Prawo do odliczenia (odzyskania) podatku VAT zawartego w fakturach potwierdzających ponoszenie wydatków związanych z realizacją zadania inwestycyjne... - Interpretacja - 0112-KDIL1-1.4012.62.2018.1.MR

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 07.03.2018, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.62.2018.1.MR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia (odzyskania) podatku VAT zawartego w fakturach potwierdzających ponoszenie wydatków związanych z realizacją zadania inwestycyjnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2018 r. (data wpływu 29 stycznia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2018 r. (data wpływu 2 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia (odzyskania) podatku VAT zawartego w fakturach potwierdzających ponoszenie wydatków związanych z realizacją zadania inwestycyjnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia (odzyskania) podatku VAT zawartego w fakturach potwierdzających ponoszenie wydatków związanych z realizacją zadania inwestycyjnego. Wniosek uzupełniono w dniu 2 marca 2018 r. o wskazanie adresu ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiat realizuje zadanie inwestycyjne (operację) pod nazwą: Przebudowa drogi na odc. od skrzyżowania z drogą krajową do skrzyżowania z drogą na odc. dł. ok. 1800 m. Zadanie współfinansowane jest ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 20142020, w ramach poddziałania Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii, na operacje typu Budowa lub modernizacja dróg lokalnych na podstawie umowy zawartej z Samorządem Województwa o przyznaniu pomocy z dnia 29 sierpnia 2016 r. Inwestycja realizowana jest w cyklu trzyletnim: 20162018, w tym na rok 2018 przypadają zasadnicze wydatki związane z wykonaniem robót budowlanych. Celem operacji jest poprawa dostępności komunikacyjnej lokalnej infrastruktury drogowej, w tym poprawa dostępu do obiektów użyteczności publicznej poprzez przebudowę drogi powiatowej. Zainicjowana inwestycja jednoznacznie wpisuje się w rozwój wsi na wyznaczonym obszarze, przyczyniając się równocześnie do podniesienia standardów misji publicznej Powiatu. Po zakończeniu zadania, Powiat jako Beneficjent przyznanego dofinansowania, wystąpi do Samorządu Województwa z wnioskiem o płatność, tj. refundację poniesionych wydatków kwalifikowalnych odpowiadających równowartości przyznanego dofinansowania. Wypłaty wnioskowanych środków finansowych dokona Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, pełniąca rolę agencji płatniczej dla wymienionego Programu. W wydanym komunikacie skierowanym do Beneficjentów ww. operacji typu Budowa lub modernizacja dróg lokalnych, wymieniona Agencja zastrzegła konieczność dostarczenia przez Beneficjenta wraz z wnioskiem o płatność interpretacji przepisów prawa podatkowego (tzw. interpretacji indywidualnej) w sprawie braku możliwości odzyskania VAT. Opisana inwestycja jest przez Wnioskodawcę realizowana w związku z działalnością statutową i należy do zadań wskazanych w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1868, z późn. zmianami). Ze względu na fakt, że wytworzona w rezultacie przedmiotowej inwestycji infrastruktura nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, to mimo, że Powiat jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT nie posiada prawnej możliwości odliczenia podatku naliczonego, ani obniżenia podatku należnego. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do odzyskania VAT przysługuje jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. takich których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Pozbawienie Wnioskodawcy prawa do odliczenia (odzyskania) VAT zawartego w fakturach potwierdzających ponoszenie wydatków związanych z przedmiotową inwestycją występuje na każdym jej etapie, tj. zarówno w trakcie jej realizacji, jak i po jej zakończeniu oraz oddaniu do użytku. Wnioskodawca nie będzie w tym przypadku działał jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT wymienionych w art. 5 ustawy. Wytworzona w wyniku inwestycji infrastruktura drogowa udostępniona zostanie wszystkim użytkownikom nieodpłatnie. Zatem wszystkie wydatki udokumentowane fakturami za wykonane dostawy, usługi i roboty budowlane związane z realizacją opisanej operacji, w tym zawarty w nich podatek VAT jako niepodlegający odliczeniu (odzyskaniu) będą w świetle przepisów Unii Europejskiej wydatkami kwalifikowalnymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Powiat będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, ma możliwość odliczenia (odzyskania) VAT zawartego w fakturach potwierdzających ponoszenie wydatków związanych z realizacją zadania inwestycyjnego (operacji), polegającego na przebudowie drogi od odc. od skrzyżowania z drogą krajową do skrzyżowania z drogą na odc. dł. ok. 1800 m. (wpisującej się w katalog zadań statutowych wynikającego z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym), współfinansowanej ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, co wiązałoby się z uznaniem VAT za koszt niekwalifikowalny?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Powiat stoi na stanowisku, że zawarty w fakturach podatek VAT za wykonane dostawy, usługi i roboty budowlane związane z realizacją zadania inwestycyjnego (operacji), polegającego na przebudowie drogi na odc. od skrzyżowania z drogą krajową do skrzyżowania z drogą na odc. dł. ok. 1800 m, współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej, nie podlega odliczeniu (odzyskaniu) przez Wnioskodawcę. Nie są bowiem spełnione przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy warunkujące prawo do odzyskania podatku naliczonego, lub obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca w tym przypadku nie działa jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych. Podejmując się realizacji przedmiotowego zadania, Wnioskodawca wykonuje działalność statutową o charakterze publicznym wynikającą z ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, a wytworzona infrastruktura drogowa udostępniona będzie wszystkim użytkownikom nieodpłatnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1868, z późn. zm.) powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 6 powołanej ustawy powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt nie działa w charakterze podatnika VAT, ponieważ inwestycja jest dokonywana przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, a efekty realizacji projektu nie będą wykorzystywane do działalności o charakterze gospodarczym, generującej opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

W zakresie realizowanego zadania, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, w związku z realizacją zadania inwestycyjnego, polegającego na przebudowie drogi na odc. od skrzyżowania z drogą krajową do skrzyżowania z drogą na odc. dł. ok. 1800 m., Powiat nie ma możliwości odliczenia (odzyskania) podatku VAT zawartego w fakturach potwierdzających ponoszenie wydatków związanych z realizacją ww. operacji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie kosztu kwalifikowalnego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Tut. organ wskazuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej