Temat interpretacji
Czy Wnioskodawca ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. ?
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 listopada 2017 r. (data wpływu 30 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu inwestycyjnego pn. jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją ww. projektu.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca zrealizował zadanie inwestycyjne pn. , które na podstawie umowy z dnia 12 października 2016 r. (z późn. zm.) jest dofinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na lata 2014-2020, Oś priorytetowa 4 Efektywność energetyczna, Działanie 4.1 Wspieranie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych. Celem głównym projektu jest wzrost udziału odnawialnych źródeł energii w ogólnym bilansie energetycznym Wnioskodawcy poprzez realizację inwestycji polegającej na wymianie niskosprawnej kotłowni na drewno na nową wysokosprawną kotłownię na biomasę (pellet) wraz z automatyką w w roku 2017. Cele szczegółowe projektu:
- ograniczenie emisji pyłów, SO2 oraz NOx w dzięki wymianie niskosprawnej kotłowni na drewno na nową wysokosprawną kotłownię na biomasę (pellet) wraz z automatyką w w roku 2017,
- zmniejszenie zanieczyszczenia środowiska dzięki wykorzystaniu odnawialnych źródeł energii po roku 2017,
- wzrost produkcji energii cieplnej ze źródeł odnawialnych w w roku 2017.
Przedmiotem projektu jest zmiana sposobu ogrzewania w , wraz z modernizacją kotłowni, polegająca na wymianie niskosprawnej kotłowni na drewno na nową wysokosprawną kotłownię na biomasę (pellet) wraz z automatyką o mocy 100kW spełniającą wymogi emisyjności zanieczyszczeń zgodne z założeniami Dyrektywy w sprawie Ekoprojektu (Ecodesign) według wymagań dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE. Zakres:
- roboty demontażowe instalacji c.o. i kotłowni na paliwo stałe,
- wykonanie nowej kotłowni na pellet,
- wymiana grzejników na sali gimnastycznej,
- wymiana zaworów na zawory termostatyczne w grzejnikach, które ich nie posiadają wraz z wyposażeniem grzejników w głowice termostatyczne,
- roboty towarzyszące, ogólnobudowlane, w celu dostosowania kotłowni do przepisów p. poż. oraz jej remontu.
Inwestycja została zakończona 30 września 2017 r. Właścicielem nieruchomości, na której znajduje się budynek szkoły jest Wnioskodawca. Po zakończeniu projektu nieruchomością będzie nadal zarządzać gmina poprzez swoją jednostkę budżetową, czyli właścicielem oraz posiadaczem powstałych środków trwałych będzie Wnioskodawca. Ponosi on koszty utrzymania obiektu. Regionalna Izba Obrachunkowa w w uchwale z 7 marca 2012 r. (zn. 6/10/12) wskazała, że z treści art. 18 ustawy o gospodarce Nieruchomościami biorąc pod uwagę zarówno przepisy tej ustawy, jak i przepisy ustaw ustrojowych dotyczących samorządu terytorialnego oraz ustawy o finansach publicznych nie można wywodzić, że samorządowym i państwowym jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej mogą być oddawane nieruchomości w najem, dzierżawę lub użyczenie w ramach tej samej osoby prawnej, tj. Skarbu Państwa czy odpowiednio gminy, powiatu czy województwa. Placówki oświatowe, jakimi są szkoły będące samorządowymi jednostkami organizacyjnymi, funkcjonują jako jednostki budżetowe. W myśl art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu państwa albo budżetu JST. Oznacza to, że jednostki te nie mają zdolności prawnej, a w obrocie cywilnoprawnym nie działają we własnym imieniu, ale w imieniu i na rzecz ich JST (gminy, powiatu, województwa). Majątek Z. w stanowi w rzeczywistości majątek Gminy . Zatem nie jest możliwe w praktyce, aby gmina sama sobie oddawała/przekazywała nieruchomość. Zgodnie z cytowaną uchwałą RIO w , samorządowa jednostka organizacyjna może otrzymać nieruchomość we władanie od swojej macierzystej osoby prawnej, tj. właściwej JST, tylko w formie trwałego zarządu. Taka sytuacja w omawianym przypadku nie ma miejsca. Gmina nie przekazała w trwały zarząd budynku szkoły w , gdzie była realizowana inwestycja. Z. w realizuje zadania własne gminy i w ramach realizacji tych zadań w imieniu gminy sprawuje nadzór nad budynkiem szkoły i przedszkola. Z. nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. ?
Zdaniem Wnioskodawcy, realizując powyższe zadanie nabywa usługę, lecz nie uzyskuje dochodów z tytułu sprzedaży opodatkowanej, ponieważ inwestycja polegająca na zmianie sposobu ogrzewania budynku szkoły w służy realizacji zadań własnych gminy. Szkoła nie prowadzi działalności gospodarczej na wydzielonej jej części mienia komunalnego. Gmina nie czerpie z tego tytułu korzyści majątkowych, jedynie ponosi koszty. Wnioskodawca wykonuje zadania użyteczności publicznej, podatek VAT stanowi poniesiony koszt i nie ma możliwości jego odzyskania, gdyż w obiektach szkolnych nie ma możliwości prowadzenia sprzedaży ani odpłatnych usług, ani obecnie, ani w przyszłości.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną określone warunki. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.
Ponadto, w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017, poz. 1686), wskazano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.
W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia wskazany został katalog środków, które stanowią środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Otrzymanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.
Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach realizacji przedmiotowego projektu. Nie zostały bowiem spełnione warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy towary i usługi nabywane w ramach projektu pn. nie mają i nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawcy nie przysługuje także prawo do zwrotu podatku naliczonego, ponieważ dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej