Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z projektem pn.:

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2018 r. (data wpływu 31 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z projektem pn.: - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z projektem pn. .

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Gmina (zwana dalej Gminą) jest to Gmina miejsko-wiejska, zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Gmina zawarła umowę o przyznaniu pomocy na realizację operacji pn. . Operacja realizowana będzie ze środków Unii Europejskiej w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego PROW na lata 2014-2020.

Operacja będzie polegała na budowie siłowni zewnętrznej przy istniejącym centrum edukacyjno- sportowym składającym się z placu zabaw, świetlicy wiejskiej oraz boiska do gry w piłkę nożną. Siłownia zewnętrzna będzie składała się z następujących elementów:

• prasa do nóg + wioślarz 1 kpl.,
• orbitrek + narciarz 1 kpl.,
• twister + stepper 1 kpl.,
• urządzenie do wyciskania siedząc 1 kpl.,
• drabinka + poręcze równoległe 1 kpl.,
• tablica z regulaminem korzystania z siłowni zewnętrznej 1 szt.

Celem ogólnym inwestycji jest zbudowanie otwartej i kreatywnej społeczności poprzez stworzenie nowej, przyjaznej przestrzeni publicznej w postaci uzupełnienia istniejącej już infrastruktury w centrum edukacyjno-sportowym we wsi .o elementy nowej siłowni zewnętrznej. W miejscowości tej, dzięki animacji prowadzonej w ramach projektu w postaci rajdów, meczy, warsztatów, itp., zostaną stworzone podwaliny pod budowę więzi społecznych. Siłownia zewnętrzna ma umożliwić aktywne spędzanie czasu osobom spacerującym, jeżdżącym na rowerach trasami tematycznymi Lidera Pojezierza. Korzystna lokalizacja siłowni przy boisku do gry w piłkę nożną pozwoli na wykorzystanie siłowni zewnętrznej do rozgrzewek i ćwiczeń podczas treningów. Budowa siłowni zewnętrznej stanowić będzie innowacyjne rozwiązanie zagospodarowania przestrzeni publicznej w miejscowości.. Dzięki realizacji tej inwestycji powstanie w miejscowości infrastruktura turystyczna i sportowa, która umożliwi jej mieszkańcom oraz osobom z terenu Gminy i spoza Gminy w innowacyjny sposób spędzać wolny czas.

Korzystanie z siłowni zewnętrznej oraz udział w planowanych działaniach animacyjnych typu rajd rowerowy, trening na siłowni zewnętrznej, warsztaty sprawności fizycznej, itp., będą nieodpłatne, ogólnodostępne dla mieszkańców wsi.., mieszkańców Gminy oraz osób spoza Gminy. Wnioskodawca nie będzie zatem wykorzystywał powstałej infrastruktury do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy, w związku z realizacją operacji polegającej na budowie siłowni zewnętrznej w miejscowości .(w skład której będą wchodziły następujące sprzęty: prasa do nóg, wioślarz, stepper, twister, orbitrek, narciarz, urządzenie do wyciskania siedząc, drabinka, poręcze równoległe oraz tablica informacyjna z regulaminem) dofinansowanej ze środków UE w ramach PROW na lata 2014-2020, przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości wynikającej z wystawionych faktur dokumentujących poniesione nakłady na realizacje powyższej operacji?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem, aby skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego należy spełnić następujące warunki:

• odliczenie dokonywane jest przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług oraz
• towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zatem nie ma możliwości dokonania odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących ponoszone wydatki na zakup towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w sytuacji, gdy służą czynnościom zwolnionym od podatku od towarów i usług lub czynnościom niepodlegającym podatkowi od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle powołanych wyżej przepisów, organ władzy publicznej uznawany jest za podatnika podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności innych niż te, które należą do jego zadań oraz w przypadku wykonywania czynności należących do jego zadań, ale mających charakter cywilnoprawny, tzn. realizowanych na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych.

Ponadto, mimo podejmowania przez podmioty prawa publicznego działalności lub dokonywania transakcji w charakterze władzy publicznej (zgodnie z art. 13 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112) należy je uznać za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji w sytuacji, gdyby wyłączenie ich z opodatkowania prowadzić miało do znaczącego zakłócenia konkurencji.

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U.2017.0.1875) do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W szczególności, Gmina realizuje zadania własne mające na celu zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Do zadań własnych Gminy należą m.in. sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym) oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym).

Realizując planowaną inwestycję Gmina wykonuje zatem zadania własne, polegające na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców. Wybudowana infrastruktura oraz udział w działaniach animacyjnych będą udostępniane nieodpłatnie, zatem nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Ponadto Gmina nie będzie wykorzystywała wybudowanej infrastruktury w postaci siłowni zewnętrznej do czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Realizując inwestycję Gmina nie będzie zatem działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją zadania nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Gminie nie przysługuje zatem prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości wynikającej z faktur dokumentujących poniesione wydatki na realizację inwestycji budowy siłowni zewnętrznej w miejscowości.., ponieważ nie zostaną spełnione przesłanki (wynikające art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacje podatkowe m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 24 listopada 2016 r. , nr 0461.ITPP3.4512.695.2016.1.BJ oraz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 czerwca 2017 r., nr 0113-KDIPT1-3.4012.148.2017.1.MK stanowią potwierdzenie prawidłowości stanowiska w przypadkach zbliżonych do sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego w świetle treści powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że skoro jak wynika z treści wniosku nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi nie będą służyły do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych, Gmina nie będzie miała możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z ww. inwestycją. Ponadto nie przysługuje jej prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w przywołanym rozporządzeniu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w wniosku jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej