Zwolnienie od podatku dostawy udziału w budynku - Interpretacja - IBPP1/4512-773/15/AW

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 20.11.2015, sygn. IBPP1/4512-773/15/AW, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku dostawy udziału w budynku

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 września 2015 r. (data wpływu 25 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z 13 listopada 2015 r. (data wpływu 17 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży udziału wynoszącego 2238/10000 części we współwłasności jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2015 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży udziału wynoszącego 2238/10000 części we współwłasności.

Wniosek został uzupełniony pismem z 13 listopada 2015 r. (data wpływu 17 listopada 2015 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Powiat (Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku VAT od 1 stycznia 2012 r., poprzednio przed zmianą przepisów podatnikiem podatku VAT było Starostwo Powiatowe.

Przedmiotem interpretacji mają być przepisy art. 43 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Powiat jest właścicielem udziału wynoszącego 2238/10000 części we współwłasności nieruchomości zabudowanej działka nr 7/1. Od 2005 r. Powiat jest właścicielem ww. udziału, który jest przedmiotem sprzedaży w trybie bezprzetargowym na rzecz Gminy która jest właścicielem pozostałego udziału wynoszącego 7762/10000 części. Przedmiotowy udział, tj. 2238/10000 części, dzierżawi kancelaria notarialna od 9 września 2009 r. W chwili obecnej nie są prowadzone żadne prace remontowe. Od chwili nabycia Powiat poczynił bardzo małe nakłady (doraźne remonty wymiana 3 okien + zawory grzejnikowe i inne około 10.000 zł).

Wartość rynkowa prawa własności udziału wynoszącego 2238/10000 części we współwłasności nieruchomości zabudowanej według operatu szacunkowego wykonanego przez rzeczoznawcę majątkowego (uprawnienia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej) na dzień 14 lipca 2015 r. wynosi 229.200,00 zł (słownie dwieście dwadzieścia dziewięć tysięcy dwieście złotych).

Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego Miasta, dla obszaru obejmującego dzielnice Y i osiedle X zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej z dnia 24 października 2007 r., przedmiotowa nieruchomość położona jest na terenie oznaczonym jako: MWU teren zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usług.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości, o której mowa we wniosku nr IBPP1/4512-773/15/AW z dnia 14 września 2015 r., w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które byłyby równe lub wyższe niż 30% wartości początkowej tego obiektu. Nakłady, które poczynił Wnioskodawca były niższe niż 30% tej wartości.

Symbol PKOB Budynek mieszkalny, sekcja 1, dział 12, grupa 122 budynki biurowe, klasa 1220.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowana sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż przedmiotowego udziału wynoszącego 2238/10000 części we współwłasności nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że Wnioskodawca zaznaczył we wniosku, iż dotyczy on zaistniałego stanu faktycznego. Jednocześnie z treści pytania sformułowanego we wniosku wynika, że sprzedaż nieruchomości, o której mowa we wniosku jest czynnością planowaną. Biorąc pod uwagę powyższe tut. Organ uznał, że wniosek dotyczy czynności, którą Wnioskodawca planuje dokonać i wydał interpretację dla mającego nastąpić zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 K.c. współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 K.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Art. 45 K.c. definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów, jako rzeczy oraz ich części, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy udziały lub inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części - art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.).

Tym samym w oparciu o powyższe przepisy, zbycie nieruchomości lub zbycie udziału w prawie własności nieruchomości dokonywane przez podatnika traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów i na mocy art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146a pkt 1 tej ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem z powyższego wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w ww. przepisie warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak stanowi powołany wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwolnienie od podatku dostawy budynku na podstawie tego przepisu możliwe jest jeśli dostawa ta nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub w okresie krótszym niż 2 lata od tej czynności. Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jednakże czynność ta nie musi prowadzić do powstania podatku należnego, bowiem za czynność taką należy również rozumieć czynność podlegającą opodatkowaniu w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże na mocy przepisów szczególnych korzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, przez którą należy rozumieć sprzedaż, a także inne umowy (np. najmu lub dzierżawy) podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment dostawy w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, a także np. moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy lub dzierżawcy.

Stosownie do art. 693 § 1 ww. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Zatem w oparciu o powyższe przepisy oddanie w dzierżawę nieruchomości dokonywane przez Wnioskodawcę będącego podatnikiem VAT traktowane jest jako świadczenie usług i na mocy art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, udział w nieruchomości będący przedmiotem dokonywanej przez Wnioskodawcę dostawy, tj. 2238/10000 części, dzierżawi kancelaria notarialna od 9 września 2009 r. Jednocześnie Wnioskodawca podał, że nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które byłyby równe lub wyższe niż 30% wartości początkowej tego obiektu.

Powyższe oznacza, że w stosunku do przedmiotowego udziału w budynku pierwsze zasiedlenie nastąpiło w momencie oddania go do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu jaką jest dzierżawa i od tej czynności nie upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Spełnione zostały więc wszystkie przesłanki warunkujące możliwość korzystania sprzedaży udziału w budynku ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż przedmiotowego udziału wynoszącego 2238/10000 części we współwłasności nie będzie opodatkowana podatkiem VAT należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 573 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach