Temat interpretacji

1) Czy Gmina prawidłowo wystawiła faktury VAT mieszkańcom Gminy - właścicielom działek, na których lokalizowane są przydomowe oczyszczalnie ścieków, tytułem obciążenia ich kosztami udziału w finansowaniu zdania? 2) Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, to czy Gmina na fakturach wystawionych mieszkańcom zastosowała prawidłową stawkę VAT 23%? 3) Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach wystawionych Gminie przez Wykonawców w związku z realizacją zadania budowy przydomowych oczyszczalni ścieków? 4) Czy w przypadku gdy Gmina po 5 latach od zakończenia inwestycji przeniesie na rzecz mieszkańców prawo własności oczyszczalni ścieków na kwotę faktycznego kosztu poniesionego na wytworzenie inwestycji pomniejszonego o wniesiony wkład, czy taka transakcja będzie stanowić odrębną czynność opodatkowaną, czy będzie stanowić element całościowej usługi świadczonej przez Gminę na rzecz mieszkańców i jako taka nie stanowi odrębnej czynności podlegającej opodatkowaniu? 5) Czy w przypadku przeniesienia prawa własności przydomowych oczyszczalni ścieków ma znaczenie czy będzie to przeniesienie na kwotę wkładu własnego czy będzie to cała wartość wytworzenia minus amortyzacja?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2017 r. (data wpływu 21 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 14 września 2017 r. (opłata), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania oraz stawki podatku z tytułu świadczenia usług polegających na wybudowaniu przydomowych oczyszczalni ścieków świadczonych na rzecz mieszkańców, braku obowiązku opodatkowania czynności przekazania ww. urządzeń na rzecz mieszkańców Gminy po zakończeniu projektu oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z budową przydomowych oczyszczalni ścieków jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 14 września 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania oraz stawki podatku z tytułu świadczenia usług polegających na wybudowaniu przydomowych oczyszczalni ścieków świadczonych na rzecz mieszkańców, braku obowiązku opodatkowania czynności przekazania ww. urządzeń na rzecz mieszkańców Gminy po zakończeniu projektu oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z budową przydomowych oczyszczalni ścieków

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego poza działalnością z zakresu administracji publicznej prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Gmina jest obecnie w trakcie realizacji zadania o charakterze lokalnym pn. XXX. Rezultatem tego zadania będzie wybudowanie 49 nowych przydomowych oczyszczalni ścieków na działkach stanowiących własność mieszkańców Gminy.

Zadanie uzyskało dofinansowanie w formie dotacji z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej - do 33% kosztu całkowitego zadania.

Gmina realizuje budowę nowych przydomowych oczyszczalni ścieków wyłącznie na tych działkach, dla których właściciele (mieszkańcy Gminy) wyrazili nieodpłatną zgodę na lokalizację budowy na swoim gruncie na zasadach określonych w odrębnej umowie pomiędzy Gminą a danym mieszkańcem, a nadto którzy zobowiązali się do pokrycia udziału w kosztach budowy w wysokości 10% wartości budowy.

Realizacja zadania odbywa się na podstawie zgłoszeń budowy składanych przez Gminę do Starostwa Powiatowego w S. zgodnie z art. 30 ustawy - Prawo budowlane, a obejmującego budowę przydomowych oczyszczalni ścieków na działkach mieszkańców Gminy.

Po zakończeniu realizacji zadania inwestycyjnego Gmina przekaże w użyczenie właścicielom (mieszkańcom Gminy) na okres 5 lat wybudowane przydomowe oczyszczalnie ścieków. Koszty utrzymania i eksploatacji urządzeń przydomowych oczyszczalni ścieków od daty odbioru technicznego przez okres 5 lat pokrywa w całości właściciel nieruchomości. Po okresie 5 lat przydomowa oczyszczalnia ścieków nieodpłatnie stanie się własnością mieszkańca (właściciela nieruchomości) w kwocie faktycznego kosztu poniesionego na wykonanie inwestycji pomniejszonego o wniesiony wkład.

Zadanie realizowane jest przez Gminę we współpracy z Wykonawcami zaangażowanymi przez Gminę w proces projektowania i wykonania (budowy) oczyszczalni. Z tytułu realizacji usług, w tym projektowych, budowlanych Wykonawcy wystawiają Gminie faktury VAT z uwzględnieniem 23% stawki VAT. Z kolei Gmina z tytułu realizacji zadania wystawiła już wszystkim właścicielom działek, na których realizuje budowę przydomowych oczyszczalni ścieków, faktury VAT na kwotę 10% wartości kosztów realizacji danej oczyszczalni brutto, z uwzględnieniem 23% stawki VAT - na pokrycie udziału danego mieszkańca w kosztach budowy danej oczyszczalni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Gmina prawidłowo wystawiła faktury VAT mieszkańcom Gminy - właścicielom działek, na których lokalizowane są przydomowe oczyszczalnie ścieków, tytułem obciążenia ich kosztami udziału w finansowaniu zdania?
2. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, to czy Gmina na fakturach wystawionych mieszkańcom zastosowała prawidłową stawkę VAT 23%?
3. Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach wystawionych Gminie przez Wykonawców w związku z realizacją zadania budowy przydomowych oczyszczalni ścieków?
4. Czy w przypadku gdy Gmina po 5 latach od zakończenia inwestycji przeniesie na rzecz mieszkańców prawo własności oczyszczalni ścieków na kwotę faktycznego kosztu poniesionego na wytworzenie inwestycji pomniejszonego o wniesiony wkład, czy taka transakcja będzie stanowić odrębną czynność opodatkowaną, czy będzie stanowić element całościowej usługi świadczonej przez Gminę na rzecz mieszkańców i jako taka nie stanowi odrębnej czynności podlegającej opodatkowaniu?
5. Czy w przypadku przeniesienia prawa własności przydomowych oczyszczalni ścieków ma znaczenie czy będzie to przeniesienie na kwotę wkładu własnego czy będzie to cała wartość wytworzenia minus amortyzacja?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1 i 2

Obowiązek rozliczenia podatku VAT należnego wg stawki 23%.

W przekonaniu Gminy prawidłowo wystawiła mieszkańcom - właścicielom działek, na których lokalizowane są przydomowe oczyszczalnie ścieków - faktury VAT w celu obciążenia ich proporcjonalnymi kosztami realizacji zadania. Powyższe przekonanie wynika z faktu, ze Gmina jako podatnik VAT w relacji z danym mieszkańcem realizuje usługę budowlaną na rzecz tego mieszkańca za odpłatnością (posadowienie oczyszczalni na gruncie mieszkańca pod warunkiem uiszczenia kwoty stanowiącej 10% wartości zadania). Tym samym zachodzą przesłanki dla uznania danej transakcji za odpłatne świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 oraz art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Jednocześnie transakcja ta nie spełnia żadnych warunków dla zastosowania obniżonej stawki VAT, w tym nie spełnia warunków określonych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT (oczyszczalnie są lokowane na gruncie, odrębnie od domu) i tym samym przedmiotowa transakcja powinna zostać opodatkowana stawką 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Ad. 3

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

W przekonaniu Wnioskodawcy, ma prawo do odliczenia całego podatku VAT wykazanego na fakturach wystawionych Gminie przez Wykonawców. W analizowanym stanie faktycznym nabycie usług od poszczególnych Wykonawców wiąże się bezpośrednio ze zbyciem przez Gminę usług na rzecz poszczególnych mieszkańców, którzy są obciążani proporcjonalnymi kosztami realizacji zadana. Tym samym podatek VAT naliczony i wykazany wg stawki 23% na fakturach wystawionych przez Wykonawcę odpowiada dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim (...) usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi (...) przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad. 4

Przeniesienie na rzecz mieszkańców prawa własności.

W przekonaniu Wnioskodawcy, Gmina przekazując na własność przydomowe oczyszczalnie ścieków na kwotę wyższą niż dokonany wkład własny mieszkańca Gminy (właściciela nieruchomości) nie będzie stanowiło odrębnej czynności. Działania Gminy po okresie trwałości inwestycji na rzecz mieszkańców trzeba traktować całościowo. Przeniesienie w przyszłości własności przydomowych oczyszczalni ścieków na mieszkańców (właścicieli nieruchomości) nie będzie stanowić odrębnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Stosownie do art. 8 ust. 2a ww. ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z cytowanych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

W przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca (art. 17 ust. 1h ustawy).

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi z, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4 (art. 19a ust. 8 ustawy).

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Wskazać przy tym należy, że zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Stosownie do art. 106a pkt 1 ustawy przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynność, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty (art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy).

Jak stanowi art. 106e ust. 1 pkt 1-18 ustawy faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem;
16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:
    
    
    
    1. obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub
    2. w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty
    - wyrazy metoda kasowa;
17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 wyraz samofakturowanie;
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi wyrazy odwrotne obciążenie;
    
    ()

Zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy faktura nie zawiera w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz treść powołanych przepisów prawa, w pierwszej kolejności należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Wyjątkiem jest otrzymanie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług.

W niniejszej sprawie czynnością, jakiej Gmina dokonuje na rzecz mieszkańca, biorącego udział w projekcie, jest wykonanie usługi polegającej na wybudowaniu przydomowych oczyszczalni ścieków.

W związku z powyższym dokonywane przez mieszkańców wpłaty z tytułu uczestnictwa w projekcie dotyczą świadczenia usługi budowy ww. obiektów, co wskazuje, że świadczenia, co do których Gmina zobowiązała się w ramach podpisanych z mieszkańcami umów stanowią odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z przywołanym na wstępie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji należy stwierdzić, że wpłaty dokonywane przez mieszkańców na poczet budowy przydomowych oczyszczalni ścieków stanowią zaliczki, o których mowa w art. 19a ust. 8 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, że ww. usługi opodatkowane są na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy 23% stawką podatku, a Gmina jest zobowiązana do udokumentowania świadczonej usługi na rzecz mieszkańca fakturą w sytuacji, gdy wystąpi on z takim żądaniem na podstawie art. 106b ust. 3 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że do zagadnienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych w ramach projektu przez Gminę na rzecz mieszkańców, trzeba odnieść się w sposób całościowy. Działania Gminy polegające na udostępnieniu przydomowych oczyszczalni ścieków w okresie trwałości projektu, a także na nieodpłatnym przekazaniu na rzecz mieszkańców ww. urządzeń wykonywane po 5 letnim okresie trwałości nie będą stanowiły odrębnych czynności. W konsekwencji stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są świadczone przez Gminę usługi budowy przydomowych oczyszczalni ścieków. W niniejszej sprawie z tytułu otrzymanych wpłat dokonanych przez mieszkańców na poczet wykonania przez Gminę ww. usług obowiązek podatkowy powstanie z chwilą otrzymania danej wpłaty.

Zatem, podzielając stanowisko zawarte we wniosku, uznać należy, że Gmina nie będzie zobligowana naliczyć podatku należnego z tytułu przekazania mieszkańcom przydomowych oczyszczalni ścieków, po 5-letnim okresie trwałości projektu. Bez znaczenia przy tym dla czynności przekazania obiektu na rzecz mieszkańca jest kwestia czy będzie to cała wartość wytworzenia minus amortyzacja niemniej jednak niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii opodatkowania otrzymanej dotacji na realizację zadania pochodzącej ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w S.

Odnośnie kwestii dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego, wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca (art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy).

Z uregulowania zawartego w art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione jednocześnie warunki: odliczenia dokonuje podatnik a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Istotna jest intencja nabycia, jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług wymogów formalnych odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go przepisy ustawy (art. 88 cyt. ustawy) lub aktów wykonawczych.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności prowadzi do stwierdzenia, że skoro jak wcześniej wskazano usługa budowy przydomowych oczyszczalni ścieków przez Gminę na rzecz mieszkańców jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, to co do zasady przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego. Spełniona bowiem została podstawowa przesłanka wynikająca z art. 86 ust. 1 ustawy, warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupionych towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Wyżej wymienione prawo do odliczenia podatku przysługuje pod warunkiem niezaistnienia okoliczności określonych w art. 88 ustawy, ograniczających to prawo.

Niemniej jednak należy wskazać, że Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków z otrzymanych faktur, o ile dokumentują zakup towarów lub usług opodatkowanych na zasadach ogólnych. W przypadku bowiem, gdy przedmiotem nabycia są usługi podlegające opodatkowaniu na zasadzie odwrotnego obciążenia (art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy), to podstawą do dokonania odliczenia nie jest faktura wystawiona przez usługodawcę, lecz odliczenia należy dokonać na zasadach wynikających z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej