Temat interpretacji

Opodatkowanie dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej stacją transformatorową.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 11 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej stacją transformatorową jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej stacją transformatorową.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Województwo jest właścicielem nieruchomości gruntowej, oznaczonej ewidencyjnie jako działka nr o pow. 209 m², zabudowanej budynkiem trafostacji o pow. użytkowej 40 m², dla której Sąd prowadzi księgę wieczystą. Działka nr , z której podziału powstała m.in. działka nr , stała się własnością W z mocy prawa, co potwierdziła ostateczna decyzja. Decyzja ta jest ostateczna w administracyjnym toku instancji i stanowiła podstawę wpisu prawa własności tejże nieruchomości na rzecz W w ww. księdze wieczystej.

Zgodnie z operatem szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego na dzień 4 czerwca 2013 r. budynek transformatora zlokalizowany na działce nr , jak i znajdująca się na działce sieć energetyczna jest własnością E. Zgodnie z oświadczeniem spółki z dnia 14 czerwca 2013 r. stacja transformatorowa położona na ww. działce wchodzi w skład przedsiębiorstwa E. Stacja transformatorowa to budynek wraz ze znajdującą się w nim instalacją stanowiącą nierozłączną całość techniczno-użytkową, będącą urządzeniem w rozumieniu art. 49 K.c. Przedmiotowa stacja jest czynna i stanowi element sieci energetycznej naszego przedsiębiorstwa. W związku z tym urządzenie to nie należy do części składowych nieruchomości gruntowej.

Spółka pismem z dnia 27 lutego 2013 r. potwierdziła wolę odkupienia działki zabudowanej stacją transformatorową wybudowaną ze środków własnych spółki z jednoczesnym oświadczeniem, że przedmiotową nieruchomość wykorzystywać będzie na realizację urządzeń infrastruktury technicznej w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.) oraz że zobowiązuje się do pokrycia kosztów notarialnych oraz sądowych związanych z nabyciem ww. nieruchomości.

Przedmiotowa nieruchomość położona jest na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym uchwałą Rady Miasta. Zgodnie z ww. planem działka zlokalizowana jest w strefie teren zabudowy mieszkaniowo-usługowej zawierający teren mieszkaniowy MW 24 i usługowy U33 bez ustalania proporcji między funkcją usługową i mieszkaniową. Zgodnie z ww. operatem szacunkowym:

• nieruchomość nie jest wpisana do wojewódzkiego rejestru zabytków,
• na terenie nieruchomości nie ma pomników przyrody,
• nieruchomość nie leży w strefie ochrony konserwatora przyrody, konserwatora zabytków,
• nieruchomość nie jest położona na obszarach: terenów górniczych; parków narodowych; graniczących z nieruchomościami oddanymi w trwały zarząd na cele obronności i bezpieczeństwa państwa; morskiego pasa nadbrzeżnego (w tym pasa ochronnego lub pasa technicznego); morskich znajdujących się w granicach portów lub przystani morskich; na terenie zamkniętym.

W (podatnik podatku VAT) zamierza sprzedać w trybie bezprzetargowym ww. nieruchomość, tj. działkę gruntu zabudowanego na rzecz E.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowana przez W dostawa, tj. sprzedaż w trybie bezprzetargowym nieruchomości gruntowej, oznaczonej ewidencyjnie jako działka nr , zabudowanej budynkiem trafostacji nie będzie podlegała zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a i tym samym będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 23% jako dostawa działki gruntu zabudowanego...

Zdaniem Wnioskodawcy, przywołującego brzmienie art. 2 pkt 6, art. 2 pkt 22, art. 2 pkt 33, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 1 i 5, art. 41 ust. 1, art. 146a pkt 1, art. 43 ust. 1 pkt 9, art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a, art. 15 ust. 1 i ust. 2, art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług organy oraz urzędy administracji publicznej działają w charakterze podatników wówczas, gdy:

1. wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań,
2. wykonują czynności mieszczące się w ramach ich zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W wyroku z dnia 27 lutego 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 4312/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że kryterium decydującym o uznaniu organu (urzędu) władzy publicznej za podatnika V AT jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jako podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności. Szczególnie jest to uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne lub bardzo zbliżone czynności bądź transakcje mogą być dokonywane przez podmioty prywatne (np. przedsiębiorców).

W efekcie opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług mogą podlegać te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego W (podatnik podatku VAT) zamierza sprzedać w trybie bezprzetargowym nieruchomość gruntową oznaczoną ewidencyjnie jako działka nr , zabudowaną budynkiem trafostacji wybudowanym ze środków własnych spółki akcyjnej i wchodzącym w skład tego przedsiębiorstwa.

W celu określenia prawidłowego sposobu opodatkowania należy ustalić co będzie przedmiotem dostawy. W tym miejscu W przywołało art. 47 § 1-3, art. 48 i art. 49 ustawy Kodeks cywilny wskazując, że co do treści pojęcia urządzenia wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 czerwca 2004 r. sygn. akt II CK 359/03, stwierdzając, że trwałe, fizyczne i funkcjonalne połączenie konstrukcji ścian, dachu i podłoża z instalacjami energetycznymi przeznaczonymi do odprowadzania, przetwarzania i rozdzielania prądu elektrycznego przesądza o tym, że zarówno budynek, jak i instalacje energetyczne należy uznać za części składowe całości w postaci rzeczy złożonej (art. 47 § 2 K.c.) i że dopiero ta całość wyczerpuje treść pojęcia urządzenie.

W wskazało, że budynek stacji transformatorowej wchodzi w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 49 K.c i nie należy do części składowej gruntu.

W związku z powyższym, zdaniem W, przedmiotem dostawy nie będzie budynek trafostacji lecz wyłącznie działka gruntu zabudowanego, do której przepisy art. 43 ust. 1 pkt 9 jak również normy prawne zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług niebędą miały zastosowanie. Sprzedaż działki nr 116/7 podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23%.

Ponadto W zauważyło, że podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji nr ITPP1/443-1475/12/IK z dnia 28 lutego 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Stosownie do art. 29 ust. 5 cyt. ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części posadowione na tym gruncie. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 cyt. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, o czym stanowi treść art. 43 ust. 7a cyt. ustawy.

Natomiast definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Ponadto art. 43 ust. 10 cyt. ustawy wskazuje, że podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Przepis art. 43 ust. 11 cyt. ustawy stanowi, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość gruntową oznaczoną jako działka nr 116/7, zabudowaną budynkiem transformatora. Budynek ten, jak i znajdująca się na działce sieć energetyczna jest własnością spółki akcyjnej i wchodzi w skład jej przedsiębiorstwa. Zgodnie z oświadczeniem spółki Stacja transformatorowa to budynek wraz ze znajdującą się w nim instalacją stanowiącą nierozłączną całość techniczno-użytkową, będącą urządzeniem w rozumieniu art. 49 k.c. Przedmiotowa stacja jest czynna i stanowi element sieci energetycznej naszego przedsiębiorstwa. W związku z tym urządzenie to nie należy do części składowych nieruchomości gruntowej.

Odnosząc się do powyższego zauważyć na wstępie należy, że stosownie do art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), zwanej dalej ustawą Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowle stosownie do art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W myśl natomiast art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Przy czym w myśl postanowień art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W świetle zapisów art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Na podstawie art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Natomiast stosownie do art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

W świetle powołanych wyżej przepisów, budynek stacji transformatorowej wraz z siecią energetyczną posadowiony na działce z uwagi na to, że wchodzi w skład przedsiębiorstwa, nie stanowi budynku lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takiego budynku lub budowli, który uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przypadku planowanej dostawy nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka 116/7, zabudowanej budynkiem transformatora, wybudowanym przez spółkę akcyjną ze środków własnych, stanowiącym jej własność oraz wchodzącym w skład przedsiębiorstwa, przedmiotem dostawy nie będzie budynek stacji transformatorowej lecz wyłącznie działka gruntu, do której to dostawy przepisy art. 29 ust. 5 ustawy, jak również normy prawne zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług, nie będą miały zastosowania. Zatem budynek stacji transformatorowej nie może być uwzględniony przy ustalaniu stawki VAT.

W konsekwencji powyższego, o tym czy dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu według stawki podstawowej, czy też będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, decydować będzie przeznaczenie nieruchomości, tzn. czy stanowi ona grunt niezabudowany inny niż tereny budowlane.

Jak wskazano wyżej, w przypadku terenów niezabudowanych, zwolnieniu od podatku podlegają jedynie tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższego należy wywieść, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w rumieniu przepisu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. Z kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Z opisu zdarzenia wynika, że nieruchomość mająca być przedmiotem dostawy położona jest na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działka nr 116/7 zlokalizowana jest w strefie teren zabudowy mieszkaniowo-usługowej.

Zapisy planu zagospodarowania przestrzennego jednoznacznie wskazują więc, że przedmiotowy grunt należy z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku od towarów i usług potraktować jak grunt stanowiący teren budowlany w rozumieniu przepisów ww. ustawy. Tym samym, w odniesieniu do działki nr 116/7 mającej być przedmiotem planowanej sprzedaży nie znajdzie zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy.

Reasumując, sprzedaż na rzecz spółki akcyjnej nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem stacji transformatorowej, stanowiącej odrębny od gruntu przedmiot własności, stanowi zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawę towaru w postaci gruntu niezabudowanego. W konsekwencji, dostawa ta podlegać będzie opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy