Temat interpretacji

Czy świadcząc powyżej opisane usługi Teatr powinien stosować stawkę zwolnioną zgodnie z art. 43 ust. pkt 33 ustawy o podatku VAT z 11 marca 2004r. z uwzględnieniem zmian wprowadzonych od 1 stycznia 2011r.?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 01 lutego 2011r. (data wpływu do tut. Biura 02 lutego 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 kwietnia 2011r. (data wpływu 27 kwietnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy usługi związane z kulturą, polegające na wystawianiu spektakli teatralnych świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku VAT jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 lutego 2011r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy usługi związane z kulturą, polegające na wystawianiu spektakli teatralnych świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku VAT.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 12 kwietnia 2011r. Znak: IBPP1/443-186/11/ES wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 27 kwietnia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka (Teatr), jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, która w ramach swej działalności świadczy usługi związane z kulturą, polegające na wystawianiu spektakli teatralnych we współpracy z innym teatrem oraz na zamówienie innych podmiotów poza siedzibą. W celu przygotowania przedstawienia zleca napisanie scenariusza, zatrudnia reżysera i obsadę spektaklu, przygotowuje scenografię i w efekcie powstaje gotowe przedstawienie teatralne. Rozprowadzaniem biletów na przygotowany spektakl zajmuje się inny podmiot, który prowadzi obsługę reklamową przygotowuje druk plakatów i repertuaru oraz prowadzi obsługę techniczną spektaklu.

Prawa autorskie, z tytułu opracowania cudzego utworu w szczególności adaptacja, przeróbka i wykonanie zgodnie z art. 2.1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994r., przysługują reżyserowi oraz aktorom, którzy są wynagradzani na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej (o dzieło) z zastosowaniem 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu praw autorskich. Spółka nie jest instytucją kultury w rozumieniu ustawy z 25 października 1991 o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej określonej w rozdziale 2 art. 8 i 9 zgodnie z którym Ministrowie, kierownicy urzędów centralnych, oraz jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną tworząc państwowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

W uzupełnieniu wniosku (pismo z dnia 21 kwietnia 2011r.) Spółka dodatkowo wyjaśniła, iż:

• nie jest podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym. Jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, której przedmiotem działalności zgodnie z umową spółki oraz działalnością faktycznie prowadzoną jest m.in.: działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych, artystyczna i literacka działalność twórcza, działalność wspomagająca wystawianie przedstawień artystycznych.
• jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i w żadnym punkcie umowa spółki nie określa, że zyski mają być przeznaczone na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. W ubiegłych latach zysk był wypłacany wspólnikowi w postaci dywidendy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadcząc powyżej opisane usługi Teatr powinien stosować stawkę zwolnioną zgodnie z art. 43 ust. pkt 33 ustawy o podatku VAT z 11 marca 2004r. z uwzględnieniem zmian wprowadzonych od 1 stycznia 2011r....

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, iż Teatr:

1. posiada status prywatnej osoby prawnej nie spełniającej wymogów ustawy z 25 października 1991r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej
2. nie nabywa i rozporządza prawami autorskimi

nie ma prawa do stosowania stawki zwolniony z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowana winna być stawka podstawowa, ponieważ Teatr nie sprzedaje biletów wstępu, o których mowa w pozycji 182 załącznika nr 3 do Ustawy o podatku VAT a za wystawiony spektakl Teatr wystawia fakturę VAT dla innego teatru. Wysokość wynagrodzenia za wystawiony spektakl uzależniona jest od uzyskanych wpływów ze sprzedaży biletów przez inny teatr.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Na mocy art. 5a ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy na podstawie art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym na mocy art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT (wprowadzonym do ustawy na zasadach wskazanych wyżej) w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy pod poz. 182, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi kulturalne i rozrywkowe wyłącznie w zakresie wstępu:

1. na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,
2. do obiektów kulturalnych.

Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami do załącznika nr 3 do ustawy o VAT wykaz towarów i usług objętych tym załącznikiem nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka 8%.

Na mocy obowiązującego od dnia 01 stycznia 2011r. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, ustawodawca zwolnił od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 17 cyt. ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W świetle ust. 18 wskazanego wyżej artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Stosownie do art. 43 ust. 19 ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2. wstępu:
1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
5. działalności agencji informacyjnych;
6. usług wydawniczych;
7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
8. usług ochrony praw.

Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347, str. 1), z brzmieniem której zgodne muszą być przepisy polskiej ustawy o VAT, przewiduje zwolnienia dla usług kulturalnych, stwierdzając w art. 132 ust. 1 lit. n), że zwolnieniu z podatku podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Wynika z tego zatem, że ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty niebędące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Polski ustawodawca zwalnia od podatku usługi kulturalne świadczone przez dwie grupy podmiotów, określone w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT.

Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

Do pierwszej grupy można zaliczyć podmiot który jest:

• podmiotem prawa publicznego, który na podstawie definicji zawartej w artykule 1 Dyrektywy 2004/18/WE, oznacza każdy podmiot:
• ustanowiony w szczególnym celu zaspokajania potrzeb w interesie ogólnym, które nie mają charakteru przemysłowego ani handlowego;
• posiadający osobowość prawną; oraz
• finansowany w przeważającej części przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub inne podmioty prawa publicznego; albo taki, którego zarząd podlega nadzorowi ze strony tych podmiotów; albo taki, w którym ponad połowa członków organu administrującego, zarządzającego lub nadzorczego została wyznaczona przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub inne podmioty prawa publicznego, lub
• innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, lub
• podmiotem wpisany do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

W skład drugiej grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli natomiast indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Wykonywanie przez te podmioty usług kulturalnych daje zatem możliwość zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że jest teatrem, który świadczy usługi związane z kulturą, polegające na wystawianiu spektakli teatralnych we współpracy z innym teatrem oraz na zamówienie innych podmiotów poza siedzibą. Sprzedażą biletów wstępu na spektakle zajmuje się inny podmiot, który prowadzi obsługę reklamową, przygotowuje druk plakatów oraz prowadzi obsługę techniczną spektaklu. Ponieważ Wnioskodawca nie sprzedaje biletów wstępu, to za wystawiony spektakl wystawia fakturę VAT dla innego teatru.

Mając na uwadze powyższe przepisy, jak również opis stanu faktycznego, wskazać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi wymienione we wniosku nie mogą korzystać od dnia 1 stycznia 2011r. ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie jest bowiem podmiotem zidentyfikowanym w ww. przepisie. Jak wynika z opisu stanu faktycznego Wnioskodawca nie jest instytucją kultury w rozumieniu przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jak również podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym. W myśl przytoczonej wyżej Dyrektywy 2004/18/WE Spółka nie może być również uznana za podmiot prawa publicznego. Ponadto nie spełnia przesłanki podmiotowej określonej w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT odnoszącej się do usługodawcy będącego i indywidualnym twórcą lub artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jednocześnie w art. 43 ust. 19 ustawy o VAT, określone zostały usługi wyłączone z ww. zwolnienia m.in. w pkt 2 lit. a) wskazano usługi wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego.

Należy zaznaczyć, że pojęcie wstępu rozumiane jako prawo do wejścia na dane widowisko artystyczne (spektakl teatralny) wiąże się ze sprzedażą biletów, karnetów itp.

W związku z tym, że świadczenie usług kulturalnych i rozrywkowych, wyłącznie w zakresie wstępu (sprzedaży biletów), od dnia 1 stycznia 2011 r. podlega opodatkowaniu według stawki 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, jako czynność wymieniona w poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy, ustalić należy czy Wnioskodawca w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym świadczy usługę, o której mowa jest w poz. 182 ww. załącznika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży biletów wstępu na spektakle, a co za tym idzie nie świadczy usługi, o której jest mowa w poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Należy bowiem zauważyć, że wynagrodzenie należne Wnioskodawcy od innego podmiotu (teatru) nie stanowi opłaty za wstęp na spektakl, gdyż taką opłatę pobiera kontrahent w związku ze sprzedażą biletów. Wobec powyższego, do usługi świadczonej przez Wnioskodawcę (teatr) na rzecz kontrahenta nie będzie miała zastosowania obniżona stawka w wysokości 8%.

Przedmiotowa usługa winna być zatem opodatkowana od dnia 1 stycznia 2011r. stawką podstawową w wysokości 23%.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach