Temat interpretacji
Zwolnienie od podatku sprzedaży działki niezabudowanej.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2013 r. (data wpływu 16 maja 2013 r.), uzupełnionym w dniu 29 lipca 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działki niezabudowanej - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 maja 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 29 lipca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działki niezabudowanej.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca zamierza sprzedać prywatną nieruchomości gruntową, tj. działkę budowlaną, niezabudowaną o nr 309/81. Działka została nabyta w listopadzie 2001 r. w celu zabudowy i zamieszkania. Brak środków finansowych uniemożliwia realizację podjętych planów. Ponadto środki uzyskane ze sprzedaży pozwolą na spłatę dwóch kredytów. Wnioskodawca nie nabywał w przeszłości żadnych nieruchomości, poza nabyciem działki nr 309/81. Nigdy nie brał udziału w transakcjach sprzedaży nieruchomości. Działka ta nie była, ani nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy, ani też nie jest przedmiotem innej czynności o podobnym charakterze. Działka nie jest wykorzystywana w żaden sposób ani przez Wnioskodawcę, ani też przez osoby trzecie. Brak jest uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego, ani nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu. Nikt do dnia dzisiejszego nie wystąpił o wydanie powyższej decyzji.
Działka jest uzbrojona w energię elektryczną. O zamiarze sprzedaży Wnioskodawca poinformuje we wszystkich możliwych środkach masowego przekazu, ale z zamiarem sprzedaży bezpośredniej, bez udziału pośrednika. Posiada nieruchomość w postaci budynku piętrowego, wolnostojącego, otrzymaną w spadku po rodzicach (z notarialnie ustanowioną służebnością).
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy sprzedaż ww. przedmiotu wniosku może zostać zwolniona od VAT...
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowej działki winna być zwolnienia od podatku od towarów i usług. Sprzedaż działki z naliczonym VAT znacznie ograniczy możliwości spłaty wspomnianych kredytów. Natomiast podniesienie ceny rynkowej o VAT wydłuży czas poszukiwania nabywcy i ograniczy krąg nabywców do osób zainteresowanych wyłącznie tego rodzaju ofertą.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - zwanej dalej ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W świetle ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za przejaw prowadzenia działalności gospodarczej, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary, czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.
Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.
Zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
W świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Z kolei przez tereny budowlane - zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy (obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.) - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa gruntów, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartych w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.
Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy, że aby uznać planowaną sprzedaż działki przez osobę fizyczną w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, koniecznym jest by sprzedaż ta przybrała formę zawodową. Aktywność taka musi odpowiadać działaniom, które podejmuje podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Do czynności takich należałoby zaliczyć np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o uchwalenie zmian w planie zagospodarowania przestrzennego terenu mającego być przedmiotem dostawy, czy też prowadzenie działalności gospodarczej zakresie usług developerskich lub innych usług o podobnym charakterze. Jest to tylko przykładowe wyliczenie. Mogą wystąpić inne czynności, które będą skutkowały koniecznością zapłaty podatku od towarów i usług
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Jeśli więc dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomości gruntową, tj. działkę niezabudowaną o nr 309/81. Działka została nabyta w celu zabudowy i zamieszkania. Brak środków finansowych uniemożliwia realizację podjętych planów. Wnioskodawca nie nabywał w przeszłości żadnych nieruchomości, poza nabyciem działki nr 309/81. Nigdy nie brał udziału w transakcjach sprzedaży nieruchomości. Działka ta nie była, ani nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy, ani też nie jest przedmiotem innej czynności o podobnym charakterze. Działka ta nie jest wykorzystywana w żaden sposób, ani przez Wnioskodawcę, ani też przez osoby trzecie. Brak jest uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego, ani nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu. Nikt do dnia dzisiejszego nie wystąpił o wydanie powyższej decyzji. Działka jest uzbrojona w energię elektryczną. O zamiarze sprzedaży Wnioskodawca poinformuje we wszystkich możliwych środkach masowego przekazu, ale z zamiarem sprzedaż bezpośredniej, bez udziału pośrednika. Posiada ponadto nieruchomość w postaci budynku piętrowego, wolnostojącego, otrzymaną w spadku po rodzicach (z notarialnie ustanowioną służebnością).
Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą zwolnienia od podatku sprzedaży działki niezabudowanej o nr 309/81.
Na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego trudno uznać Wnioskodawcę za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą ww. nieruchomości. Pomimo, iż grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że dokonując sprzedaży przedmiotowego gruntu będzie działać w charakterze handlowca. Nabycie gruntu nie nastąpiło bowiem w celach zarobkowych. W konsekwencji sprzedając nieruchomość gruntową, Wnioskodawca korzystał będzie z przysługującego jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność sprzedaży oznaczać będzie działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają. Wnioskodawca dokona zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego.
Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze
aktualne orzecznictwo sądowe
Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.
Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań planowana sprzedaż działki nr 309/81 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, że ww. sprzedaż winna korzystać ze zwolnienia od podatku należało uznać za nieprawidłowe.
Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN (PDF)
Treść w pliku PDF 2 MB
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy