Temat interpretacji
w zakresie opodatkowania otrzymanej premii pieniężnej (bonus) od kontrahenta zagranicznego
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2011r. (data wpływu 9 sierpnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania otrzymanej premii pieniężnej (bonus) od kontrahenta zagranicznego jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 sierpnia 2011r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania otrzymanej premii pieniężnej (bonus) od kontrahenta zagranicznego.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny:
W ramach prowadzonej działalności Spółka nabywa w kraju Unii Europejskiej towary przeznaczone do dalszej odsprzedaży. Jednym z głównych dostawców jest firma z Niemiec. Po uzyskaniu obrotu na odpowiednim poziomie Spółka uzyskuje bonus pieniężny (premię pieniężną) z tytułu dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyć. Wartość bonusu obliczana jest przez dostawcę unijnego na podstawie wysokości rocznego obrotu. W grudniu 2010r. Spółka otrzymała credit note przyznającą 2% bonus (premię pieniężną) za obrót w roku 2010r. Rozliczenie bonusu nastąpiło poprzez obniżenie płatności za bieżące dostawy. Poza transakcją kupna, pomiędzy sprzedającym i kupującym nie doszło do odrębnego od tej transakcji świadczenia nabywcy na rzecz dostawcy towarów. Dokonywanie zakupów nie jest związane w żaden sposób z określonym zachowaniem spółki. Dokonując zakupu towarów u dostawcy unijnego Spółka kieruje się głównie możliwością ich zbycia i osiągnięcia zysku z tytułu realizowanej marży.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy otrzymany przez Spółkę bonus (premia pieniężna) stanowi wynagrodzenie za świadczone usługi na rzecz dostawcy unijnego z tytułu dokonywanych w roku 2010 wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawcy, czynność polegająca na otrzymaniu bonusu (premii pieniężnej) nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem został zawarty w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Natomiast zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 tej ustawy. Z treści art. 8 ust. 1 wynika, że pojęcie świadczenie usług ma bardzo szeroki zakres, nie obejmuje wyłącznie dokonywanie pewnych działań, ale również zaniechania ich poprzez zobowiązania do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W rozumieniu omawianej regulacji usługa jest transakcją gospodarczą polegającą na wzajemnym świadczeniu stron. Aby uznać określone zdarzenie za odpłatne świadczenie usług strony muszą zobowiązać się do określonego działania lub powstrzymać się od dokonania czynności. W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje u dostawcy niemieckiego zakupów i w zależności od ich poziomu otrzymuje bonus pieniężny (premię pieniężną). Za usługę w rozumieniu ustawy VAT nie można uznać osiągnięcia przez Spółkę określonej wysokości obrotu.
Zatem otrzymany przez Spółkę bonus (premia pieniężna) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem w tym przypadku nie mamy do czynienia ze świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi.
Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w klasyfikacjach statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, o których mowa w art. 5a ustawy o VAT.
Usługa w rozumieniu omawianej regulacji jest transakcją gospodarczą, co oznacza że stosunek prawny łączący strony musi wiązać się że świadczeniem wzajemnym.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi wystąpić stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podmiotami biorącymi w nim udział, czyli jedna ze stron musi zobowiązać się do określonego działania bądź powstrzymania się od dokonania określonych czynności ( np. w zawartej umowie), a druga do stosownej zapłaty.
Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Spółka nabywa od firmy z Niemiec towary przeznaczone do dalszej odsprzedaży. Po uzyskaniu obrotu na odpowiednim poziomie Spółka uzyskuje bonus pieniężny (premię pieniężną) z tytułu dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyć. Wartość bonusu obliczana jest przez dostawcę unijnego na podstawie wysokości rocznego obrotu. W grudniu 2010r. Spółka otrzymała credit note przyznającą 2% bonus (premię pieniężną) za obrót w roku 2010r. Poza transakcją kupna, pomiędzy sprzedającym i kupującym nie doszło do odrębnego od tej transakcji świadczenia nabywcy na rzecz dostawcy towarów. Dokonywanie zakupów nie jest związane w żaden sposób z określonym zachowaniem spółki. Dokonując zakupu towarów u dostawcy unijnego Spółka kieruje się głównie możliwością ich zbycia i osiągnięcia zysku z tytułu realizowanej marży.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy, należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie otrzymywana przez Wnioskodawcę premia pieniężna (bonus) od kontrahenta zagranicznego za osiągnięcie określonego pułapu obrotów za 2010r. przy zakupach nie będzie związane z jakimkolwiek świadczeniem usług przez Wnioskodawcę.
Jak wskazał bowiem Wnioskodawca, nie jest wymagane aby podejmował jakiekolwiek dodatkowe działania, bowiem dokonywanie zakupów nie jest związane w żaden sposób z określonym zachowaniem spółki, poza osiągnięciem określonego pułapu obrotów w określonym czasie. Premia nie jest więc uzależniona od żadnych działań dodatkowych Wnioskodawcy, a zatem nie świadczy on na rzecz kontrahenta zagranicznego usług zmierzających do zwiększenia (intensyfikacji) poziomu sprzedaży towarów i usług lub jakiejkolwiek innej usługi.
Tym samym należy uznać, iż w tym konkretnym przypadku Wnioskodawca otrzymujący premię pieniężne (bonus) nie świadczy na rzecz kontrahenta zagranicznego usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, co w konsekwencji powoduje, że nie mamy w tej sytuacji do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach