Temat interpretacji

Z przedstawionej w piśmie sytuacji wynika, że w miesiącu styczniu 2005r. zakupił Pan od osoby fizycznej samochód marki FORD TRANSIT o ładowności: 970kg i liczbie miejsc 6 osób, który był zarejestrowany w kraju. Zgodnie z dowodem rejestracyjnym jest to samochód ciężarowy. Posiada Pan zaświadczenie wydane przez FORD POLSKA Sp. z o.o. - przedstawiciela producenta pojazdu, że wymieniony samochód posiada świadectwo homologacji na samochód ciężarowy. Ładowność pojazdu, wyliczona według wzoru określonego w art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn.zm.) wynosi 765 kg i jest mniejsza od dopuszczalnej ładowności przedmiotowego samochodu.
Po analizie przedstawionego stanu faktycznego oraz zaprezentowanego przez podatnika stanowiska dotyczącego interpretacji przepisów prawa podatkowego tutejszy organ podatkowy stwierdza co następuje:

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (w brzmieniu obowiązującym do dnia 22.08.2005r.) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5. W artykule 86 ust. 3 mowa jest o samochodach osobowych oraz innych pojazdach samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:
DŁ = 357 kg + n x 68 kg
gdzie:
DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,
n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem kierowcy dla kierowcy
Dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń) zgodnie z art. 86 ust. 5 ustawy określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu poprzednim, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.
Wobec powyższego, w odniesieniu do pojazdów, których dopuszczalna ładowność ustalona na podstawie danych zawartych w wyciągu ze świadectwa homologacji, jest równa lub większa niż dopuszczalna ładowność obliczona według wzoru zawartego w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikom przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliw silnikowych wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, na zasadach określonych w ustawie i podatku od towarów i usług.
Z powyższego przepisu nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu ze świadectwa homologacji, skutkował uznaniem tego pojazdu za samochód osobowy, co w konsekwencji pozbawiałoby prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia paliwa silnikowego, oleju napędowego bądź gazu wykorzystywanego do napędu takiego samochodu.
Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi, tj. że ładowność takiego samochodu jest wyższa niż określona wzorem, zawartym w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.
Równocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego informuje, że ustawa z dnia 21 kwietnia 2005r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 90 z dnia 23.05.2005r., poz. 756) obowiązującą od dnia 01.06.2005r. została zmieniona definicja samochodu ciężarowego.
I tak stosownie do treści art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług (obowiązującego od 22.08.2005r.) w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca - nie więcej jednak niż 6.000,-zł.
Zgodnie z art. 86 ust. 4 wymienionej ustawy przepis ust. 3 nie dotyczy:
1) pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawo o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2) pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3) pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4) pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5) pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6) pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;7) przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
a) odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
b) oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgowa stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 86 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług). Przepis art. 86 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług obliguje podatnika do dostarczenia kopii tego zaświadczenia, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do naczelnika urzędu skarbowego.
Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 21 kwietnia 2005r. od dnia 22 sierpnia 2005r. prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa przysługuje, jeżeli jest to paliwo wykorzystywane do pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony lub do pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, jeżeli pojazdy spełniają wymagania określone w art. 86 ust. 4 ustawy i wymagania te potwierdzone są zaświadczeniem wydanym przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz właściwą adnotacją w dowodzie rejestracyjnym.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw na potrzeby art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, w stosunku do samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług, nabytych przed 1 czerwca 2005r., dodatkowe badania techniczne, o których mowa w art. 86 ust. 5, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Zaświadczenie to ma potwierdzać prawidłowość dokonanych przez podatnika odliczeń podatku od paliwa wykorzystywanego do napędu tego pojazdu. Jeżeli zaświadczenie nie potwierdzi spełnienia tych wymagań, podatnik nie miał prawa dokonywać odliczenia podatku i winien dokonać stosownej korekty.
Wydłużony termin do przeprowadzenia określonych badań jest prawem podatnika. Jeżeli podatnik ma jakiekolwiek wątpliwości co do tego, czy posiadany przez niego pojazd spełnia określone w ustawie wymagania, może on dokonać stosownych badań wcześniej.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.