Temat interpretacji

w zakresie opodatkowania dostawy części mieszkalnej budynku i części budynki przeznaczonej i wykorzystywanej na wynajem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 maja 2016 r. (data wpływu 18 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z 12 lipca 2016 r. (data wpływu 19 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania dostawy części mieszkalnej budynku,
• prawidłowe w zakresie opodatkowania dostawy części budynku przeznaczonej i wykorzystywanej na wynajem.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy części mieszkalnej budynku i części budynki przeznaczonej i wykorzystywanej na wynajem.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 12 lipca 2016 r. (data wpływu 19 lipca 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 1 lipca 2016 r. znak: IBPP2/4512-376/16/KO, IBPB-1-1/4511-327/16/ZK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 13 lutego 2003 r. Starosta wydal decyzję Nr B zezwalającą Wnioskodawcy na budowę budynku mieszkalnego z pokojami na wynajem wraz z infrastrukturą techniczną na działce ewidencyjnej nr 9043/3 położonej w N na Os. Budynek posiada następujące dane techniczne: kubatura 2.429 m³, powierzchnia zabudowy 301,60 m², powierzchnia użytkowa 389,60 m² , powierzchnia całkowita 747,90 m² , ilość izb mieszkalnych 10, ilość lokali mieszkalnych.

Starosta decyzją z dnia 12 września 2003 r. dokonał zmiany swojej decyzji zwiększając kubaturę na 2.542,00 m³ , powierzchnię zabudowy na 326,89 m² , powierzchnię użytkową na 414,40 m² i powierzchnia całkowita na 629 m² . Prace budowlane trwały do roku 2004 i zostały zakończone we wrześniu 2004 r.

W dniu 16 września 2004 r. Urząd Miasta dokonał odbioru wybudowanej nieruchomości i został nadany numer 4. W czasie trwania budowy Wnioskodawca nie dokonywał żadnych odliczeń w podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących budowę przedmiotowego budynku. Dokonywał jedynie odliczeń w ramach wydatków mieszkaniowych - VZM. Nieruchomość była wykorzystywana głównie do celów mieszkalnych i nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Zgodnie ze zgłoszeniem do Urzędu Miasta, powierzchnia mieszkalna wynosiła 198 m² , powierzchnia pokoi pod wynajem i stołówki 216 m² .

W dniu 29 grudnia 2004 r. Wnioskodawca dokonał zmiany wpisu do ewidencji działalności gospodarczej dopisując do dotychczasowego przedmiotu prowadzenia działalności PKD 55.29.Z - miejsce krótkotrwałego zakwaterowania, pozostałe gdzie indziej niesklasyfikowane, PKD 55.30. - restauracje. Od 1 stycznia 2005 r. prowadzona była w tym miejscu działalność w zakresie wynajmu pokoi gościnnych z wyżywieniem.

Aktualnie Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w związku z uregulowaniami zawartymi w art. 43 ust. 1 pkt 10-10a oraz ust. 10 ustawy o VAT. Zwalnia się od podatku (...) dostawy budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części, upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Zgodnie z wymienionymi wyżej przepisami sprzedaż każdego obiektu budowlanego, może korzystać ze zwolnienia i dodatkowo ma prawo do zwolnienia, nie ma wpływu fakt, czy w chwili nabycia Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli dostawa dokonywana jest po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia.

W art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawa stanowi co następuje zwalnia się od podatku (...) dostawę budynków, budowli nieobjętych zwolnieniem o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca budował budynek mieszkalny z pokojami pod wynajem, ale nieruchomość była wykorzystywana głównie do celów mieszkalnych, nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych, nie dokonywał żadnych odliczeń w podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących budowę przedmiotowego budynku.

Wnioskodawca od 1984 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie mechaniki samochodowej i lakiernictwa pojazdowego jako osoba fizyczna. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 1 października 1996 r. bez żadnych przerw. Pierwszą deklarację VAT-7 złożył za miesiąc październik 1996 r. W czasie trwania budowy budynku mieszkalnego z pokojami pod wynajem Wnioskodawca był czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W budynku mieszkalnym mieści się 7 pokoi przeznaczonych pod wynajem.

Działalność polegająca na wynajmie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg stawki 7 a później 8%.

Usługi w zakresie wynajmu pokoi klasyfikowane są pod symbolem 55.10.1.

Wnioskodawca po raz pierwszy dokonał wynajmu pokoi 1 stycznia 2005 r.

Działalność gospodarczą w zakresie wynajmu pokoi Wnioskodawca rozpoczął 1 stycznia 2005 r.

Pokoje wynajmowane są od dnia 1 stycznia 2005 r. w ramach działalności gospodarczej, znajdują się w odrębnej części budynku i wykorzystywanej do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. PKOB budynku to numer 13.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługiwało Wnioskodawcy, bowiem budował dom mieszkalny jednorodzinny z pokojami pod wynajem, nie wiedział czy sytuacja rodzinna pozwoli mu na otwarcie działalności w zakresie wynajmu pokoi, czy dzieci zamieszkają wspólnie z nim, czy odrębnie.

Wnioskodawca budował budynek mieszkalny a przepisy prawa nie dopuszczają odliczenia podatku od towarowi usług od takiej inwestycji. Wprawdzie zezwolenie obejmowało budowę pokoi pod wynajem ale Wnioskodawca ma dwóch synów i początkowo planował, że oni wraz ze swoimi rodzinami zamieszkają z Wnioskodawcą. Chcąc uniknąć komplikacji Wnioskodawca nie dokonywał żadnych odliczeń w trakcie budowy domu jednorodzinnego z pokojami pod wynajem. Nie wprowadził budynku do ewidencji środków trwałych ponieważ działalność ta stanowiła margines prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Pokoje wynajmował tylko sezonowo (wakacje, ferie zimowe), nie zatrudniał żadnych pracowników.

Na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz.U. Nr 177 poz. 1466 ze zm.) Wnioskodawca korzystał z odliczeń wydatków jedynie w części mieszkalnej.

Pierwszy wniosek o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym poniesionych od dnia 1 maja 2004 Wnioskodawca złożył tylko w dniu 15 stycznia 2009 r. Faktury załączone do wniosku VZM z dnia 15 stycznia 2009 r. dotyczyły całego budynku, natomiast odliczone zostały proporcjonalnie - 47% stanowiła powierzchnia mieszkalna. Wnioskodawca otrzymał jednorazowy zwrot poniesionych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w kwocie 1.327,23 zł.

47% powierzchni budynku stanowiła część mieszkalna (jedno skrzydło). Była wykorzystywana i jest do chwili obecnej na cele mieszkalne Wnioskodawcy i jego żony.

Wnioskodawca rozpoczął budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego z pokojami pod wynajem. Na początku miały być wynajmowane 4 pokoje, w chwili obecnej wynajmowanych jest 7 pokoi. Cel ten został zrealizowany. Budynek wykorzystywano zgodnie z pierwotnym zamierzeniem.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku. Wykonywał jedynie bieżące remonty nie wyższe niż 30 wartości początkowej budynku. Budynek mieszkalny z pokojami pod wynajem nigdy nie był przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. W przedmiotowym budynku nie istnieją lokale mieszkalne będące przedmiotem odrębnej własności.

Pismem z 12 lipca 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe następująco:

Pierwsze zajęcie (używanie) 47% części powierzchni budynku stanowiącej część mieszkalna nastąpiła z dniem 1 stycznia 2004 r.

W budynku nie ma takich części, które byłyby wykorzystywane w sposób inny niż na cele mieszkalne, bądź na cele wynajmu lokali.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym z pokojami pod wynajem powstanie zobowiązanie w podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 12 lipca 2016 r.):

Sprzedaż ta będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10. Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenie lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania dostawy części mieszkalnej budynku,
• prawidłowe w zakresie opodatkowania dostawy części budynku przeznaczonej i wykorzystywanej na wynajem.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W świetle powołanych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występujących w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży budynku jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne czynności, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania towarów dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli czynność ta dokonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych i nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wybudował budynek mieszkalny z pokojami pod wynajem. W czasie trwania budowy budynku mieszkalnego z pokojami pod wynajem Wnioskodawca był czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca budował dom mieszkalny jednorodzinny z pokojami pod wynajem, nie wiedział, czy sytuacja rodzinna pozwoli mu na otwarcie działalności w zakresie wynajmu pokoi, czy dzieci zamieszkają wspólnie czy oddzielnie. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych odliczeń w trakcie budowy domu jednorodzinnego i nie wprowadził budynku do ewidencji środków trwałych. 47% powierzchni budynku (jedno skrzydło) stanowiła część mieszkalna i była wykorzystywana do chwili obecnej na cele mieszkalne Wnioskodawcy i jego żony.

Pierwsze zajęcie (używanie) 47% części powierzchni budynku stanowiącej część mieszkalną nastąpiła z dniem 1 stycznia 2004 r. i wykorzystywana była i jest na cele mieszkalne Wnioskodawcy i jego żony. W budynku mieszkalnym mieści się 7 pokoi przeznaczonych pod wynajem. Działalność gospodarczą w zakresie wynajmu pokoi Wnioskodawca rozpoczął 1 stycznia 2005 r. Działalność polegająca na wynajmie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg stawki 7 a później 8%. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku. Wykonywał jedynie bieżące remonty nie wyższe niż 30% wartości początkowej budynku. W budynku nie ma takich części, które byłyby wykorzystywane w sposób inny niż na cele mieszkalne, bądź na cele wynajmu lokali. Aktualnie Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Zatem w odniesieniu do planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży powierzchni budynku stanowiącej część mieszkalną, którą to Wnioskodawca używał i używa w celu zaspokojenia potrzeb mieszkalnych, należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie wykonywał czynności w ramach zarządu majątkiem własnym. W powyższym przypadku, Wnioskodawca nie podejmował aktywnie działań, które można uznać za charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. W konsekwencji stwierdzić należy, iż dla transakcji zbycia powierzchni budynku stanowiącej część mieszkalną Wnioskodawca nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Reasumując sprzedaż powierzchni budynku stanowiącej część mieszkalną nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca, w związku z dostawą części powierzchni budynku stanowiącej część mieszkalną, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie będzie wypełniał przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące dostawy powierzchni budynku stanowiącej część mieszkalną jest nieprawidłowe.

Natomiast odnosząc się do dostawy części budynku przeznaczonej na wynajem należy stwierdzić, że dostawa ta będzie podlegała opodatkowaniu, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Będzie bowiem dokonana przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, który wykorzystywał tę część budynku na wynajem w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki. Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym przepisie.

Jednakże, w myśl ust. 7a cytowanego artykułu warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie bowiem do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w ww. przepisie dotyczy wszystkich towarów zarówno nieruchomości, jak i ruchomości przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem części budynku przeznaczonej na wynajem nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że pierwsze zasiedlenie powierzchni budynku stanowiącej część przeznaczoną i wykorzystywaną na cele wynajmu pokoi nastąpiło z dniem 1 stycznia 2005 r. tj. z chwilą wynajmu pokoi, w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie dokonywał ulepszeń budynku, a jedynie wykonywał bieżące remonty. Tym samym dostawa tej części budynku nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata. W świetle powyższego planowana sprzedaż części budynku przeznaczonej pod wynajem spełniać będzie przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z powyższym planowana sprzedaż części budynku przeznaczonej i wykorzystywanej pod wynajem będzie zwolniona od podatku od towarów i usług, zgodnie z ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Tak, więc stanowisko Wnioskodawcy odnoście opodatkowania dostawy części budynki wykorzystywanej pod wynajem jest prawidłowe.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy jest:

• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania dostawy części mieszkalnej budynku,
• prawidłowe w zakresie opodatkowania dostawy części budynku przeznaczonej i wykorzystywanej na wynajem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach