Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Ochrona obiektów zabytkowych. - Interpretacja - 0112-KDIL1-2.4012.697.2017.2.TK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 23.02.2018, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.697.2017.2.TK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Ochrona obiektów zabytkowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2017 r. (data wpływu 19 grudnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 lutego 2018 r. (data wpływu 14 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Ochrona obiektów zabytkowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Ochrona obiektów zabytkowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 lutego 2018 r. (data wpływu 14 lutego 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) i jako jednostka samorządu terytorialnego jest odpowiedzialna za zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m.in. dbanie o porządek publiczny i bezpieczeństwo obywateli, a także utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 14 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.).

Gmina ubiega się o dofinansowanie na realizację projektu pn. Ochrona obiektów zabytkowych, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (dalej: RPO).

W związku z realizacją ww. operacji (dalej: Projekt) Gmina ponosi szereg różnych wydatków na pokrycie kosztów nabywanych towarów i usług. W ramach Projektu zaplanowano zakup oraz instalację systemu monitoringu miejskiego obejmującego historyczny układ urbanistyczny miasta, który jest wpisany jako całość do rejestru zabytków pod nr. W skład systemu wchodzi 6 kamer, anteny, rejestrator sieciowy, transformatory, serwer i inne elementy wyposażenia (okablowanie wchodzące w skład całego systemu). Miejsca montażu i obserwacji kamer monitoringu wizyjnego będą zlokalizowane na terenie znajdującym się pod ochroną konserwatorską, a mianowicie:

  1. budynek Urzędu Miejskiego (trzy kamery),
  2. budynek SP,
  3. estrada,
  4. blok Spółdzielni Mieszkaniowej.

Celem Projektu jest wzrost poziomu bezpieczeństwa przestrzeni publicznej historycznej części miasta, otwartej i udostępnionej mieszkańcom dzięki czemu poszerzy się oferta kulturalna, co będzie służyć integracji mieszkańców i ochronie dziedzictwa kulturowego.

System monitoringu zrealizowany w ramach Projektu będzie stanowił własność Gminy, która będzie ponosić koszty jego utrzymania i nie przekaże go innemu podmiotowi lub jednostce. Realizacja ww. Projektu nie ma charakteru zarobkowego. Gmina nie będzie realizowała sprzedaży z wykorzystaniem przedmiotowego systemu monitoringu.

W uzupełnieniu Gmina wskazała, że Projekt będzie realizowany w związku z jej działalnością statutową i należy do zadań wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym art. 7 ust. 1 pkt 14 i 15.

Gmina nie będzie wykorzystywała wybudowanego monitoringu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury VAT związane z realizacją przedmiotowego Projektu będą wystawiane na Gminę jako nabywcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina, będąca podatnikiem VAT, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków na realizację wyżej opisanego Projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma ona prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od wydatków poniesionych na realizację Projektu.

Zdaniem Gminy towary i usługi nabyte w ramach realizacji Projektu nie są związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wskazuje art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyżej przytoczonych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT albo niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak zostało opisane w stanie faktycznym, Gmina w ramach Projektu zrealizuje inwestycję polegającą na instalacji systemu monitoringu miejskiego obejmującego historyczny układ urbanistyczny miasta. Gmina będzie korzystać z systemu zrealizowanego w ramach Projektu w celu dbania o porządek publiczny i bezpieczeństwo obywateli, a także utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych. Realizacja przedmiotowego Projektu nie ma celu zarobkowego. Gmina nie będzie uzyskiwała przychodów ze zrealizowanego Projektu. Czynności wykonywane przez Gminę nie mają charakteru świadczenia na rzecz oznaczonego podmiotu konkretnego usługobiorcy w ramach istniejącej więzi prawnej. Działania Gminy nie mieszczą się więc w dyspozycji przytoczonego wyżej art. 86 ust. 1 oraz art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. W konsekwencji należy wskazać, że Gmina nie wykonuje w tym zakresie czynności podlegających opodatkowaniu i nie działa jako podatnik VAT.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Gminy warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, gdyż wydatki poniesione przez Gminę w związku z Projektem nie mają związku z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT. W związku z powyższym, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji ww. inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

  • podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
  • podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego; utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 14 i 15 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca ubiega się o dofinansowanie na realizację projektu pn. Ochrona obiektów zabytkowych, zaplanowanego do realizacji w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

W ramach Projektu zaplanowano zakup oraz instalację systemu monitoringu miejskiego obejmującego historyczny układ urbanistyczny miasta wpisany jako całość do rejestru zabytków pod nr. W skład systemu wchodzi 6 kamer, anteny, rejestrator sieciowy, transformatory, serwer i inne elementy wyposażenia (okablowanie wchodzące w skład całego systemu). Miejsca montażu i obserwacji kamer monitoringu wizyjnego będą zlokalizowane na terenie znajdującym się pod ochroną konserwatorską.

System monitoringu zrealizowany w ramach Projektu będzie stanowił własność Gminy, która będzie ponosić koszty jego utrzymania oraz nie przekaże go innemu podmiotowi lub jednostce.

Projekt będzie realizowany w związku z działalnością statutową Gminy i należy do zadań wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym w art. 7 ust. 1 pkt 14 i 15. Gmina nie będzie wykorzystywała wybudowanego monitoringu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury VAT związane z realizacją przedmiotowego Projektu będą wystawiane na Gminę jako nabywcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy w związku z realizacją Projektu Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W rozpatrywanej sprawie związek taki nie występuje. Z opisu sprawy wynika bowiem, że Gmina realizuje/będzie realizowała opisany Projekt w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym. Ponadto towary i usługi zakupione w związku z realizacją przedmiotowego Projektu nie są/nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym, w analizowanym przypadku Wnioskodawca nie ponosi/nie będzie ponosił wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie działa/nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem w rozpatrywanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione.

Podsumowując, Gmina nie ma/nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu pn. Ochrona obiektów zabytkowych. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są/nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa/nie będzie działała jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją projektu nie służą/nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

  • zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
  • zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej