Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy realizacji projektu. - Interpretacja - 0115-KDIT1-2.4012.892.2017.1.PS

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 03.01.2018, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.892.2017.1.PS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy realizacji projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2017 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego przy realizacji projektu pn. W. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego przy realizacji projektu pn. W..

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina zrealizowała zadanie inwestycyjne pod nazwą W., które na podstawie umowy z dnia 29 grudnia 2016 r. (z późn. zm.) jest dofinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Województwa na lata 2014-2020, Oś priorytetowa 5 - Środowisko przyrodnicze i racjonalne wykorzystanie zasobów, Działanie 5.4 Zapobieganie i zarządzanie ryzykiem, Poddziałanie . Głównym celem przedmiotowego projektu jest zabezpieczenie przed wystąpieniem i skutkami klęsk żywiołowych i katastrof ekologicznych - poprzez zakup przez Wnioskodawcę samochodu ratowniczo-gaśniczego z wyposażeniem na potrzeby OSP w G. (ul. S.) oraz sprzętu na potrzeby odpowiednio: OSP w: G., S (ul. W.), N. (ul. W..), B. (B.), U. (U.) i W. (W.,). Przedmiotem projektu jest zakup samochodu ratowniczo-gaśniczego z wyposażeniem oraz 6 kompletów sprzętu wykorzystywanego przy akcjach ratowniczych. Zakupiony przez Gminę pojazd zostanie przekazany do użytkowania dla OSP w G., a zakupiony sprzęt odpowiednio dla OSP w: G., S., N., B., U. i W. Terenem oddziaływania projektu jest teren województwa , w których powyższe jednostki uczestniczą w zdarzeniach mających negatywny wpływ na środowisko regionu. Jednostki OSP w G. oraz S. są włączone do Krajowego Systemu Ratowniczo Gaśniczego o zasięgu wojewódzkim. Mają one obowiązek uczestnictwa w działaniach na terenie całego województwa . Dodatkowo każda jednostka OSP wchodząca w skład KSRG, w zależności od okoliczności, może być dysponowana do działań na terenie całego kraju. Zadanie zostało zakończone 30 września 2017 r. Właścicielem zakupionego sprzętu po zakończeniu projektu będzie nadal Gmina (Wnioskodawca), a poszczególne jednostki Ochotniczych Straży Pożarnych (OSP) będą jego użytkownikami. Poszczególne OSP są stowarzyszeniami zarejestrowanymi w Krajowym Rejestrze Sądowym, działającymi na podstawie ustawy Prawo o stowarzyszeniach. Nie prowadzą jednak działalności gospodarczej i nie są zarejestrowanymi podatnikami VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. W.?

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach wyżej wymienionego zadania, realizując inwestycję polegającą na zakupie samochodu i sprzętu ratowniczo-gaśniczego, pozyskuje majątek trwały używany do realizacji obowiązkowych zadań własnych Gminy - zapewnienie ochrony przeciwpożarowej i funkcjonowania Ochotniczych Straży Pożarnych. Przy czym realizacja i finansowanie projektu należy do Gminy, a dalej użytkownikami przekazanego w nieodpłatne używanie sprzętu będą jednostki OSP działające na terenie Gminy G.. Ustawowa realizacja zadań gminy i ponoszenie kosztów działalności OSP wynikająca z art. 32 ustawy o ochronie przeciwpożarowej nie pozwala na obniżenie kwoty podatku lub zwrot podatku należnego, gdyż sprzedaż opodatkowana w tym przypadku nie następuje, ani w przyszłości nie nastąpi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje zatem w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy realizacji przedmiotowego projektu na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nabyte wyposażenie nie ma związku z czynnościami opodatkowanymi.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej