Temat interpretacji

POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 poz. 60 ze zm.), Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 19.08.2005 r., który do tut. organu wpłynął dnia 22.08.2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej uznania za sprzedaż krajową opodatkowaną 22% stawką podatku od towarów i usług, dostawy towarów dokonanej na rzecz podmiotu, który faktycznie wywiezie towar z terytorium Polski na terytorium innego kraju Wspólnoty jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 22.08.2005 r. do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Pismem z dnia 08.09.2005 r. oraz z dnia 02.11.2005 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku uzupełnione zostały dnia 16.09.2005 r., 08.11.2005 r. oraz 14.11.2005 r.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Z treści złożonego wniosku wynika, iż Spółdzielnia jest producentem wyrobów farmaceutycznych i leków. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej planuje dostarczać jeden z produkowanych leków na rzecz kontrahenta ze Szwajcarii. Kontrahent ten dokonywał będzie dalszej odsprzedaży przedmiotowego leku podmiotowi z Grecji. Podatnik wyjaśnia, iż towar w ramach realizowanej transakcji, wysyłany będzie z magazynu Spółdzielni, tj. z Polski na zlecenie podmiotu szwajcarskiego bezpośrednio do Grecji.
Kontrakt między stronami podpisany został na bazie dostawy EXW "G", co oznacza, iż transport organizuje nabywca towaru.
Jednocześnie Spółdzielnia wskazuje, iż podmiot szwajcarski nie jest podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce oraz na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Grecji. Jednak w oparciu o informacje uzyskane z Biura Wymiany Informacji o VAT, Spółdzielnia wyjaśnia, iż kontrahent szwajcarski posiada numer identyfikacji podatkowej z prefiksem DE, co oznacza, iż jest on zarejestrowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terenie Niemiec.
Podatnik informuje również, iż wystawiając faktury sprzedaży będzie umieszczał na nich numer identyfikacyjny z prefiksem DE, nadany kontrahentowi szwajcarskiemu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terenie Niemiec.
Zdaniem Podatnika, przedmiotowa transakcja nie będzie stanowiła dla Spółdzielni eksportu towarów, dla którego można byłoby zastosować 0% stawkę podatku od towarów i usług. W tym przypadku bowiem towar nie wyjedzie z terytorium Unii Europejskiej, nie będzie miało miejsca przekroczenie jej granicy, wobec czego, Spółdzielnia nie będzie dysponowała dokumentem potwierdzającym taki wywóz.
Jak wskazuje Podatnik, przedmiotowa transakcja nie będzie stanowiła również wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, opodatkowanej w kraju dostawcy, gdyż podmiot szwajcarski nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w Grecji.
Zdaniem Spółdzielni, w oparciu o przepisy art. 22 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, wskazana transakcja stanowiła będzie sprzedaż krajową, opodatkowaną według 22% stawki podatku od towarów i usług.
W ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu przedstawione we wniosku stanowisko Podatnika w sprawie jest nieprawidłowe.
W oparciu o przepisy art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:
a) dostawcę lub na jego rzecz, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.
W myśl art. 41 ust. 4 cyt. ustawy w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. Natomiast przepis art. 42 ust. 6 wskazuje, iż stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem, ze podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Zgodnie z brzmieniem art. 13 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju, w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Przy czym, w myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 art. 13 stosuje się, pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osoba prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędąca podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby zharmonizowane, które zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Stosowanie do przepisu art. 42 ust. 1 wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:
1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów,
2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
Biorąc zatem pod uwagę przytoczone regulacje prawne oraz stan faktyczny opisany przez Podatnika, należy wskazać, iż przedmiotowa dostawa nie spełnia warunków przewidzianych do uznania jej za eksport towarów. Nie będzie miał bowiem miejsca wywóz towarów z terytorium kraju (Polski) poza terytorium Wspólnoty.
Dostawa ta stanowi natomiast, z zastrzeżeniem art. 42 ust. 12 cyt. ustawy, wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Transakcja ta spełnia bowiem przesłanki wynikające z cyt. art. 13 ust. 1 i 2 ustawy, przewidziane dla uznania jej za tego rodzaju dostawę. W przedmiotowej sprawie mamy bowiem do czynienia z przypadkiem wskazanym w art. 13 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy. Podmiot szwajcarski jest osobą prawną, która zidentyfikowana jest na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska, tj. na terytorium Niemiec.
Aby jednak przedmiotowa transakcja podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 0% stawki podatku, niezbędne jest spełnienie warunków wynikających z regulacji art. 42 ww. ustawy. Jak wskazano powyżej, istotne jest bowiem to, aby Spółdzielnia dokonała dostawy towaru na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podała ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, tj. numer poprzedzony kodem PL, pod którym jest zidentyfikowana na potrzeby podatku od towarów i usług, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów. Ważne jest również posiadanie przez Spółdzielnię przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym będzie miała miejsce dostawa, dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy wywiezione zostały z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
Zgodnie z ust. 3 art. 42 ustawy, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
1) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
2) kopia faktury dostawy;
3) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku;
Jednocześnie z treści art. 42 ust. 11 ustawy wynika, iż w przypadku, gdy dokumenty, o których mowa powyżej nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Natomiast, stosownie do regulacji art. 42 ust. 4, w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:
1. imię i nazwisko nabywcy lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsc zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;
2. adres, pod który są przewożone towary w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsca zamieszkania nabywcy;
3. określenia towarów i ich ilości;
4. potwierdzenia przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
5. rodzaj i numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku, gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.
Analiza powyższych uregulowań wskazuje, iż warunkiem do skorzystania z prawa do preferencyjnej 0% stawki podatku od towarów i usług, niezbędnym jest spełnienie przez Spółdzielnię wymogów dowodowych odnoszących się do dokumentów, a wskazanych przez ustawodawcę w kazuistyczny sposób w treści art. 42 ww. ustawy. Jest to zatem warunek konieczny, którego spełnienie daje prawo do 0% stawki podatku od towarów i usług.
W myśl regulacji art. 42 ust. 12 ww. ustawy, jeżeli warunek, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres, podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, jako dostawę na terytorium kraju. Należy jednak zaznaczyć, iż stosownie do przepisu art. 42 ust. 13, otrzymanie przez podatnika dowodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w terminie późniejszym niż określony w ust. 12 upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1, w której wykazał dostawę towarów.
Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, iż przedmiotowa transakcja stanowiła będzie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, pod warunkiem jednak, iż Spółdzielnia przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym będzie miała miejsce dostawa towarów, będzie dysponowała wskazanymi dowodami. Jeżeli jednak przed złożeniem przedmiotowej deklaracji nie będzie posiadała wymienionych dowodów, wówczas wykazuje przedmiotową dostawę, jako dostawę dokonaną na terytorium kraju, stosując tym samym stawkę podatku od towarów i usług właściwą dla tego rodzaju dostawy w kraju.
Jednocześnie należy zaznaczyć, iż w oparciu o przepis art. 42 ust. 13 ww. ustawy, otrzymanie dowodów potwierdzających, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy wywiezione zostały z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju w terminie późniejszym niż przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, uprawnia Spółdzielnię do dokonania korekty złożonej deklaracji VAT-7, w której wykazał przedmiotową dostawę jako krajową.
W świetle powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Podatnika w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego w dniu wydania postanowienia.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.