Temat interpretacji

uznanie zakładu wchodzącego w skład majątku Spółki za przedsiębiorstwo i wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy czynności zbycia tego zakładu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2017 r. (data wpływu 24 listopada 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2018 r. (data wpływu 29 stycznia 2018 r.) oraz pismem z dnia 13 lutego 2018 r. (data wpływu 20 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zakładu wchodzącego w skład majątku Spółki za przedsiębiorstwo i wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy czynności zbycia tego zakładu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zakładu wchodzącego w skład majątku Spółki za przedsiębiorstwo i wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy czynności zbycia tego zakładu.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 stycznia 2018 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz w zakresie reprezentacji oraz pismem z dnia 13 lutego 2018 r. w zakresie przeformułowania pytań oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej również Spółka) jest podmiotem zajmującym się produkcją oraz sprzedażą mleka i przetworów mlecznych. Jedynym wspólnikiem . Sp. z o.o. jest Ow (dalej również: O). W skład majątku Spółki wchodzi Zakład w , przy ulicy , który jest wykorzystywany przez Spółkę do prowadzenia działalności. W związku z planami dotyczącymi optymalizacji zarządzania, racjonalizacji zatrudnienia Oma zamiar nabyć od Sp. z o.o. wskazany zakład. Transakcja ma zostać zrealizowana w drodze sprzedaży, po kompensacji zaległych należności między sprzedającym oraz kupującym. Wartość sprzedaży zakładu została określona na ok. zł. (). W skład zakładu wchodzą grunty, jak również budynki i maszyny konieczne do samodzielnego przetwarzania uzyskanego od dostawców surowca w gotowe produkty (przetwory mleczne). Zakład ten realizuje całość produkcji Sp. z o.o. w związku z czym z istoty rzeczy zachowuje on charakter wyodrębnionego organizacyjnie oraz finansowo zakładu. Również po nabyciu przez O, zakład w ramach przedsiębiorstwa nabywcy zachowałby wyodrębniony charakter organizacyjny.

W skład przedsiębiorstwa wchodzą w szczególności:

• nieruchomość gruntowa zabudowana budynkami i budowlami, położonej w przy ulicy w województwie , obejmującej działki o nr ew. 161/1, 161/2, 161/3, 160/1, 160/3 i 155/2 o powierzchni łącznej 5.4997 ha,

• nieruchomość niezabudowana położona w przy ulicy obejmująca działkę nr 170/2 o powierzchni 2,12178 ha,

• budynek główny,

• budynek działu technicznego,

• budynek zaplecza technicznego,

• budynek działu miejskiego,

• wiaty magazynowe,

• budynek odbieralni mleka,

• budynek kotłowni,

• budynek pompowni wody obiegowej,

• portiernia,

• magazyn na oleje i smary,

• budynek zlewni,

• garaże samochodowe,

• stacja transformatorowa,

• stacja paliw,

• drogi oraz płace znajdujące się na gruntach,

• kanalizacje (kanalizacja sanitarna, kanalizacja wodociągowa, kanały i zbiorniki oczyszczania ścieków, kanał wody lodowej,

• linie sieci elektrycznej oraz oświetlenie zakładu,

• chłodnia wody obiegowej,

• specjalistyczne maszyny do przetwarzania mleka oraz linie produkcyjne (w szczególności kotły parowe, wymienniki płytowe, kadzie, odgazowywacze do śmietany, wirówki do mleka, tunel chłodniczy, linia do produkcji serów dojrzewających, linia do produkcji i nalewania produktów w opakowania PET, linia do transportu opakowań) oraz inne urządzenia konieczne do produkcji artykułów mlecznych magazynowy, obejmujący wózki paletowe oraz wózki widłowe, palety oraz inne środki,

• środki transportu mleka i produktów wytwarzanych w zakładzie, obejmujące samochody dostawcze i ciężarowe ciągniki gąsienicowe, ciągniki siodłowe oraz naczepy i przyczepy ciężarowe.

W skład przedsiębiorstwa wchodzą również elementy wyposażenia biurowego - komputery, drukarki, kasy fiskalne oraz inne elementy wyposażenia konieczne do prowadzenia właściwej księgowości, jak również i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Spółka w 2016 roku zatrudniała 156 pracowników, pracujących w zakładzie. Na podstawie art. 23¹ Kodeksu Pracy po nabyciu zakładu przez O, pracownicy Spółki zatrudnieni w zakładzie staną się pracownikami O. Część mienia zakładu jest dzierżawiona przez O.

Nadto niektóre środki trwałe są objęte umowami pożyczek leasingowych:

• linia do produkcji i nalewania produktów w opakowania PET,

• linia do transportu opakowań,

• tunel chłodniczy,

oraz umów leasingu finansowego:

• linia do produkcji serów dojrzewających.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym, konieczne dla Spółki jest ustalenie, czy w niniejszej sprawie zbycie przedsiębiorstwa, stanowiącego wydzielony i samodzielny zakład produkcyjny, który w istocie mógłby prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, jest zwolnione z obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług w odniesieniu do transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

W uzupełnieniu z dnia 23 stycznia 2018 r. wniosku wskazano, że zbywane składniki stanowiące przedmiot zapytania na dzień przekazania będą stanowiły u Wnioskodawcy przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.).

Wnioskodawca informuje również, iż po przejęciu przedsiębiorstwa Sp. z o.o. przez O, Obędzie prowadziła w zakładzie działalność w zakresie, w jakim prowadzi ją Wnioskodawca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy zdaniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wchodzący w skład majątku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w znajdujący się przy ul. w kwalifikuje się do uznania za przedsiębiorstwo w myśl art. art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.)?

oraz w związku z powyższym

Czy zdaniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmującej w przy ul. przez Sp. z o.o. na rzecz O w stosować się będzie wyłączenie z ustawy o podatku od towarów i usług zawarte w art. 6 pkt 1 przytoczonej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku),

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym, zakład położony przy ul. w spełnia przesłanki uznania za przedsiębiorstwo w myśl przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.) (dalej: k.c.).

Zgodnie z art. 55¹ k.c.

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych oraz doktryny prawa administracyjnego przy ocenie, czy zespół składników majątkowych stanowi funkcjonujące przedsiębiorstwo lub jego część, należy uwzględnić raczej aspekt ekonomiczny, niż prawny. Jak wskazano określając stan faktyczny, zakład przy ul. posiada odpowiednią infrastrukturę i zaplecze do produkcji, oraz wyodrębnioną księgowość. Posiada również zaplecze pracownicze, które przejdzie do Ow w wyniku dokonania transakcji sprzedaży zakładu. W istocie w obecnym kształcie, tj. w takim, w jakim zostanie on zbyty, może on wykonywać działania gospodarcze samodzielnie i tak się dzieje z uwagi na nieposiadanie przez Spółkę innych zakładów produkcyjnych.

Jak wskazano wyżej, zakład położony przy ul. w spełnia wymogi konieczne do uznania go za przedsiębiorstwo. Z uwagi na wykonywanie przez Spółkę działalności gospodarczej w ramach jedynie tego zakładu, nie sposób stwierdzić, iż przedmiotowy Zakład ma inny charakter niż przedsiębiorstwo. Jednakże z ostrożności i dążenia do bezpiecznego i pełni zgodnego z prawem przeprowadzenia transakcji, Wnioskodawca wnosi do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego i prawnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług w świetle art. 8 ust. 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej ().

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT co do zasady podlega dostawa towarów lub świadczenie usług.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie transakcja zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawa towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459).

Stosownie do ww. artykułu Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że użyte w ww. artykule określenie w szczególności wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie musi pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Z kolei, o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Należy tu wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W związku z tym, przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.

Z powyższych przepisów Kodeksu cywilnego wynika, że przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Istotne jest by w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

W tym miejscu wskazać należy, iż zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

W myśl art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145, str. 1, z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. W tym zakresie Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Trybunał rozpatrujący sprawę uznał, że przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu wspólnotowych regulacji VAT wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest podmiotem zajmującym się produkcją oraz sprzedażą mleka i przetworów mlecznych. W skład majątku Spółki wchodzi zakład produkcyjny, który jest wykorzystywany przez Spółkę do prowadzenia działalności. W skład zakładu wchodzą grunty, jak również budynki i maszyny konieczne do samodzielnego przetwarzania uzyskanego od dostawców surowca w gotowe produkty (przetwory mleczne). Zakład ten realizuje całość produkcji Spółki. W skład przedsiębiorstwa wchodzą w szczególności:

• nieruchomość gruntowa zabudowana budynkami i budowlami, położonej w przy ulicy nr .. w województwie , obejmującej działki o nr ew. 161/1, 161/2, 161/3, 160/1, 160/3 i 155/2 o powierzchni łącznej 5.4997 ha,

• nieruchomość niezabudowana położona w przy ulicy obejmująca działkę nr 170/2 o powierzchni 2,12178 ha,

• budynek główny,

• budynek działu technicznego,

• budynek zaplecza technicznego,

• budynek działu miejskiego,

• wiaty magazynowe,

• budynek odbieralni mleka,

• budynek kotłowni,

• budynek pompowni wody obiegowej,

• portiernia,

• magazyn na oleje i smary,

• budynek zlewni,

• garaże samochodowe,

• stacja transformatorowa,

• stacja paliw,

• drogi oraz płace znajdujące się na gruntach,

• kanalizacje (kanalizacja sanitarna, kanalizacja wodociągowa, kanały i zbiorniki oczyszczania ścieków, kanał wody lodowej,

• linie sieci elektrycznej oraz oświetlenie zakładu,

• chłodnia wody obiegowej,

• specjalistyczne maszyny do przetwarzania mleka oraz linie produkcyjne (w szczególności kotły parowe, wymienniki płytowe, kadzie, odgazowywacze do śmietany, wirówki do mleka, tunel chłodniczy, linia do produkcji serów dojrzewających, linia do produkcji i nalewania produktów w opakowania PET, linia do transportu opakowań) oraz inne urządzenia konieczne do produkcji artykułów mlecznych magazynowy, obejmujący wózki paletowe oraz wózki widłowe, palety oraz inne środki,

• środki transportu mleka i produktów wytwarzanych w zakładzie, obejmujące samochody dostawcze i ciężarowe ciągniki gąsienicowe, ciągniki siodłowe oraz naczepy i przyczepy ciężarowe.

W skład przedsiębiorstwa wchodzą również elementy wyposażenia biurowego - komputery, drukarki, kasy fiskalne oraz inne elementy wyposażenia konieczne do prowadzenia właściwej księgowości. Na podstawie art. 23¹ Kodeksu Pracy po nabyciu zakładu przez O, pracownicy Spółki zatrudnieni w zakładzie staną się pracownikami O. Nadto niektóre środki trwałe są objęte umowami pożyczek leasingowych:

• linia do produkcji i nalewania produktów w opakowania PET,

• linia do transportu opakowań,

• tunel chłodniczy,

oraz umów leasingu finansowego:

• linia do produkcji serów dojrzewających.

Zbywane składniki na dzień przekazania będą stanowiły u Wnioskodawcy przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Po przejęciu przedsiębiorstwa Obędzie prowadziła w zakładzie działalność w zakresie, w jakim prowadzi ją Wnioskodawca.

Analiza przedstawionego we wniosku opisu sprawy w kontekście powołanych regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że w analizowanym przypadku mający być przedmiotem sprzedaży zakład stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych stanowiących przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, że zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, transakcja zbycia przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta do dalszego prowadzenia przez niego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym czynność ta wyłączona będzie spod działania ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej