Temat interpretacji

w zakresie opodatkowania usług diagnostycznych

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2017 r. (data wpływu 14 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług diagnostycznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług diagnostycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka L. Sp. z o.o. (Spółka), należy do ogólnopolskiej sieci laboratoriów z grupy G. S.A., świadczących usługi badawcze w zakresie: cementów, betonów, gruntów, kruszyw, geologii inżynierskiej i geotechniki, diagnostyki budowlanej oraz ekspertyz budowlanych.

Odbiorcami usług spółki są firmy z branży budowlanej (budownictwo: drogowe, kubaturowe, specjalistyczne) oraz producenci materiałów oraz wyrobów budowlanych.

Spółka świadczy następujące usługi:

(viii) Usługi diagnostyczne - polegają co do zasady na wykonaniu dokładnej diagnostyki stanu danych materiałów konstrukcyjnych, wyrobów budowlanych lub całych konstrukcji budowlanych.

Badane materiały konstrukcyjne nie stanowią własności Spółki. Podczas badania konstrukcji żelbetowych i betonowych Spółka pobiera próbki we własnym zakresie poprzez wykonanie odwiertów rdzeniowych.

Spółka przeprowadza zarówno badania niszczące w następującym zakresie:

• wytrzymałości na ściskanie,
• wytrzymałości na zginanie,
• wytrzymałości na odrywanie,
• wilgotności i nasiąkliwości,
• wodoszczelności i mrozoodporności betonu.

Spółka wykonuje również badania metodami nieniszczącymi, m in. w następującym zakresie:

• określenie wytrzymałości na ściskanie metodą sklerometryczną (młotek Schmidta);
• określenie wytrzymałości na ściskanie metodą ultradźwiękową;
• określenie siły wyrywającej metodą pull-out - capo-test, bond-test;
• określenie przyczepności przez odrywanie - pull-off;
• określenie siły wyrywającej gwintowane kotwy wklejane;
• określenie siły wyrywającej kotwy wklejane żebrowane;
• określenie wilgotności elementów metodą mikrofalową lub karbidową.

Ponadto, w ramach usług diagnostycznych Spółka wykonuje:

• badania twardości metali metodą Leeba;
• badania grubości powłok i elementów konstrukcji stalowych (ścianek rurociągów, profili zamkniętych elementów z jednostronnym dostępem);
• badania elementów murowych w następującym zakresie:
• określenie wytrzymałości na ściskanie niewbudowanych elementów konstrukcji;
• określenie wytrzymałości na ściskanie elementów murowych i zapraw na podstawie pobranych próbek rdzeniowych;
• określenie zawilgocenia (wilgotności) metodami nieniszczącymi -metoda mikrofalowa;
• określenie zawilgocenia (wilgotności) metodami seminiszczącymi- metoda karbidowa CM;
• określenie zawilgocenia (wilgotności) metodą suszarkowo-wagową;
• wykonanie kompleksowej mapy zawilgocenia ścian obiektu;
• określenie stopnia zasolenia ścian zgodnie z wytycznymi WTA;
• ocena jakościowa wykonania hydrofobizacji elementów Karsten Pipę;
• kompleksowe badania termograficzne połączone z analizą uzyskanych wyników, wskazaniem przyczyn nieprawidłowości oraz propozycją napraw;
• opracowanie opinii i ekspertyz mikologicznych (grzybów i pleśni);
• pomiar szczelności pomieszczeń;
• szczelność serwerowni.

Usługi diagnostyczne zostały zakwalifikowane na podstawie PKWiU z 2008 r. do grupowania 71.20.1 Usługi w zakresie badań i analiz technicznych przez Urząd Statystyczny w Interpretacji klasyfikacyjnej.

Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Usługobiorcami Spółki mogą być: inwestorzy, projektanci, inżynier zastępczy, główni wykonawcy, podwykonawcy z branży budowlanej oraz producenci materiałów i wyrobów budowlanych będący zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługi opisane w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku mieszczą się w katalogu usług wskazanych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, w stosunku do których zobowiązanym do rozliczenia VAT należnego jest usługobiorca?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Usługi opisane w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku nie mieszczą się w katalogu usług wskazanych w załączniku nr 14 ustawy o VAT, a w rezultacie Spółka jest obowiązana wykazać podatek VAT należny z tytułu tych usług na zasadach ogólnych (według stawki 23% VAT).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Dodatkowo, w ust. 1h art. 17 precyzuje, że w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Jak wynika z powyższej regulacji, jednym z warunków uznania, że zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT należnego od nabywanych usług nie jest usługodawca, ale usługobiorca, jest uznanie, że są to usługi wymienione w załączniku 14 od ustawy o VAT.

W załączniku nr 14 do ustawy o VAT wskazano m.in. usługi w zakresie przenoszenia uprawnień do emisji gazów cieplarnianych, o których mowa w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. poz. 1223 oraz z 2016 r. poz. 266, 542, 1579 i 1948), sklasyfikowane bez względu na symbol PKWiU. Nie ma wątpliwości, iż usługi opisane w stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę we wniosku nie mają nic wspólnego w przenoszeniem uprawnień do emisji gazów cieplarnianych.

Pozostałe usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT zawierają opisy i odwołania do klasyfikacji PKWiU z 2008 r., według poszczególnych poziomów grupowań od 41 do 43, w których sklasyfikowane są co do zasady roboty budowlane.

Ze względu na cel i charakter usług opisanych przez Spółkę w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku nie mogą być one klasyfikowane do żadnej z usług wskazanych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT.

Słuszność tego wniosku potwierdza otrzymana przez Spółkę Interpretacja Statystyczna, według której opisane w stanie faktycznym usługi należy kwalifikować według PKWiU 2008 do dwóch pozycji:

(i) PKWiU 71.20.1 Usługi w zakresie badań i analiz technicznych w przypadku usługi badania i specjalistycznej analizy betonu, usługi badania i specjalistycznej analizy kruszyw, usługi badania laboratoryjnego - geotechnika, usługi geologii inżynierskiej, usług badania i specjalistycznej analizy dodatków mineralnych i spoiw, usług badania i specjalistycznej analizy prefabrykatów, usługi badania i specjalistycznej analizy mieszanki mineralnej (asfalt), usług diagnostycznych oraz

(ii) PKWiU 71.12.1 Usługi w zakresie inżynierii w przypadku usług doradztwa technologicznego.

W rezultacie, zdaniem Spółki do świadczonych przez nią usług opisanych w stanie faktycznym wskazanym we wniosku nie znajdzie zastosowania regulacja art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT. Usługi te zatem będą rozliczane na zasadach ogólnych, a zatem Spółka będzie zobowiązana wykazać i wpłacić na konto właściwego organu podatkowego należny podatek VAT.

Biorąc pod uwagę, że opisane usługi nie korzystają ze zwolnienia z podatku VAT, czy też ze stawki obniżonej, do usług tych znajdzie zastosowanie stawka 23% VAT zgodnie z regulacją art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - zarejestrowany, czynny podatnik VAT świadczy usługi badawcze w zakresie: cementów, betonów, gruntów, kruszyw, geologii inżynierskiej i geotechniki, diagnostyki budowlanej oraz ekspertyz budowlanych. Odbiorcami usług świadczonych przez spółkę są firmy z branży budowlanej (budownictwo: drogowe, kubaturowe, specjalistyczne), producenci materiałów oraz wyrobów budowlanych. Usługobiorcami Spółki mogą być: inwestorzy, projektanci, inżynier zastępczy, główni wykonawcy, podwykonawcy z branży budowlanej oraz producenci materiałów i wyrobów budowlanych będący zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka świadczy m.in. usługi diagnostyczne.

Wnioskodawca wskazał, że realizowana przez niego usługa diagnostyczna została zakwalifikowana do grupowania PKWiU 71.20.1 Usługi w zakresie badań i analiz technicznych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla świadczonych usług.

Wnioskodawca zaklasyfikował realizowaną przez siebie usługę diagnostyczną do grupowania PKWiU 71.20.1 Usługi w zakresie badań i analiz technicznych. Należy wskazać, że powyższe świadczenie nie zostało wymienione przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy. Zatem skoro realizowane przez Wnioskodawcę świadczenie nie zostało wymienione w załączniku nr 14 do ustawy jako te, do którego ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, to tym samym w analizowanej sprawie nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten ma zastosowanie bowiem jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy. W związku z powyższym będąca przedmiotem niniejszego wniosku usługa diagnostyczna nie wpisuje się w mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego realizowane są przedmiotowe świadczenia. Zatem rozliczenie podatku dla ww. usługi powinno nastąpić na zasadach ogólnych, tj. Spółka powinna opodatkować świadczoną usługę z zastosowaniem właściwej dla tej usługi stawki podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania usługi diagnostycznej należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie opodatkowania usług diagnostycznych. Natomiast w kwestii opodatkowania pozostałych usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza prawidłowości klasyfikacji świadczenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku do grupowania PKWiU 71.20.1 Usługi w zakresie badań i analiz technicznych nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Wskazać należy, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania. Tut. Organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego. W związku z powyższym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane w złożonym wniosku. W konsekwencji, tut. Organ nie dokonywał klasyfikacji usług diagnostycznych przyjmując klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę. Zatem, za element stanu faktycznego przyjęto, że świadczenie będące przedmiotem niniejszego wniosku objęte jest klasyfikacją PKWiU 71.20.1 Usługi w zakresie badań i analiz technicznych. Tym samym, kwestia uznania ww. świadczenia za usługę w zakresie badań i analiz technicznych należącego do grupowania PKWiU 71.20.1, nie jest objęta zakresem interpretacji indywidualnej prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej