Temat interpretacji

W zakresie niemożności zastosowania przepisów dotyczących odbioru faktur korygujących obowiązujących od 1 stycznia 2014 r. dla transakcji do której została wystawiona faktura korygująca w 2013 r.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2015 r. (data wpływu 11 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niemożności zastosowania przepisów dotyczących odbioru faktur korygujących obowiązujących od 1 stycznia 2014 r. dla transakcji do której została wystawiona faktura korygująca w 2013 r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niemożności zastosowania przepisów dotyczących odbioru faktur korygujących obowiązujących od 1 stycznia 2014 r. dla transakcji do której została wystawiona faktura korygująca w 2013 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką zarejestrowaną w KRS, która zajmuje się m.in. działalnością deweloperską. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wystawia faktury VAT. W dniu 24 maja 2011 r. Wnioskodawca zawarł z nabywcą umowę przedwstępną sprzedaży, której przedmiotem był lokal użytkowy. Nabywca był osobą prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą oraz podatnikiem VAT. Celem udokumentowania zapłaty ceny sprzedaży w dniu 15 lipca 2011 r. Wnioskodawca wystawił fakturę VAT.

W związku z dwukrotnym nieprzystąpieniem nabywcy do zawarcia umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i jej przeniesienia na nabywcę, w dniu 30 listopada 2012 r. Spółka odstąpiła od ww. przedwstępnej umowy sprzedaży z dnia 24 maja 2011 r. Wobec powyższego, Wnioskodawca, jako sprzedający, dokonał korekty wystawionej uprzednio faktury. Korekta polegała na zmianie wartości transakcji na 0,00 zł. Korektę wystawiono dnia 15 marca 2013 r.

Mimo iż korekta była dwukrotnie wysyłana do nabywcy listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru na adres jego siedziby, do dnia dzisiejszego Wnioskodawca nie otrzymał pisemnego potwierdzenia jej odbioru przez nabywcę. Obie przesyłki zostały bowiem odebrane przez osobę trzecią. Wnioskodawca nie wie jednak i nie ma możliwości sprawdzenia kim jest ta osoba i czy jest ona dorosłym domownikiem w rozumieniu odpowiednich przepisów, a co za tym idzie istnieją znaczące wątpliwości co do skuteczności doręczenia.

Wobec powyższego oraz wobec treści art. 29 ust. 4a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w dniu wystawienia korekty, Wnioskodawca do dnia dzisiejszego nie dokonał rozliczenia podatku VAT na podstawie ww. korekty. Zgodnie bowiem z tym przepisem, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Prawidłowość działania Wnioskodawcy (brak rozliczenia faktury korygującej wobec braku dowodu jej otrzymania przez nabywcę) została stwierdzona także w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 października 2013 r., w której to organ potwierdził, iż wystawca korekty nie jest uprawniony do jej rozliczenia, do czasu uzyskania potwierdzenia jej otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi. Natomiast zwrotne potwierdzenie odbioru przesyłki poleconej, na której widnieje podpis osoby innej niż nabywca nie jest dowodem wystarczającym na potwierdzenie faktu otrzymania korekty przez nabywcę.

W dniu 1 stycznia 2014 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, na mocy której doszło do uchylenia art. 29 ustawy o VAT w całości i dodania nowego art. 29a. Zgodnie z brzmieniem art. 29a ust. 15 pkt 4 obowiązku posiadania pisemnego potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę nie stosuje się gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów przejściowych, w szczególności art. 12 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., znajduje zastosowanie do faktur korygujących wystawionych przed dniem jego wejścia w życie...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w dniu 15 marca 2013 r., tj. wystawienia faktury korygującej przez Wnioskodawcę, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano. W świetle powyższego, wobec braku takiego pisemnego potwierdzenia Wnioskodawca nie był uprawniony do rozliczenia wystawionej korekty i obniżenia należnego podatku VAT.

W dniu 1 stycznia 2014 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, na mocy której doszło do uchylenia art. 29 ustawy o VAT w całości i dodania nowego art. 29a. Zgodnie z brzmieniem art. 29a ust. 15 pkt 4 obowiązku posiadania pisemnego potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę nie stosuje się gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.,

Przepisy przejściowe nie wskazują jednak, czy ustawa ta i nowe regulacje mają zastosowanie do stanów faktycznych powstałych przed jej wejście w życie. W szczególności brak jest jednoznacznego określenia, czy dodany nowelizacją art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy o VAT może mieć zastosowanie do faktury korygującej wystawionej przed dniem wejścia w życie tej normy.

Zdaniem Wnioskodawcy wyjątek wprowadzony ww. przepisem nie dotyczy korekt wystawionych przed jego wejściem w życie. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, do dokumentowania czynności dokonanych przed dniem 1 stycznia 2014 r. stosuje się przepisy art. 106 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem, oraz przepisy wydane na jego podstawie, z zastrzeżeniem ust. 2. Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 2 tejże ustawy do wystawiania faktur korygujących faktury wystawione przed dniem 1 stycznia 2014 r. i faktury wystawione zgodnie z ust. 1 oraz do wystawiania faktur będących duplikatami takich faktur stosuje się odpowiednio przepisy art. 106j-106l ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Przepis ten zatem wprowadza obowiązek zastosowania nowych przepisów do faktur korygujących wystawionych przed datą wejścia w życie ustawy tylko w zakresie art. 106j-1061. Co za tym idzie, biorąc pod uwagę ogólne zasady intertemporalne, należy przyjąć, iż podatnik, który wystawił fakturę korygującą przed dniem 1 stycznia 2014 r. wobec braku pisemnego potwierdzenia jej odbioru przez nabywcę towarów lub usług nie może dokonać jej rozliczenia powołując się na wyjątek wprowadzony art. 29a ust. 15 pkt 4.

Powyższa wykładnia jest uzasadniona także z tej przyczyny, iż wobec braku odbioru korekty przez nabywcę istnieje znaczne prawdopodobieństwo, iż jej rozliczenia nie dokonał także nabywca. Co przy uwzględnieniu, iż Wnioskodawca posiada wiedzę, iż na podstawie faktury z dnia 15 lipca 2011 r. nabywca dokonał obniżenia podatku należnego i z tego tytułu otrzymał zwrot, oznacza, iż gdyby Wnioskodawca w chwili obecnej dokonał rozliczenia korekty w oparciu o wyjątek wynikający z art. 29a ust. 15 pkt 4 i dokonał obniżenia podatku należnego, doprowadziłoby to do uszczuplenia należności na rzecz Skarbu Państwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Na podstawie art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

W myśl ust. 4b powołanego artykułu, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

1. eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;
2. dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
4. pozostałych przypadkach, jeżeli w wystawionej fakturze, do której odnosi się korekta, nie wykazano kwoty podatku.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Szczegółowe zasady wystawiania i przechowywania faktur oraz faktur korygujących określone zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.). Zasady te dotyczą zarówno faktur wystawianych w formie papierowej, jak i elektronicznej, przy czym ta druga forma wymaga wypełnienia dodatkowych warunków, wynikających z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz.U., poz. 1528).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką, która zajmuje się m.in. działalnością deweloperską. W ramach prowadzonej działalności, w maju 2011 r. Wnioskodawca zawarł z nabywcą umowę przedwstępną sprzedaży, której przedmiotem był lokal użytkowy. Nabywca był osobą prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą oraz podatnikiem VAT. Celem udokumentowania zapłaty ceny sprzedaży w dniu 15 lipca 2011 r. Wnioskodawca wystawił fakturę VAT. W związku z dwukrotnym nieprzystąpieniem nabywcy do zawarcia umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i jej przeniesienia na nabywcę, w dniu 30 listopada 2012 r. Wnioskodawca odstąpił od ww. przedwstępnej umowy sprzedaży z dnia 24 maja 2011 r. Wobec powyższego, Wnioskodawca, jako sprzedający, dokonał korekty wystawionej uprzednio faktury. Korekta polegała na zmianie wartości transakcji na 0,00 zł. Korektę wystawiono dnia 15 marca 2013 r. Mimo iż korekta była dwukrotnie wysyłana do nabywcy listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru na adres jego siedziby, do dnia dzisiejszego Wnioskodawca nie otrzymał pisemnego potwierdzenia jej odbioru przez nabywcę. Obie przesyłki zostały bowiem odebrane przez osobę trzecią. Wnioskodawca nie wie jednak i nie ma możliwości sprawdzenia kim jest ta osoba i czy jest ona dorosłym domownikiem w rozumieniu odpowiednich przepisów, a co za tym idzie istnieją znaczące wątpliwości co do skuteczności doręczenia.

Wobec powyższego oraz wobec treści art. 29 ust. 4a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w dniu wystawienia korekty, Wnioskodawca do dnia dzisiejszego nie dokonał rozliczenia podatku VAT na podstawie ww. korekty. Prawidłowość takiego postępowania została również potwierdzona w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 października 2013 r., w której to organ potwierdził, że wystawca korekty nie jest uprawniony do jej rozliczenia, do czasu uzyskania potwierdzenia jej otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi. Natomiast zwrotne potwierdzenie odbioru przesyłki poleconej, na której widnieje podpis osoby innej niż nabywca nie jest dowodem wystarczającym na potwierdzenie faktu otrzymania korekty przez nabywcę.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z uznaniem, czy w świetle przepisów przejściowych, w szczególności art. 12 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., znajdzie zastosowanie do faktur korygujących wystawionych przed dniem jego wejścia w życie.

Przytoczone wyżej regulacje prawne stanowiły, co również jest obowiązkiem obecnie, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia. Należy podkreślić, że potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy.

Należy w tym miejscu przypomnieć, że w kwestii konieczności posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej wypowiedział się TSUE w wyroku z dnia 26 stycznia 2012 r. C-588/10 Kraft Food Polska S.A. W wyroku tym Trybunał orzekł, że wymóg polegający na uzależnieniu obniżenia podstawy opodatkowania wynikającej z pierwotnej faktury od posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania korekty faktury doręczonego przez nabywcę towarów lub usług mieści się w pojęciu warunków, o których mowa w art. 90 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.). Zasady neutralności podatku od wartości dodanej oraz proporcjonalności co do zasady nie sprzeciwiają się takiemu wymogowi. Jednocześnie Trybunał w niniejszym wyroku uznał, że jeżeli uzyskanie przez podatnika, będącego dostawcą towarów lub usług, tego rodzaju potwierdzenia jest w rozsądnym terminie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, to nie można mu odmówić wykazania przed organami podatkowymi danego państwa członkowskiego przy użyciu innych środków, po pierwsze, że dochował on należytej staranności w okolicznościach danej sprawy celem upewnienia się, że nabywca towarów lub usług jest w posiadaniu korekty faktury i że zapoznał się z nią oraz, po drugie, że dana transakcja została w rzeczywistości zrealizowana na warunkach określonych w owej korekcie faktury.

Z wniosków płynących z przytoczonego orzeczenia wynika zatem, że podatnik winien podejmować działania mające na celu uzyskanie potwierdzenia odbioru przez nabywcę faktury korygującej. Obniżenie podatku należnego bez posiadania stosownego potwierdzenia jest bowiem możliwe jedynie w przypadku, gdy uzyskanie takiego potwierdzenia w rozsądnym terminie jest niemożliwe lub nadmiernie utrudnione. W takiej sytuacji podatnik musi wykazać, że dochował należytej staranności celem upewnienia się, że nabywca jest w posiadaniu korekty faktury i że się z nią zapoznał a transakcja została w rzeczywistości zrealizowana na warunkach określonych w owej korekcie faktury. Dopuszczalne jest zatem, w pewnych okolicznościach, posłużenie się innym środkiem dowodowym niż potwierdzenie odbioru przez kontrahenta faktury korygującej. Kluczowym jest bowiem, w świetle przepisów o VAT, wykazanie, że nastąpiła zmiana doniosłego z prawnopodatkowego punktu widzenia stanu faktycznego. Zasady te odzwierciedla obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy, chociaż należy podkreślić, że organy podatkowe, uwzględniając wytyczne zawarte w wyroku C-588/10, dopuszczają taką właśnie wykładnię art. 29 ust. 4a ustawy, dając tym samym podatnikom możliwość obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego o kwoty wynikające z faktury korygującej, wystawionej do 31 grudnia 2013 r.

Wnioskodawca w swoim stanowisku wskazuje, że od 1 stycznia 2014 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, na mocy której doszło do uchylenia art. 29 ustawy o VAT w całości i dodania nowego art. 29a. Zgodnie z brzmieniem art. 29a ust. 15 pkt 4 obowiązku posiadania pisemnego potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę nie stosuje się, gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. Tym samym, stoi na stanowisku, że skoro nie posiada pisemnego potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę, nie ma prawa do obniżenia podatku należnego.

W kontekście powyższej analizy należy stwierdzić, że art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy nie ma bezpośredniego zastosowania dla faktur korygujących wystawionych przed dniem 1 stycznia 2014 r., zgodnie z tym co twierdzi w swoim stanowisku Wnioskodawca, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednak uwzględniając orzecznictwo TSUE podkreślić należy, że Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia podatku należnego z tytułu sprzedaży lokalu użytkowego, w sytuacji gdy wykaże przy pomocy innych środków, że nabywca jest w posiadaniu faktury korygującej i zapoznał się z jej treścią. W sytuacji, gdy Wnioskodawca nie podejmował innych działań mających na celu wykazanie, że nabywca towaru wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej, nie będzie miał prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji, w świetle przepisów przejściowych i art. 29a ustawy, stanowisko Wnioskodawca uznano za nieprawidłowe, z uwagi na stwierdzenie sformułowane we własnym stanowisku, zgodnie z którym brak pisemnego potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę lokalu użytkowego, powoduje brak możliwości jej skorygowania przez Wnioskodawcę.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 293 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie