Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenie podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wskazanego na fakturach dokumentujących... - Interpretacja - 0112-KDIL1-2.4012.33.2018.1.DC

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 16.03.2018, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.33.2018.1.DC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenie podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wskazanego na fakturach dokumentujących cesję umowy leasingu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2018 r. (data wpływu 18 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenie podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wskazanego na fakturach dokumentujących cesję umowy leasingu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenie podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wskazanego na fakturach dokumentujących cesję umowy leasingu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przejął prawo użytkowania przedmiotu leasingu, tj. samochód osobowy, cesją umowy leasingu, od innego podmiotu gospodarczego. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach działalności gospodarczej świadczy usługi związane z transportem drogowym towarów, Dotychczasowy leasingobiorca wystawił faktury tytułem przeniesienie praw użytkowania przedmiotu leasingu, na których wykazał podstawę opodatkowania i podatek należny. Cesja umowy leasingu ma związek z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez nabywcę. Przedmiot leasingu będzie wykorzystywany zarówno do działalności gospodarczej podatnika, jak również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących cesję umowy leasingu, opisanych jako przeniesienie praw użytkowania przedmiotu leasingu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałej sytuacji przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących cesję umowy leasingu. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) dalej VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy wyłącznie usługi podlegające podatkowi od towarów i usług oraz nieobjęte zwolnieniem uregulowanym ustawą VAT. W niniejszej sytuacji nabywana usługa cesji umowy leasingu przekłada się na wykonywanie czynności opodatkowanych przez podatnika. Podatnik ma zatem prawo do uwzględnienia pełnej kwoty podatku naliczonego, którą stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanej ustawy.

Podatnik stoi na stanowisku, że opisany wydatek nie powinien być zaklasyfikowany jako wydatek, o którym mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2 ustawy VAT, tj. wydatek dotyczący używania pojazdu na podstawie umowy leasingu. Przeniesienie praw użytkowania przedmiotu leasingu nie jest bowiem używaniem pojazdu na podstawie umowy leasingu, a stanowi odrębną czynność. Faktura dokumentująca cesję umowy leasingu nie jest fakturą dokumentującą czynsz leasingu, zatem wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę nie jest wydatkiem dotyczącym używania pojazdu na podstawie umowy leasingu. Biorąc pod uwagę zajmowane stanowisko, dla obniżenia podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących cesji umowy leasingu, nie ma znaczenia fakt, że Podatnik będzie używał pojazd (na podstawie umowy leasingu) zarówno na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej, jak również dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Kwestionowaniu nie podlega, że wydatki związane z używaniem samochodu na podstawie umowy leasingu, np. czynsz leasingu, będą podlegały rozliczeniu zgodnie z art. 86a ust. 1, tj. 50% podatku naliczonego. Jednak przeniesienie praw użytkowania przedmiotu leasingu stanowi odmienną czynność, dającą prawo do obniżenia podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wynikająca z faktur dokumentujących te czynność. Podobne stanowisko zajęli Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 30 marca 2009 r., znak: IPPP1-443-178/09-2/AK, oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 21 października 2009 r., znak IBPP1/443-767/09/ES.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

  1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
  2. należnego z tytułu:
    1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
    2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
    3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
  3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
  4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

  1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
  2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
  3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z ww. regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku mieszanego.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie mieszane należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób mieszany. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów mieszanych.

Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony ze względu na swoje cechy konstrukcyjne służy co do zasady użytkowi mieszanemu, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przejął prawo użytkowania przedmiotu leasingu, tj. samochód osobowy, cesją umowy leasingu, od innego podmiotu gospodarczego. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dotychczasowy leasingobiorca wystawił faktury tytułem przeniesienie praw użytkowania przedmiotu leasingu, na których wykazał podstawę opodatkowania i podatek należny. Cesja umowy leasingu ma związek z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez nabywcę. Przedmiot leasingu będzie wykorzystywany zarówno do działalności gospodarczej podatnika, jak również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym opisem sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość czy ma prawo do obniżenia podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących cesję umowy leasingu.

W opinii Wnioskodawcy, dla obniżenia podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących cesji umowy leasingu nie ma znaczenia fakt, że Podatnik będzie używał pojazd zarówno na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej, jak również dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze opis sprawy należy wskazać, że od dnia 1 kwietna 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312).

Wskazać należy, że art. 86a reguluje zasady dotyczące odliczania i rozliczania na gruncie podatku VAT wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych.

Przepis art. 86a ust. 2 ustawy zawiera w swej treści otwarty katalog kosztów związanych z pojazdami samochodowymi. Przedstawione w tym przepisie wydatki nie wyczerpują wszystkich kosztów, które powstają w związku z użytkowaniem samochodów.

Jak wyjaśnił Wnioskodawca przejął on prawo użytkowania przedmiotu leasingu (samochodu osobowego) od innego podmiotu gospodarczego. Wydatek ten Wnioskodawca poniósł w związku z nabyciem prawa do używania konkretnej rzeczy w tym przypadku konkretnego pojazdu samochodowego. Zatem wymieniony wyżej wydatek jest bezpośrednio związany z pojazdem samochodowym, bowiem przejęcie praw do umowy leasingu tego samochodu osobowego, umożliwia Wnioskodawcy korzystanie z ww. pojazdu w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wydatek związany z przejściem praw do pojazdu samochodowego z dotychczasowego leasingobiorcy na Wnioskodawcę, nie należy do kategorii kosztów ogólnych związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę opodatkowaną działalnością gospodarczą, od których przysługuje prawo do odliczenia na zasadach ogólnych. Nabycie prawa do wykorzystywania samochodu osobowego na podstawie cesji umowy leasingu wywołuje u nabywcy takie same skutki podatkowe jak w przypadku nabycia przez niego prawa do użytkowania samochodu osobowego bezpośrednio u leasingodawcy. W związku z tym wydatek taki podlega szczególnym zasadom o czym stanowią przepisy art. 86a ust. 1 i ust. 2 ustawy. Tak więc odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatku nie można dokonywać z pominięciem regulacji zawartych w treści art. 86a ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że samochód osobowy będący przedmiotem cesji umowy leasingu będzie wykorzystywany zarówno do działalności gospodarczej podatnika, jak również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Powołane przepisy art. 86a ust. 1 w związku z art. 86a ust. 2 ustawy, mają na celu ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego samochodów użytkowanych w sposób mieszany tj. do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz do celów innych niż działalność gospodarcza np. użytek prywatny.

Wobec powyższego Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących cesję umowy leasingu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do interpretacji indywidualnych wskazanych przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku, tut. Organ wskazuje, że wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy wskazane interpretacje indywidualne wydane zostały w odmiennym stanie faktycznym i prawnym aniżeli stan faktyczny wskazany przez Wnioskodawcę we wniosku. We wskazanych interpretacjach podmioty zaznaczyły, że samochody wykorzystywane będą do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto ww. interpretacje indywidualne wydane zostały w stanie prawnym obowiązującym przed dniem 1 kwietnia 2014 r., tj. w okresie, w którym kwestie odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi nie były uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej