Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Targu działając na podstawie art. 14a § oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm.), po rozpatrzeniu Państwa wniosku z dnia 2 sierpnia 2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2005 r. wpłynął wniosek, w którym zwrócili się Państwo m.in. z zapytaniem czy podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w przypadku zamiany nieruchomości zawartej pomiędzy Skarbem Państwa reprezentowanym przez Starostwo Powiatu, a Gminą Miasto X, jest kwota należna z tytułu zamiany równa wartości nieruchomości (jako suma wartości gruntu i budynków) pomniejszona o kwotę należnego podatku czy też cała kwota równa wartości nieruchomości?.

Stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę przedstawia się następująco:

Zgodnie z art 14 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) będzie dokonywana zamiana nieruchomości pomiędzy Skarbem Państwa, a Gminą Miasto X. Ze strony Skarbu Państwa zostały przeznaczone do zamiany następujące nieruchomości:

- niezabudowana, oznaczona jako działka ewid. Nr o pow. 6,7718 ha, położona w X w użytkowaniu wieczystym Gminy Miasto X,
- niezabudowana, oznaczona jako działka ewid. Nr o pow. 0,1159 ha, położona w X w użytkowaniu wieczystym Gminy Miasto X,
- zabudowana, oznaczona jako działka ewid. Nr o pow. 0,1395 ha, położona w X - budynek byłej stacji kolejowej (nieruchomość przyjęta do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa w 1994 r.)
- zabudowana, oznaczona jako działka ewid. nr o pow. 0,7506 ha, położona w X w użytkowaniu wieczystym osób fizycznych - grunt stanowi własność Skarbu Państwa, a budynki stanowią własność współużytkowników wieczystych.

Własne stanowisko przedstawili Państwo w piśmie nr z dnia 25 sierpnia 2005 r. (data wpływu 26 sierpnia 2005 r.), po uprzednim wezwaniu do usunięcia braków formalnych pismem z dnia 19 sierpnia 2005 r. W powołanym piśmie stwierdzili Państwo, że ?w odniesieniu do podstawy opodatkowania przy zamianie, powinny mieć zastosowanie przepisy art. 29 ust. 3 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług, z których wynika, że podstawą opodatkowania przy zamianie będzie cała wartość zamienianych nieruchomości".

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy:

Udzielając interpretacji co do zakresu stosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, oparto się na stanowisku, którego literalne brzmienie przytoczono powyżej.
Ustosunkowując się do tegoż stanowiska należy stwierdzić, iż pomimo powołania prawidłowych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, dokonali Państwo niewłaściwej ich interpretacji.

W przypadku dostawy działek Nr ewid. objętych przedmiotowym zwolnieniem od podatku od towarów i usług podstawę opodatkowania stanowi kwota należna z tytułu tej dostawy.
Natomiast w przypadku dostawy omawianych działek podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będą miały zastosowanie przepisy art. 29 ust. 3 w powiązaniu z art. 29 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Zgodnie z art. 29 ust. 3 powołanej ustawy, jeżeli należność jest określona w naturze podstawą opodatkowania jest wartość świadczenia obliczona na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, pomniejszonych o podatek należny. Regulacja ta odnosi się do czynności zamiany, przy której podstawą opodatkowania jest wartość rzeczy przekazywanych przez podatnika. Ponieważ w takich przypadkach często nie dochodzi do określenia ceny, unormowanie art. 29 ust. 3 uzupełnia art. 29 ust. 9, zgodnie z którym w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość towarów lub usług obliczona według cen stosowanych w obrotach z głównym odbiorcą (odbiorcami), a w przypadku braku odbiorcy - według przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku z dnia wykonania tych czynności, pomniejszona o kwotę podatku należnego.

Według ogólnej zasady wynikającej z kodeksu cywilnego budynki trwale z gruntem związane stanowią jego część składową i nie mogą być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych - art.47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).
Jednakże ustawodawca przewidział wyjątki od powyższej zasady i tak zgodnie z treścią art. 235 § 1 powołanej ustawy Kodeks cywilny budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.
Zgodnie z § 2 cytowanego art. 235 przysługująca wieczystemu użytkownikowi odrębna własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.
W oparciu o przedstawiony stan faktyczny oraz cytowany przepis Kodeksu cywilnego należy stwierdzić, iż budynki wzniesione na gruncie działki Nr ewid. 9938/22 stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności, tym samym wartość z tytułu dostawy tej działki będzie stanowiła punkt wyjścia do obliczenia podstawy opodatkowania.

Reasumując podstawą opodatkowania w przypadku dostawy działek Nr x jest ich wartość, obliczona zgodnie z cytowanymi art. 29 ust. 3 i 9, pomniejszona o kwotę podatku należnego.

Zatem przedstawione przez Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Wobec powyzszego postanowiono jak w sentencji.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, w dacie wydania postanowienia, nie toczyło się postępowanie podatkowe, jak równiez kontrola podatkowa ani postepowanie przed sądem administracyjnym.

Powyższa interperetacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
- nie jest wiążąca dla podatnika/płatnika/inkasenta/następcy prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowe w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urżędu Skarbowegio w Nowym Targu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.