Temat interpretacji

Wyłączenie z opodatkowania aportu przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 listopada 2017 r. (data wpływu 24 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania transakcji aportu przedsiębiorstwa jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania transakcji aportu przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, polskim rezydentem podatkowym. Posiada majątek trwały postaci o wartości ponad złotych z czego ponad złotych stanowią nieruchomości przeznaczone na wynajem i grunty pod przyszłe inwestycje oraz prawie 4 mln złotych udzielone pożyczki. W majątku trwałym posiada również udziały w innych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością o wartości złotych. Udziały w tych dwu podmiotach nie są istotne z punktu widzenia funkcjonowania przedsiębiorstwa Spółki. Posiada również majątek obrotowy (należności, pieniądze) o wartości około tysięcy złotych. Działalność polega na wynajmie wybudowanych jednostek mieszkalnych oraz realizacji kolejnego budownictwa. Jest podmiotem aktywnym gospodarczo. Posiada umowy z najemcami, umowy z podmiotami w zakresie współpracy zarówno bieżącej działalności jak również inwestycyjnej. Struktura źródeł finansowania, to oprócz kapitału zakładowego ( złotych) głównie zobowiązania z tytułu zaciągniętych pożyczek długoterminowych zaciągniętych w celu zrealizowania zakupów gruntów i realizacji budów. Poziom tych pożyczek przekracza złotych.

Posiadane aktywa, zdobyte doświadczenia, zawarte umowy, posiadanie zdolności do osiągania przychodów oraz ukształtowana organizacja z pewnością wypełniają definicję przedsiębiorstwa zawartą w kodeksie cywilnym. W ukształtowanym stanie przedsiębiorstwo Wnioskodawcy jest zdolne do samodzielnego kontynuowania działalności.

Wnioskodawca zamierza wnieść aportem przedsiębiorstwo do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która będzie podmiotem polskiego prawa (siedziba i zarząd w Polsce, będzie zarejestrowana w polskim Krajowym Rejestrze Sądowym) obejmując w zamian udziały tej spółki. Zamiar polega na wniesieniu całego przedsiębiorstwa, tj. wszystkich aktywów za wyjątkiem udziałów w innych spółkach ( zł), wszelkich innych atrybutów przedsiębiorstwa, takich np. jak zdobyte doświadczenia, organizacja, umowy oraz pasywów) z wyłączeniem jednak części zobowiązań pożyczkowych (kwota nie jest jeszcze ostatecznie ustalona, głównie z uwagi na to, by wartość aktywów netto wnoszonego przedsiębiorstwa była wartością dodatnią). Przeniesione zostaną również wszystkie umowy, cała wiedza w zakresie funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Potencjalni zainteresowani, a więc Wnioskodawca, wierzyciele oraz przyjmujący aport zgadzają się na wyłączenie części zobowiązań z pasywów przedsiębiorstwa.

Podsumowując, transakcja polega na wniesieniu aportem przedsiębiorstwa wnioskodawcy z wyłączeniem udziałów w innej spółce oraz części zobowiązań.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wyłączenie z aktywów udziałów w innym podmiocie oraz części zobowiązań z pasywów przedsiębiorstwa nie będzie naruszać definicji przedsiębiorstwa lub definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa jaka znajduje się w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 4a punkt 4) oraz ustawie o podatku od towarów i usług (art. 2 punkt 27e), a w konsekwencji czy transakcja wniesienia aportem będzie wyłączona z pod przepisów ustawy o VAT (art. 6 punkt 1 ustawy o VAT)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że wyłączenie z aktywów udziałów w innym podmiocie oraz części zobowiązań nie naruszy definicji przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zatem wniesienie aportem przedsiębiorstwa bez tego aktywa oraz części zobowiązań nie spowoduje przyjęcia do przychodów podatkowych w sensie przepisów ustawy o podatku dochodowym wartości wkładu (wartości tego przedsiębiorstwa).

Wnioskodawca uważa, że pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarte w art. 4a punkt 4 ustawy o podatku dochodowym jako istotę tej definicji przyjmuje organizacyjne i finansowe wyodrębnienie aktywów i zobowiązań oraz zdolność do samodzielnego dalszego funkcjonowania jako przedsiębiorstwo. W konkretnie zaistniałej sytuacji planuje się przekazać całe przedsiębiorstwo (z wyłączeniem udziałów w innym podmiocie), które jest już dzisiaj wyodrębnione finansowo i organizacyjnie, tzn. wszelkie aktywa, całą wiedzę, wszelkie umowy oraz pracowników. Wyłączenie części aktywów w postaci udziałów w innym podmiocie nie wpłynie w żaden sposób na działalność operacyjną. Co do wyłączenia zobowiązań, to nie tylko że nie nasuwa wątpliwości co do faktu dalszego samodzielnego istnienia, lecz wręcz ułatwi dalsze funkcjonowanie. Stąd płynie wniosek, że przedsiębiorstwo pozbawione części długu dalej jest przedsiębiorstwem.

Zatem skoro wyłączenie części aktywa w postaci udziałów i wyłączenie części długu z pasywów nie narusza istoty przedsiębiorstwa, więc wniesienie aportem przedsiębiorstwa nie będzie wkładem o którym mowa w art. 12 ust. 1 punkt 7, więc nie stanie się przychodem do opodatkowania.

Analogiczne rozstrzygnięcie dotyczy wyłączenia transakcji wniesienia aportu w zakresie podatku VAT. Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa w tej ustawie jest identyczna jak w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem na gruncie art. 6 punkt 1, transakcja ta jest poza przepisami o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 co wynika z art. 8 ust. 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów, czy też odpłatne świadczenie usług nie podlegają opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 6 pkt 1 ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje więc te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia przedsiębiorstwo, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 55 ¹Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Jak wcześniej wskazano, o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Aby zatem, w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników mógł zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Transakcja mająca za przedmiot zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce jedynie wówczas, gdy wymienione w art. 55¹ Kodeksu cywilnego elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym), zostaną przekazane nabywcy. Należy podkreślić, że na gruncie przytaczanego przepisu, istnieje możliwość umownego wyłączenia pewnych elementów z transakcji zbycia przedsiębiorstwa, ale tylko wówczas, gdy elementy te nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. W przeciwnym wypadku, danej transakcji nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 55 k.c. określenie w szczególności wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretnie składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), stwierdził, że: () pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy dyrektywy nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na wynajmie wybudowanych jednostek mieszkalnych oraz realizacji kolejnego budownictwa. Posiada majątek trwały postaci o wartości ponad 11 mln złotych z czego ponad 7 mln złotych stanowią nieruchomości przeznaczone na wynajem i grunty pod przyszłe inwestycje oraz prawie 4 mln złotych udzielone pożyczki. W majątku trwałym posiada również udziały w innych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością o wartości złotych. Posiada również majątek obrotowy (należności, pieniądze) o wartości około tysięcy złotych. Posiadane aktywa, zdobyte doświadczenia, zawarte umowy, posiadanie zdolności do osiągania przychodów oraz ukształtowana organizacja z wypełniają definicję przedsiębiorstwa zawartą w kodeksie cywilnym.

Wnioskodawca zamierza wnieść aportem przedsiębiorstwo do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Zamiar polega na wniesieniu całego przedsiębiorstwa, t.j. wszystkich aktywów za wyjątkiem udziałów w innych spółkach ( zł), wszelkich innych atrybutów przedsiębiorstwa, takich np. jak zdobyte doświadczenia, organizacja, umowy oraz pasywów z wyłączeniem jednak części zobowiązań pożyczkowych. Przeniesione zostaną również wszystkie umowy, cała wiedza w zakresie funkcjonowania przedsiębiorstwa. Potencjalni zainteresowani, a więc Wnioskodawca, wierzyciele oraz przyjmujący aport zgadzają się na wyłączenie części zobowiązań z pasywów przedsiębiorstwa. Udziały w innych podmiotach nie są istotne z punktu widzenia funkcjonowania przedsiębiorstwa Spółki.

W ukształtowanym stanie przedsiębiorstwo Wnioskodawcy jest zdolne do samodzielnego kontynuowania działalności.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy transakcja wniesienia aportem będzie wyłączona spod przepisów ustawy o VAT (art. 6 punkt 1 ustawy o VAT).

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym majątku zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności.

W opisanej sprawie Wnioskodawca zaznaczył, że jego zamiar polega na wniesieniu całego przedsiębiorstwa, tj. wszystkich aktywów za wyjątkiem udziałów w innych spółkach (32 tys. zł), wszelkich innych atrybutów przedsiębiorstwa, takich np. jak zdobyte doświadczenia, organizacja, umowy oraz pasywów z wyłączeniem jednak części zobowiązań pożyczkowych.

Zaznaczyć jednak należy, że jak wynika z powołanego wyżej art. 55² Kodeksu cywilnego, strony (poza wyłączeniami wynikającymi z przepisów szczególnych) mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa (art. 551 Kodeksu cywilnego). Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że przedsiębiorstwo Wnioskodawcy jest zdolne do samodzielnego kontynuowania działalności. Ponadto z treści wniosku wynika, że niebędące przedmiotem planowanego aportu udziały w tych dwu podmiotach nie są istotne z punktu widzenia funkcjonowania przedsiębiorstwa, natomiast wyłączenie z transakcji aportu części zobowiązań pożyczkowych ułatwi jego dalsze funkcjonowanie.

W tym miejscu należy wskazać, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa, decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań; wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Ponadto, jak wskazano powyżej, decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca planuje wnieść aportem całe przedsiębiorstwo za wyjątkiem udziałów w innych spółkach oraz części zobowiązań pożyczkowych.

Wnioskodawca nie planuje wyłączyć z transakcji zbycia przedsiębiorstwa żadnych istotnych składników majątkowych i niemajątkowych. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że posiadane aktywa, zdobyte doświadczenia, zawarte umowy, posiadanie zdolności do osiągania przychodów oraz ukształtowana organizacja z pewnością wypełniają definicję przedsiębiorstwa zawartą w kodeksie cywilnym.

Z powołanych na wstępie przepisów wynika, że jeżeli zostaną spełnione warunki określone w art. 55¹ k.c., dotyczące definicji przedsiębiorstwa, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, aport przedsiębiorstwa, będzie czynnością, która jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Odnosząc przywołane powyżej przepisy prawa do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanowiska Wnioskodawcy w kontekście zadanego pytania stwierdzić należy, w analizowanej sprawie sprzedaż zespołu składników majątkowych i niemajątkowych przedstawionych w opisie sprawy, stanowiących przedsiębiorstwo, w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, będzie wyłączona spod działania ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (w szczególności tego, że Wnioskodawca podał, że zamierza wnieść aportem całe przedsiębiorstwo i że przedmiot aportu spełnia definicję przedsiębiorstwa zawartą w Kodeksie cywilnym) co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej