr 8, poz. 60 z późn. zmianami), o udzielenie wyjaśnień co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika.

W myśl art. 14 a § 1 w/cyt. ustawy, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego sprawy wynika, iż Podatnik złożył wniosek do NBP o indywidualne zezwolenie na dokonywanie zapłaty za faktury w walucie euro z kontrahentem krajowym w celu uniknięcia dużych różnic kursowych z tytułu przewalutowania złotych.

W związku z powstałymi wątpliwościami Podatnik zwraca się z prośbą o sprecyzowanie, czy może stosować obowiązujące przepisy podatkowe tak samo dla kontrahenta krajowego wystawiając fakturę w walucie euro, jak dla kontrahenta zagranicznego.

Zdaniem Podatnika przepisy podatkowe stosuje się tak samo zarówno dla kontrahenta krajowego, jak i zagranicznego. Jednocześnie Wnioskodawca uważa, iż po uzyskaniu zgody NBP, będzie można w ten sam sposób przeliczać kwoty wykazywane na fakturze oraz rozliczać różnice kursowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zmianami) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jednocześnie na mocy ust. 8 pkt 1 w/cyt. artykułu minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Powyższe zasady podlegają regulacji przepisów rozporządzania Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zmianami).

Zauważyć należy w tym miejscu, iż po 1 maja 2004 r. podatnicy mają powszechne prawo do wystawiania faktur w walutach obcych. Jednakże jak stanowi § 9 ust. 6 w/wym. rozporządzenia kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności na fakturze.

Podatnik chcąc wystawiać faktury w walucie obcej, dla własnej wygody powinien przyjąć opcję wystawiania faktur, w której uwzględni przeliczone na PLN, również wartości netto oraz brutto, gdyż ułatwi to późniejsze przenoszenie poszczególnych kwot do ewidencji, która musi być sporządzona w złotówkach, a na podstawie której następnie sporządza się deklaracje VAT-7, którą również wypełnia się w walucie polskiej.

Sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, w sytuacji gdy kwoty te wykazywane są w walutach obcych określony został w rozdziale 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zmianami). Jak stanowi § 37 w/cyt. rozporządzenia kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony.

W przypadku nie wystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. Jednocześnie przepisy ust. 1-3 stosuje sie odpowiednio do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, lub import usług.

W świetle powyższych okoliczności faktycznych, jak również na podstawie obowiązujących w zakresie podatku od towarów i usług przepisów stwierdzić, należy, iż ma Pan prawo do wystawiania faktur VAT w walucie obcej dla kontrahenta krajowego przy zachowaniu takich samych zasad i przy zastosowaniu przepisów podatkowych, jak w przypadku kontrahenta zagranicznego, jednakże pod warunkiem spełniania wymogów określonych w/cyt. przepisami.

Mając na uwadze powyższe tut. Organ podatkowy postanowił jak w sentencji.