Temat interpretacji

Wskazanie, czy Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w związku z czym dostawa tej Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2016 r. (data wpływu 8 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w związku z czym dostawa tej Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w związku z czym dostawa tej Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (Spółka) jest spółką rozpoczynającą działalność gospodarczą na rynku nieruchomości. Spółka zamierza nabyć nieruchomość (Nieruchomość) będącą w użytkowaniu wieczystym B S.A. (Zbywca). Nieruchomość stanowi teren dawnego dworca wraz z zapleczem warsztatowym oraz zapleczem biurowym. Nieruchomość znajduje się w C., i składa się z zabudowanych działek gruntu o nr ewidencyjnych 3/9 oraz 3/10 o łącznym obszarze 32.986 m². Dla Nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Zbywca został użytkownikiem wieczystym Nieruchomości na podstawie Decyzji Wojewody z dnia 21 sierpnia 2000 r. oraz zmieniającej ją Decyzji Wojewody z dnia 2 sierpnia 2007 r. Decyzje stwierdzają, że grunt (Nieruchomość) będący własnością Skarbu Państwa stał się z dniem 5 grudnia 1990 r. z mocy prawa (zgodnie z art. 200 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami) przedmiotem użytkowania wieczystego Zbywcy (jako następcy prawnego przedsiębiorstwa państwowego), natomiast budynki i urządzenia trwale z tym gruntem związane stały się z dniem 5 grudnia 1990 r. własnością Zbywcy (jako następcy prawnego przedsiębiorstwa państwowego). Zgodnie z ww. decyzjami nabycie własności budynków i innych urządzeń trwale z gruntem związanych nastąpiło nieodpłatnie. Nabycie to nastąpiło w dacie sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Obie działki gruntu składające się na Nieruchomość zabudowane są budynkami i budowlami o różnych funkcjach (socjalnej, warsztatowej, magazynowej, handlowej). Teren Nieruchomości jest ogrodzony. Na Nieruchomości w momencie dostawy znajdować się będą następujące naniesienia kwalifikowane przez Zbywcę jako budynki:

1. budynek nr 1 portiernia p-poż., wybudowana w roku 2002, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 2002 r. Zbywcy przysługiwało w związku z wybudowaniem tego budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Portiernia nie była modernizowana;
2. budynek nr 2 dworzec, wybudowany w roku 1965, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 30 czerwca 1965 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Budynek został zmodernizowany w październiku 2000 r. oraz wrześniu 2002 r., ale suma wydatków na modernizację była niższa niż 30% wartości początkowej budynku;
3. budynek nr 3 stacja paliw, wybudowana w roku 1970, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 grudnia 1970 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Budynek został zmodernizowany w roku 2012 (modernizacja zakończyła się dniu 30 czerwca 2012 r.) a suma wydatków na modernizację była wyższa niż 30% wartości początkowej budynku. Zbywcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami na modernizację budynku. Po modernizacji budynek był (i nadal jest) wykorzystywany przez Zbywcę do działalności opodatkowanej podatkiem VAT;
4. budynek nr 4 myjnia stacji obsługowej, wybudowana w roku 1977, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Budynek został zmodernizowany w grudniu 1998 r., ale suma wydatków na modernizację była niższa niż 30% wartości początkowej budynku;
5. budynek nr 5 hala naprawcza (przeglądowa), wybudowana w roku 1960, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1960 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Budynek nie był modernizowany;
6. budynek nr 6 stacja obsługi, wybudowana w roku 1960, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1960 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Budynek nie był modernizowany;
7. budynek nr 7 socjalno-administracyjny, wybudowany w roku 1975, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 listopada 1975 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Budynek nie był modernizowany;
8. budynek nr 8 kotłownia, wybudowana w roku 1965, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 grudnia 1965 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Budynek nie był modernizowany;
9. budynek nr 9 dyspozytornia, wybudowana w roku 1979, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 grudnia 1979 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Budynek nie był modernizowany;
10. budynek nr 10 budynek myjni, wybudowany w roku 2011, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 31 grudnia 2011 r. Zbywcy przysługiwało w związku z wybudowaniem tego budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był modernizowany. W roku 2011 budynek został oddany w najem;
11. budynek nr 11 portiernia, wybudowana w roku 1989, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 listopada 1989 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej portierni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Portiernia nie była modernizowana;
12. budynek nr 12 zbiornik żelbetonowy, wybudowany w roku 1977, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tego zbiornika prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zbiornik nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Zbiornik nie był modernizowany.

Na Nieruchomości w momencie dostawy znajdować się będą następujące naniesienia kwalifikowane przez Zbywcę jako budowle:

1. budowla nr 1 sieć wodociągowa, wybudowana w roku 1960, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1960 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej sieci prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Sieć nie była modernizowana;
2. budowla nr 2 przewody kanalizacji kamionkowe, wybudowane w roku 1960, przyjęte na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1960 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej kanalizacji prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Przewody nie były modernizowane;
3. budowla nr 3 nawierzchnia terenu dworca (nawierzchnia piaszczysto-gliniasta trylinka) wybudowana w roku 1958, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1958 r. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. W roku 2013 została ulepszona, a wartość wydatków poniesionych na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, była wyższa niż 30% wartości początkowej; Zbywcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami na ulepszenia;
4. budowla nr 4 wiata peronu, wybudowana w roku 1995, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 30 grudnia 1995 r. Zbywcy przysługiwało w związku z wybudowaniem tej wiaty prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Wata nie była modernizowana;
5. budowla nr 5 wiata peronu, wybudowana w roku 1965, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 sierpnia 1965 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej wiaty prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Wata nie była modernizowana;
6. budowla nr 6 wiata gospodarcza, wybudowana w roku 1974, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 września 1974 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej wiaty prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Wata nie była modernizowana;
7. budowla nr 7 wiata magazynowa stacji paliw, wybudowana w roku 2000, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 13 kwietnia 2000 r. Zbywcy przysługiwało w związku z wybudowaniem tej wiaty prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Wata nie była modernizowana;
8. budowla nr 8 wiata stacji paliw, wybudowana w roku 1970, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 grudnia 1970 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej wiaty prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Wata nie była modernizowana;
9. budowla nr 9 przewody kanalizacji kamionkowe, wybudowane w roku 1958, przyjęte na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 grudnia 1958 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej kanalizacji prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Przewody nie były modernizowane;
10. budowla nr 10 przewody kanalizacji betonowe, wybudowane w roku 1960, przyjęte na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1960 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej kanalizacji prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Przewody nie były modernizowane;
11. budowla nr 11 kanał murowany, wybudowany w roku 1960, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1960 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tego kanału prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Kanał nie był modernizowany;
12. budowla nr 12 drogi z trylinki, częściowo pokryte asfaltem (w ok. 15%), wybudowane w roku 1973, przyjęte na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 grudnia 1973 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej budowli prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Drogi nie były modernizowane;
13. budowla nr 13 osadnik piasku i smarów, wybudowany w roku 1977, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tego osadnika prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Osadnik nie był modernizowany;
14. budowla nr 14 linia niskiego napięcia oświetleniowa, wybudowana w roku 1977, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej linii prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Linie nie były modernizowane;
15. budowla nr 15 kanalizacja ogólnospławna, wybudowana w roku 1977, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem taj kanalizacji prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Kanalizacja nie była modernizowana;
16. budowla nr 16 kanalizacja deszczowa, wybudowana w roku 1977, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej kanalizacji prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Kanalizacja nie była modernizowana;
17. budowla nr 17 linia zasilania, wybudowana w roku 1977, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej linii prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Linia nie była modernizowana;
18. budowla nr 18 kanalizacja sanitarna, wybudowana w roku 1977, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej kanalizacji prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Kanalizacja nie była modernizowana;
19. budowla nr 19 kanał betonowy instalacji CO, wybudowany w roku 1977, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tego kanału prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Kanał nie był modernizowany;
20. budowla nr 20 kabel podstawowego zasilania, wybudowany w roku 1977, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tego kabla prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Kabel nie był modernizowany;
21. budowla nr 21 gazociąg, wybudowany w roku 1994, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 30 grudnia 1994 r. Zbywcy przysługiwało w związku z wybudowaniem tego gazociągu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Gazociąg nie był modernizowany;
22. budowla nr 22 sieć ciepłownicza CO, wybudowana w roku 1994, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 30 grudnia 1994 r. Zbywcy przysługiwało w związku z wybudowaniem tej sieci prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Sieć nie była modernizowana;
23. budowla nr 23 nawierzchnia betonowa terenu zajezdni, wybudowana w roku 1945, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 31 stycznia 1945 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z nabyciem nawierzchni prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Nawierzchnia nie była ulepszana;
24. budowla nr 24 chodnik na placu dworca, wybudowany w roku 1958, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1958 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z nabyciem chodnika prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Chodnik nie był ulepszany;
25. budowla nr 25 ogrodzenie prętowe na cokole, wybudowane w roku 1973, przyjęte na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 grudnia 1973 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z nabyciem ogrodzenia prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Ogrodzenie było ulepszane w roku 2000, lecz wydatki na ulepszenie były niższe niż 30% wartości początkowej budowli. Zbywcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z dokonywanymi ulepszeniami;
26. budowla nr 26 plac postojowy z trylinki pokryty asfaltem, wybudowany w roku 1972, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 grudnia 1972 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z nabyciem placu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Plac nie był ulepszany;
27. budowla nr 27 instalacje wodociągowe, wybudowane w roku 1977, przyjęte na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem instalacji. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Instalacje nie były ulepszane;
28. budowla nr 28 instalacja CO wybudowana w roku 1977, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1997 r. Zbywcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem instalacji. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Instalacja była ulepszana w roku 1995, a wydatki na ulepszenie były wyższe niż 30% wartości początkowej budowli. Zbywcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z dokonywanymi ulepszeniami. Po ulepszeniu, budowla nieprzerwanie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT;
29. budowla nr 29 ekran maskujący (ogrodzenie) wybudowany w roku 2010, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 30 listopada 2010 r. Zbywcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem ekranu. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Ekran nie był ulepszany.

Na Nieruchomości znajdują się również: pawilon kontenerowy 1 szt. i pawilony handlowe 3 szt. niestanowiące budynków ani budowli nie są one trwale związane z gruntem.

Działki nr 3/9 oraz 3/10 powstały z podziału działki nr 3/4 na mocy decyzji Prezydenta Miasta z dnia 5 stycznia 2015 r. Granica działek nr 3/9 i 3/10 przebiega przez istniejące budynki (pomiędzy budynkami są ściany oddzielające je od fundamentu do przykrycia dachu na oddzielnie wykorzystywane części, posiadające własne wejścia i infrastrukturę).

Na działce nr 3/9 znajdują się budynki nr: 2, 8, 9, 11 oraz część budynku nr 6.

Na działce nr 3/10 znajdują się budynki nr: 1, 3, 4, 5, 7, 10, 12 oraz część budynku nr 6.

Na działce nr 3/9 znajdują się budowle nr: 4, 5, 9, 17, 20, 21, 23, 24, 29 oraz część budowli nr: 1, 2, 10, 14, 16, 19, 25.

Na działce nr 3/10 znajdują się budowle nr: 3, 6, 7, 8, 11, 12, 13, 15, 18, 22, 26, 27, 28 oraz część budowli nr: 1, 2, 10, 14, 16, 19, 25.

W stosunku do żadnego z obiektów znajdujących się na Nieruchomości nie została rozpoczęta rozbiórka.

Żaden z budynków oraz budowli nie był wykorzystywany przez Zbywcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Spółka po zakupieniu Nieruchomości zamierza wyburzyć istniejące i opisane wyżej naniesienia oraz wybudować na uwolnionym w ten sposób gruncie budynek/budynki o różnych funkcjach z przeważającą funkcją biurową (Nieruchomość będzie wykorzystywana w Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych VAT).

Planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości na rzecz Spółki obejmować będzie tylko prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności położonych na gruncie budynków i budowli stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. Jak wskazano powyżej, Nieruchomość stanowi teren dawnego dworca a wraz z zapleczem warsztatowym oraz zapleczem biurowym. Obecnie Nieruchomość nie stanowi wyodrębnionej organizacyjnie jednostki w strukturze Zbywcy (w szczególności nie jest to dział, wydział, oddział itd., który zostałby wyodrębniony na podstawie statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze). Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie jest również wyodrębniona finansowo w strukturze Zbywcy, tzn. Zbywca nie prowadzi odrębnej ewidencji zdarzeń gospodarczych mającej na celu przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tych składników majątkowych. Nieruchomość (wraz z budynkami i budowlami) może służyć do prowadzenia działalności gospodarczej, ale wskazane składniki majątkowe (tj. składniki, które będą przedmiotem sprzedaży na rzecz Spółki) nie są wystarczające do samodzielnego funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo. Tytułem przykładu, do prowadzenia działalności przy pomocy powyższych składników konieczne byłyby odpowiednie zasoby kadrowe (pracownicy) oraz ruchomości (wyposażenie). Planowana transakcja sprzedaży nie będzie natomiast obejmować pracowników, w szczególności na Spółkę nie przejdą pracownicy Zbywcy, jak również nie będzie obejmować wyposażenia budynków położonych na Nieruchomości. Ponadto, na Spółkę nie przejdą umowy związane z prowadzeniem działalności na Nieruchomości. W ramach planowanej dostawy na Spółkę nie przejdą również wierzytelności, prawa z papierów wartościowych, środki pieniężne, koncesje, licencje, zezwolenia, patenty, prawa autorskie, ani tajemnice przedsiębiorstwa Zbywcy.

Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie utworzy u Spółki wyodrębnionego organizacyjnie lub finansowo zespołu składników majątkowych, który mógłby stanowić samodzielne przedsiębiorstwo. Spółka nie będzie kontynuować działalności gospodarczej prowadzonej na Nieruchomości przez Zbywcę, lecz zamierza wyburzyć naniesienia znajdujące się na Nieruchomości w celu prowadzenia działalności innej, aniżeli działalność prowadzona przez Zbywcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w związku z czym dostawa Nieruchomości wraz budynkami i budowlami nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w związku z czym dostawa Nieruchomości wraz z budynkami i budowlami nie będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Z powyższego wynika, że status zorganizowanej części przedsiębiorstwa posiada tylko taka część mienia przedsiębiorstwa, która spełnia łącznie następujące warunki:

1. stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań);
2. jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie;
3. jest przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych;
4. mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

Wniosek taki jest zgodnie przyjmowany zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i wypowiedziach organów podatkowych.

Zdaniem Spółki, składniki majątkowe, które zostaną sprzedane przez Zbywcę na rzecz Spółki nie odznaczają się powyższymi cechami.

Należy wskazać, że przedmiotem analizowanej transakcji będą jedynie prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz własność położonych na gruncie budynków i budowli. Zbywca nie przeniesie natomiast na Spółkę zobowiązań.

Nieruchomość wraz z budynkami i budowlami nie stanowią u Zbywcy wyodrębnionego zespołu składników majątkowych. Nie stanowią one również wyodrębnionej, względem pozostałej części majątku Zbywcy, jednostki (oddziału, działu, wydziału itp.). Zbywca nie prowadzi ewidencji, która miałaby na celu przyporządkowanie przychodów i kosztów generowanych przez te składniki majątkowe.

Jakkolwiek Zbywca wykorzystuje Nieruchomość wraz z budynkami i budowlami w prowadzonej działalności gospodarczej, lecz składniki te nie są wystarczające do kontynuowania tej działalności przez Spółkę, ani też nie są wystarczające do tego, aby stanowić niezależne przedsiębiorstwo zdolne do świadczenia i nabywania usług. Składniki majątkowe zbywane na rzecz Spółki są jedynie częścią przedsiębiorstwa Zbywcy, ale same nie mogłyby istnieć jako niezależne przedsiębiorstwo. Co istotne, Zbywca nie przeniesie na Spółkę wszystkich składników rzeczowych, praw oraz umów, które są obecnie przez niego wykorzystywane w działalności prowadzonej przy wykorzystaniu Nieruchomości oraz położonych na niej budowli i budynków.

Aktywa, które zostaną sprzedane na rzecz Spółki, będą zatem jedynie niezorganizowanym funkcjonalnie ani finansowo fragmentem przedsiębiorstwa Zbywcy, który sam nie mógłby tworzyć niezależnego przedsiębiorstwa.

Konkludując, w ocenie Spółki, Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w związku z czym dostawa Nieruchomości wraz budynkami i budowlami nie będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Z kolei na mocy art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług nie podlegają opodatkowaniu.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem transakcji zbycia. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie transakcja zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawa towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży lub aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Wobec tego w niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380). Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie w szczególności wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

W myśl art. 55² ustawy Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (Spółka), która rozpoczyna działalność gospodarczą na rynku nieruchomości, zamierza nabyć Nieruchomość będącą w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy (Zbywca). Nieruchomość stanowi teren dawnego dworca wraz z zapleczem warsztatowym oraz zapleczem biurowym. Planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości na rzecz Spółki obejmować będzie tylko prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności położonych na gruncie budynków i budowli stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. Obecnie Nieruchomość nie stanowi wyodrębnionej organizacyjnie jednostki w strukturze Zbywcy (w szczególności nie jest to dział, wydział, oddział itd., który zostałby wyodrębniony na podstawie statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze). Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie jest również wyodrębniona finansowo w strukturze Zbywcy, tzn. Zbywca nie prowadzi odrębnej ewidencji zdarzeń gospodarczych mającej na celu przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tych składników majątkowych. Nieruchomość (wraz z budynkami i budowlami) może służyć do prowadzenia działalności gospodarczej, ale wskazane składniki majątkowe (tj. składniki, które będą przedmiotem sprzedaży na rzecz Spółki) nie są wystarczające do samodzielnego funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo. Tytułem przykładu, do prowadzenia działalności przy pomocy powyższych składników konieczne byłyby odpowiednie zasoby kadrowe (pracownicy) oraz ruchomości (wyposażenie). Planowana transakcja sprzedaży nie będzie natomiast obejmować pracowników, w szczególności na Spółkę nie przejdą pracownicy Zbywcy, jak również nie będzie obejmować wyposażenia budynków położonych na Nieruchomości. Ponadto, na Spółkę nie przejdą umowy związane z prowadzeniem działalności na Nieruchomości. W ramach planowanej dostawy na Spółkę nie przejdą również wierzytelności, prawa z papierów wartościowych, środki pieniężne, koncesje, licencje, zezwolenia, patenty, prawa autorskie, ani tajemnice przedsiębiorstwa Zbywcy. Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie utworzy u Spółki wyodrębnionego organizacyjnie lub finansowo zespołu składników majątkowych, który mógłby stanowić samodzielne przedsiębiorstwo. Spółka nie będzie kontynuować działalności gospodarczej prowadzonej na Nieruchomości przez Zbywcę, lecz zamierza wyburzyć naniesienia znajdujące się na Nieruchomości w celu prowadzenia działalności innej, aniżeli działalność prowadzona przez Zbywcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w związku z czym dostawa tej Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze okoliczności analizowanej sprawy w kontekście powołanych przepisów należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że przedmiot sprzedaży nie będzie stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Z opisu sprawy wynika bowiem jednoznacznie, że Nieruchomość nie stanowi wyodrębnionej organizacyjnie jednostki w strukturze Zbywcy (w szczególności nie jest to dział, wydział, oddział itd., który zostałby wyodrębniony na podstawie statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze). Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie jest również wyodrębniona finansowo w strukturze Zbywcy, tzn. Zbywca nie prowadzi odrębnej ewidencji zdarzeń gospodarczych mającej na celu przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tych składników majątkowych. Nieruchomość (wraz z budynkami i budowlami) może służyć do prowadzenia działalności gospodarczej, ale wskazane składniki majątkowe (tj. składniki, które będą przedmiotem sprzedaży na rzecz Spółki) nie są wystarczające do samodzielnego funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo. Do prowadzenia działalności przy pomocy powyższych składników konieczne byłyby odpowiednie zasoby kadrowe (pracownicy) oraz ruchomości (wyposażenie). Planowana transakcja sprzedaży nie będzie natomiast obejmować pracowników, w szczególności na Spółkę nie przejdą pracownicy Zbywcy, jak również nie będzie obejmować wyposażenia budynków położonych na Nieruchomości. Ponadto, na Spółkę nie przejdą umowy związane z prowadzeniem działalności na Nieruchomości. W ramach planowanej dostawy na Spółkę nie przejdą również wierzytelności, prawa z papierów wartościowych, środki pieniężne, koncesje, licencje, zezwolenia, patenty, prawa autorskie, ani tajemnice przedsiębiorstwa Zbywcy. Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie utworzy u Spółki wyodrębnionego organizacyjnie lub finansowo zespołu składników majątkowych, który mógłby stanowić samodzielne przedsiębiorstwo. Spółka nie będzie kontynuować działalności gospodarczej prowadzonej na Nieruchomości przez Zbywcę, lecz zamierza wyburzyć naniesienia znajdujące się na Nieruchomości w celu prowadzenia działalności innej, aniżeli działalność prowadzona przez Zbywcę.

Tym samym planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości stanowić będzie przeniesienie własności konkretnych składników majątkowych, a więc dostawę towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, w związku z czym dostawa Nieruchomości wraz z budynkami i budowlami nie będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w związku z czym dostawa tej Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Wniosek w zakresie możliwości rezygnacji ze zwolnienia od podatku przy sprzedaży budynku nr 10 i opodatkowania dostawy tego budynku stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) w zdarzeniu przyszłym dotyczącym podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 13 maja 2016 r. nr ILPP1/4512-1-226/16-3/NS. Natomiast kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy Nabywcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży Nieruchomości, jeżeli Wnioskodawca opodatkuje sprzedaż działek składających się na Nieruchomość podatkiem VAT według stawki 23% (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) została rozstrzygnięta w postanowieniu o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 13 maja 2016 r. nr ILPP1/4512-1-226/16-4/NS.

Ponadto wniosek w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu