Temat interpretacji

Możliwość korzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy z dnia 19 stycznia 2017 r. (data wpływu 24 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jako osoba fizyczna odwieszająca działalność gospodarczą pod własnym imieniem zamierza Pani rozszerzyć zakres wcześniej prowadzonej działalności o zarządzanie projektami o tematyce społecznej, dofinasowanych z krajowych środków publicznych oraz środków zagranicznych, w tym pochodzących z UE w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Zarządzanie projektami dotyczy wniosków własnych, beneficjentów bezpośrednich (zwłaszcza jednostek samorządu terytorialnego), oraz usług świadczonych dla podwykonawców zadań w ramach realizacji projektów. Świadczone usługi obejmują:

• kierowanie wykonywaniem projektów (nadzór merytoryczny i techniczny);
• kierowanie wykonywaniem projektu w ramach zadań jego podwykonawcy (nadzór merytoryczny i techniczny);
• nadzór nad realizacją projektu, personelem i pracą podwykonawców;
• nadzór personelu podwykonawców projektu;
• dobór kadry projektu, w tym w ramach podwykonawców projektu;
• bieżący kontakt z instytucją pośredniczącą i innymi organizacjami lub instytucjami zaangażowanymi bezpośrednio lub pośrednio w realizacje projektu;
• reprezentowanie podwykonawców w kontaktach z beneficjentami projektów;
• kontrola nad realizacją wydatków z budżetu projektu oraz budżetu podwykonawcy projektu;
• zatwierdzanie płatności w zakresie merytorycznym;
• reprezentowanie projektu na zewnątrz;
• odbiór pracy wykonywanej przez personel projektu oraz personel podwykonawcy projektu;
• zarządzanie planowanymi działaniami projektowymi;
• prowadzenie dokumentacji projektu;
• sprawozdawczość, monitoring oraz ewaluacja projektu;
• pomiar produktu, rezultatu, celów projektu;
• przygotowanie organizacyjne zajęć realizowanych w ramach projektu;
• promocja projektu;
• realizacja zakupów materiałów i usług w ramach projektu;
• dostarczanie zakupionych materiałów do uczestników projektu.

Powyższe usługi (o które planuje Pani rozszerzyć działalność) według klasyfikacji PKD zostały zdefiniowane w podklasie 70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Pani zdaniem, usługi, które ma zamiar świadczyć w ramach działalności gospodarczej, nie są usługami doradztwa, a będą jedynie stanowić bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych i innych jednostek. Ustawa o podatku VAT wyłącza ze zwolnienia podmiotowego usługi doradztwa, których Pani świadczyć nie będzie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadcząc ww. usługi, zaliczone do podklasy PKD 70.22.Z, ma Pani prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo korzystać z ww. zwolnienia, ponieważ świadczone usługi będą miały charakter osobisty, a nie doradczy i stanowić będą bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych oraz innych jednostek. Ustawa o VAT wyłącza ze zwolnienia podmiotowego m.in. usługi doradztwa, których Pani w ramach planowanej działalności nie zamierza świadczyć.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez świadczenie usług stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 2024), podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży w 2016 r. była wyższa niż 150.000 zł i nie przekroczyła 200.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Według ust. 2 ww. artykułu, podatnicy, którzy rozpoczęli w 2016 r. wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy zmienianej w art. 1, u których łączna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczyła 150.000 zł i nie przekroczyła 200.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o
której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:


1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych
   - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;


3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Według ust. 5 ww. artykułu, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:


1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
   
   - energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
   - wyrobów tytoniowych,
   
   - samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;


2. świadczących usługi:


1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;


3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Wskazać należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwo. Wobec braku ustawowej definicji tego pojęcia należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem doradcy należy rozumieć tego, kto doradza, natomiast pojęcie doradzić oznacza udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin usługi w zakresie doradztwa należy rozumieć szeroko, przy czym najistotniejszy jest charakter wykonywanych czynności. Należy podkreślić, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że o ile faktycznie jak podano w treści wniosku przedmiotem działalności gospodarczej będzie świadczenie usług bezpośredniej pomocy dla podmiotów gospodarczych i innych jednostek polegające na zarządzaniu projektami o tematyce społecznej i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie zamierza Pani wykonywać jakichkolwiek usług doradczych, ani żadnych innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, to z tytułu świadczenia usług w ramach ww. działalności gospodarczej będzie Pani przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Zaznaczyć jednakże należy, że utraci Pani ww. zwolnienie od podatku w przypadku wykonania jakichkolwiek czynności doradztwa z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego lub innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Ponadto, utraci Pani zwolnienie podmiotowe określone w art. 113 ust. 1 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży przekroczy kwotę 200.000 zł (począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę).

Jednocześnie wskazuje się, że interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej