Temat interpretacji

W dniu 18.11.2004r. wpłynęło do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lipnie pismo, w którym zwrócił się Pan z prośbą o dokonanie wykładni przepisów prawa podatkowego dotyczących możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi na remont nieruchomości. Przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan właścicielem budynku, którego niektóre pomieszczenia wynajmowane są na działalność gospodarczą. Przychód uzyskiwany z tego tytułu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie inne pomieszczenia są obecnie remontowane z przeznaczeniem w części na wynajem, a także na własną działalność gospodarczą, którą planuje Pan rozpocząć w roku przyszłym. Pyta Pan czy w przedstawionej sytuacji, jako podatnik podatku VAT, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków, udokumentowanych fakturami VAT, poniesionych na remont i modernizację budynku, chociaż w bieżącym roku nie uzyska z tych lokali żadnego przychodu. Według Pana takie prawo przysługuje ponieważ jest Pan zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a wydatki ponoszone są na nieruchomość stanowiącą środek trwały podlegający amortyzacji po rozpoczęciu użytkowania.

Działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lipnie uprzejmie wyjaśnia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż jest pan właścicielem budynku, którego część pomieszczeń przeznaczonych jest na cele najmu. Z tego tytułu powstaje u Pana przychód opodatkowany podatkiem od towarów i usług. W budynku tym znajdują się także pomieszczenia, które obecnie nie służą sprzedaży opodatkowanej. Obecnie są one remontowane z przeznaczeniem na usługi najmu oraz na własną działalność gospodarczą, którą planuje Pan podjąć w przyszłym roku. Wątpliwości budzi możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupami dotyczącymi remontu.

Na wstępie wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...) W ściśle jednak określonych przez ustawodawcę przypadkach uprawnienie to podlega istotnym ograniczeniom, co powoduje, że pomimo uiszczenia przy nabyciu towarów i usług kwot podatku, określone wyżej prawo do zmniejszenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje. Sytuacje takie określone zostały m. in. w art. 88 ust. 1 cytowanej ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika:

1) importu usług, w związku z którymi zapłata należności jest dokonywana bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionych w załączniku nr 5 do ustawy;
2) towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego;
3) paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5;
4) usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:
a) przypadków, gdy usługi te zostały nabyte przez podatników świadczących usługi turystyki, jeżeli w skład usługi turystyki, opodatkowanej na zasadach innych niż określone w art. 119, wchodzą usługi noclegowe lub gastronomiczne albo jedne i drugie,
b) nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób;
5) towarów i usług, których nabycie:
a) zostało udokumentowane fakturami otrzymanymi przed dniem utraty zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 albo przed dniem rezygnacji z tego zwolnienia, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 113 ust. 5 i 7,
b) nastąpiło w wyniku darowizny lub nieodpłatnego świadczenia usługi.

Przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

1. wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów;
2. wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku;
3. wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane;
4. podatku od importu towarów oraz od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowiących wkłady niepieniężne (aporty) do spółek handlowych;
5. wydatków na nabycie towarów celem oddania ich w odpłatne używanie na podstawie umów leasingu, jeżeli zgodnie z przepisami o podatku dochodowym odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający;
6. nabycia towarów przez komisanta na rzecz komitenta w wykonaniu umowy komisu;
7. nabycia towarów przez komisanta od komitenta w ramach umowy komisu;
8. podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w przypadku, o którym mowa w art. 11.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 - stosownie do treści ustępu 4 cytowanego artykułu.

Tak więc, zgodnie z przytoczonymi przepisami ustawy o VAT, można dokonywać obniżenia podatku należnego o naliczony przy zakupach inwestycyjnych pod warunkiem, że będą służyły one sprzedaży opodatkowanej oraz będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Nie jest przy tym konieczne żeby wydatki już w momencie ich poniesienia związane były ze sprzedaż opodatkowaną, ważne natomiast jest aby związek taki pojawił się w dającym się określić czasie przyszłym. Trzeba także pamiętać, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Niniejszej odpowiedzi udzielono w indywidualnej sprawie, według stanu faktycznego przedstawionego w piśmie.