Temat interpretacji

Stan faktyczny

Jak wynika ze złożonego wniosku jest Pan osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą i jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT, wykonującym wyłącznie czynności opodatkowane. Przedmiotem Pana działalności jest między innymi sprzedaż materiałów budowlanych. W ramach prowadzonej działalności dokonuje Pan sprzedaży towarów w systemie zwrot podatku od towarów i usług podróżnym.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego postawione zostały następujące pytania:

- czy istnieje prawne ograniczenie górnej wartości lub ilości towaru jaki można sprzedać podróżnemu w ramach opisanej procedury?

- czy sprzedawcę powinien interesować sposób wywozu i pojęcie bagażu osobistego podróżnego, jeżeli post factum sprzedawca posiada imienny dokument potwierdzony przez urząd celny, iż towar został wywieziony w stanie nienaruszonym poza Wspólnotę w bagażu osobistym podróżnego?

Stanowisko Podmiotu Uprawnionego do złożenia wniosku

Nie są Panu znane przepisy regulujące górne limity wartości, ilości lub częstotliwości nabyć niehandlowych dokonywanych przez podróżnych.

Nie zna Pan prawnej definicji bagażu osobistego podróżnego dla celów omawianej procedury. W Pana opinii wystarczającym jest oświadczenie podróżnego, iż zakup ma charakter niehandlowy.

Ocena Prawna Stanowiska Pytającego z przytoczeniem przepisów prawa

Zgodnie z art. 126 ust. 1ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm./ osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty, zwane dalej "podróżnymi", mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium wspólnoty w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

Natomiast w myśl art. 128 ust.1, 2 w/w ustawy zwrot podatku może być dokonany, jeżeli podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Wspólnoty nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano zakupu. Podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego imiennego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, zawierającego w szczególności kwotę podatku zapłaconego przy dostawie towarów. Wywóz towaru powinien być potwierdzony na tym dokumencie przez urząd celny stemplem zaopatrzonym w numerator. Do dokumentu powinien być dołączony wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej.

Zgodnie natomiast z art. 130 ust. 3 pkt 2 Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia minimalną łączną wartość zakupów wynikającą z imiennych dokumentów wystawionych przez sprzedawcę, przy której można żądać zwrotu podatku.

Minimalna łączna kwota łącznej wartości zakupów wraz z podatkiem od towarów i usług, wynikająca z imiennego dokumentu, wystawionego przez jednego sprzedawcę, przy której podróżny może żądać zwrotu podatku od towarów i usług zapłaconego przy nabyciu przez niego towarów, zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 kwietnia 2004r. w sprawie minimalnej łącznej wartości zakupów, przy której może żądać zwrotu podatku od towarów i usług /Dz. U. z 2004r. Nr 84, poz. 780/, wynosi 200 zł.

Przez bagaż osobisty zgodnie z art. 56 ust. 2 ustawy o VAT, jak i § 25 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 97, poz. 966) należy rozumieć cały bagaż, który podróżny jest w stanie przedstawić organom celnym, wjeżdżając na terytorium kraju, jak również bagaż, który przedstawi on później organom celnym, pod warunkiem przedstawienia dowodu, że bagaż był zarejestrowany jako bagaż towarzyszący w momencie wyruszenia w podróż przez przedsiębiorstwo, które było odpowiedzialne za jego przewóz, przy czym nie obejmuje on swym zakresem przenośnych kanistrów zawierających paliwo.

Stosownie natomiast do wykładni językowej przez "bagaż" należy rozumieć: "rzeczy zapakowane w paczki, walizki itp., które podróżujący ma ze sobą lub wysyła je za opłatą do miejsca przeznaczenia pociągiem, samolotem itp." /Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. VIII, Warszawa 1993 r. - t. 1, str. 111/, a przez "osobisty" rozumie się: "odnoszący się do danej osoby, będący własnością danej osoby, właściwy danej osobie, własny, prywatny" /tamże - t. 2, str. 553/.

Jak wynika z przedmiotowego stanu faktycznego jest Pan osobą fizyczna prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą i jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT, wykonującym wyłącznie czynności opodatkowane. Przedmiotem Pana działalności jest między innymi sprzedaż materiałów budowlanych. W ramach prowadzonej działalności dokonuje Pan sprzedaży towarów w systemie zwrot podatku od towarów i usług podróżnym.

Biorąc pod uwagę powyższe tut. organ podatkowy stwierdza, iż cytowane przepisy nie regulują górnej wartości towarów do jakiej podróżny może żądać zwrotu podatku od towarów i usług, przepisy te określają jedynie minimalną wartość towarów od której podróżny może żądać przedmiotowego zwrotu. Niemniej jednak powołana wyżej definicja bagażu osobistego oraz wykładnia językowa tego pojęcia, w ocenie tut. organu podatkowego stanowią swoiste ograniczenie co do ilości, wielkości oraz wartości wywożonych przez podróżnego towarów.

Reasumując w ocenie tut. organu podatkowego, wywożony przez podróżnego towar, musi cechować przynależność do osoby podróżnego, świadcząca o tym, iż towar ten przeznaczony jest na osobiste potrzeby podróżnego, a nie na cele handlowe. Jednocześnie tut. organ informuje, iż fakt potwierdzenia przez organ celny dokumentów TAX FREE, jest jednoznaczny z prawidłowym wywozem wymienionych na dokumencie towarów poza terytorium Wspólnoty w ramach opisanych powyżej zasad.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym i wiąże organy podatkowe do czasu zmiany przepisów.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podmiotu uprawnionego do złożenia wniosku, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia /art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej/.