Temat interpretacji

Zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2016 r. (data wpływu 27 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 października 2016 r. (data wpływu 2 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wyodrębnionej części jednoosobowej działalności gospodarczej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz wyłączenia z opodatkowania czynności przeniesienia do Spółki wyodrębnionej części jednoosobowej działalności gospodarczej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wyodrębnionej części jednoosobowej działalności gospodarczej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz wyłączenia z opodatkowania czynności przeniesienia do Spółki wyodrębnionej części jednoosobowej działalności gospodarczej.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 października 2016 r. (data wpływu 2 listopada 2016 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą wpisaną do CEIDG, a także jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy można wyróżnić:

• Działalność wynajmu nieruchomość

• Działalność apteczną - prowadzenie kilku aptek ogólnodostępnych

W związku z chęcią Wnioskodawcy formalnego wyodrębnienia danych działalności, planuje on wnieść aportem do spółki cywilnej działalność związaną z wynajmem, jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, pozostawiając w jednoosobowej działalności gospodarczej działalność apteczną. Oba rodzaje działalności, pomimo tego, że są prowadzone w jednej formie organizacyjnej, nie są ze sobą powiązane funkcjonalnie ani organizacyjnie. Po wniesieniu aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki cywilnej (działalność wynajmu nieruchomości), obie postaci działalności będą mogły być kontynuowane. W ramach prowadzonej księgi przychodów i rozchodów, możliwe jest także przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej część przedsiębiorstwa. W działalności Wnioskodawcy nie istnieje jednak formalno - prawne wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w strukturach przedsiębiorstwa w postaci oddziału, wydziału itp. Niewątpliwie takie wydzielenie funkcjonuje w sposób faktyczny oraz funkcjonalny poprzez możliwość przypisania określonych umów, dokumentów, a także operacji do każdego z rodzajów działalności. Cała zorganizowana część przedsiębiorstwa będzie składać się z: nieruchomości, zasobów pracowniczych, ogół praw i obowiązków, wynikających z zawartych umów najmu lokali oraz umowy o prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Zdaniem Wnioskodawcy przekazywane w ramach aportu składniki, stanowiące przedmiot zapytania będą stanowiły na dzień przekazania zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, wyodrębnione pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym.
2. Wnioskodawca wskazał, iż w pierwszej kolejności Wnioskodawca pragnie poinformować, iż wskazana we wniosku zorganizowana część przedsiębiorstwa może stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie i niezależnie realizujące zadania gospodarcze. Wspomniane we wniosku składniki (nieruchomość, zasób pracowniczy, ogół praw i obowiązków, wynikających z zawartych umów najmu lokali oraz umowy o prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów) stanowią zespół ściśle powiązanych ze sobą składników materialnych oraz niematerialnych mogących stanowić odrębne przedsiębiorstwo. Zespół ten, według Wnioskodawcy jest wyodrębniony w sposób organizacyjny, finansowy, funkcjonalny:
3. wyodrębnienie organizacyjne - W praktyce organów podatkowych zauważa się, iż wyodrębnienie organizacyjne nie musi być rozumiane jako wyodrębnienie formalno - prawne. Określona część przedsiębiorstwa nie musi zatem stanowić samodzielnego podmiotu prawnego, jednostki organizacyjnej lub oddziału. Takie stanowisko prezentuje Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 23 lutego 2011 r. (sygn. IPP81/415-1023/10-6/MT), w interpretacji indywidualnej z dnia 23 lutego 2011 r. (sygn. IPPB1/415-1029/10-4/MT), w interpretacji indywidualnej z dnia 22 sierpnia 2011 r. (sygn. IPPB1/415-622/11-2/EC). Na uwzględnienie zasługuje również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 listopada 2015 r. ( sygn. I SA/Sz 1517/14), w którym to sąd stwierdził, iż uznanie wyodrębnienia pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym nie jest jednakowe dla każdego podmiotu. Formułowanie oceny czy dany zespół składników stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy dokonywać in concrete, z uwzględnieniem struktur przyjętych u danego podmiotu. W danym stanie faktycznym nie istnieje formalno - prawne wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w strukturach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Jednakże wydzielenie organizacyjne ma charakter materialny - występuje w sposób faktyczny i realny poprzez możliwość przypisania określonych umów, pracowników, dokumentów, operacji oraz innych zdarzeń gospodarczych. Każda z wymienionych części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy stanowi wyodrębnioną w nim komórkę, która realizuje odmienne zadania. Po dokonaniu aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, działania obu części przedsiębiorstwa będą mogły być dalej kontynuowane. W związku z powyższym, Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż to wyodrębnienie ma charakter faktyczny. W jednoosobowej działalności gospodarczej, którą prowadzi Wnioskodawca nie funkcjonuje struktura oddziałów, wydziałów lub zakładów, gdyż w przypadku przedsiębiorstwa osób fizycznych nie istnieją przepisy prawa nakładające formalno- prawny obowiązek organizacyjnego wydzielenia takiego zespołu składników. W ramach jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę nie występuje akt w postaci statusu czy regulaminu. Jednakowoż Wnioskodawca uważa, iż istnienie takiego aktu nie jest warunkiem sine qua non istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. O ile istnienie takiego aktu może być pomocne przy ocenie, czy występuje zorganizowana część przedsiębiorstwa, o tyle ocenę taką należy oprzeć na całokształcie stanu faktycznego. Zdaniem Wnioskodawcy wyodrębnienie organizacyjne przejawia się również w odmiennym przedmiocie działalności obu zorganizowanych części przedsiębiorstwa ( działalność apteki oraz wynajem lokali)
4. wyodrębnienie finansowe - Zgodnie z przytoczonym stanem faktycznym możliwe będzie, na podstawie prowadzonej ewidencji finansowo - księgowej, przyporządkowanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa przychodów, kosztów, aktywów oraz zobowiązań. Zorganizowana część przedsiębiorstwa posiada wewnętrzną samodzielność finansową oraz możliwość samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym, co sprawi, że spełniona będzie przez Wnioskodawcę przesłanka wyodrębnienia finansowego.
5. wyodrębnienie funkcjonalne - Wyodrębnienie funkcjonalne wynika z wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, dlatego też aby mówić o wyodrębnieniu funkcjonalnym, koniecznym jest spełnienie dwóch poprzednich przesłanek. Wyodrębnienie funkcjonalne rozumiane jest jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Według tej przesłanki, zorganizowana część przedsiębiorstwa ma możliwość samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych. Wnioskodawca pragnie zauważyć, że po wyodrębnieniu, zorganizowana część przedsiębiorstwa będzie mogła funkcjonować jako odrębne przedsiębiorstwo, które posiada własne aktywa trwałe, obrotowe oraz kadrę pracowniczą, a także może realizować własne przychody i ponosić koszty związane z działalnością. Takie wyodrębninie zorganizowanej części przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę pozwoli na prowadzenie niezależnej działalności gospodarczej i dalsze kontynuowanie działań gospodarczych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wyodrębniona część jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy w postaci działalności wynajmu lokali spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż możliwość wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa z jednoosobowej działalności gospodarczej potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach indywidualnych:

• z dnia 23 lutego 2011 r. syng. IPPB1/415-1029/10-4/MT,

• z dnia 23 lutego 2011 r. sygn. IPPB 1/415-1023/10-6/MT,

• z dnia 22 sierpnia 2011 r. sygn. IPPB1/415-622/11-2/EC.

Zdaniem Wnioskodawcy wyodrębnienie działalności wynajmu lokali wypełni definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa z art. 2 pkt 27e ustawy VAT. Z tego przepisu wynikają przesłanki, które należy spełnić, aby dany zespół składników materialnych i niematerialnych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Są to:

1. w przedsiębiorstwie istnieje zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
2. zespół składników materialnych i niematerialnych musi być finansowo i organizacyjnie wyodrębniony,
3. zespół ten jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół ten mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania.

Zdaniem Wnioskodawcy w danym stanie faktycznym spełniona zostaje pierwsza przesłanka istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych. Przedmiotem aportu będą składniki materialne - nieruchomość oraz składniki niematerialne w postaci praw i obowiązków wynikających z zawartych umów. Do wyodrębnionej części przedsiębiorstwa został przypisany pracownik posiadający odpowiednie kwalifikacje do realizacji zadań, które będą przedmiotem działalności. Po drugie, aby dany zespół składników uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa konieczne jest wyodrębnienie finansowe. Pojęcie wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności, ale sytuację, w której możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Na takim stanowisku stanął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 23 lutego 2016r sygn. i SA/Rz 19/16 oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w Interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2014 r. sygn. ITPP2/443-1577/14/PS. Zgodnie z przytoczonym stanem faktycznym możliwe będzie, na podstawie prowadzonej ewidencji finansowo - księgowej, przyporządkowanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa przychodów, kosztów, aktywów oraz zobowiązań, co sprawi, że spełniona będzie przez Wnioskodawcę przesłanka wyodrębnienia finansowego. Wyodrębnienie organizacyjne może polegać na faktycznym i realnym wydzieleniu oraz przypisaniu konkretnych umów, zdarzeń gospodarczych, dokumentacji oraz operacji. Należy zauważyć, że w odniesieniu do tego kryterium prawo nie narzuca precyzyjnych wymogów. Wyodrębnienie organizacyjne nie jest pojęciem tożsamym z wyodrębnieniem formalno - prawnym, dlatego też, aby spełnić wymóg wyodrębnienia organizacyjnego nie jest konieczne funkcjonowanie odrębnej jednostki organizacyjnej czy oddziału. Takie stanowisko prezentuje również Dyrektor izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 23 lutego 2011 r. sygn. IPPB1/415-1023/10-6/MT. Wyodrębnienie organizacyjne również sprowadza się do odmiennego przedmiotu działalności obu zorganizowanych części przedsiębiorstwa w ramach jednej działalności gospodarczej. Z takim stanowiskiem zgodził się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 27 września 2011 r. sygn. IPPP2/443-834/11-2/JO. Zważając na powyższe uwagi Wnioskodawca spełnia przesłankę organizacyjnego wyodrębnienia, gdyż możliwe jest przypisanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa konkretnych umów, zdarzeń gospodarczych oraz dokumentów. Dodatkowo wyodrębnienie organizacyjne przejawia się również w odmiennym przedmiocie działalności zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która ma na celu wynajmowanie lokali, w przeciwieństwie do działalności aptecznej, będącej przedmiotem drugiej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wnioskodawca uważa również, że zespół składników przeznaczony jest do realizacji określonych celów gospodarczych tj. prowadzenia działalności wynajmu lokali, które mogłoby stanowić odrębne i niezależne przedsiębiorstwo. Wnioskodawca pragnie zauważyć, że po wyodrębnieniu zorganizowana część przedsiębiorstwa będzie mogła funkcjonować już, jako odrębne przedsiębiorstwo, które posiada własne aktywa trwałe, obrotowe oraz kadrę pracowniczą, a także może realizować własne przychody i ponosić koszty związane z działalnością.

Reasumując działalność wynajmu lokali funkcjonująca w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej spełnia przesłanki uznania ją za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Działalność ta stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, będzie wyodrębniona zarówno organizacyjnie, jak i finansowo. Dodatkowo działalność wynajmu lokali będzie przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych, a także może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące własne cele gospodarcze. Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca stwierdza, że działalność wynajmu lokali może stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, a także w przypadku aport tej działalność nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie transakcji zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja znajduje odzwierciedlenie w art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112.

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 112, w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie, lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Stosownie do treści art. 2 pkt 27e ustawy przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako np. dział, wydział, oddział. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracowniczy.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto podkreślić należy, że interpretacji pojęcia zorganizowana część przedsiębiorstwa, określonego w art. 2 pkt 27e ustawy, należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej, z uwzględnieniem cyt. normy art. 19 Dyrektywy 112. Regulacja ta natomiast była przedmiotem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) Trybunał stwierdził, że: () pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy dyrektywy nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Z opisu sprawy wynika, że wyodrębniona część jednoosobowej działalności gospodarczej w postaci działalności wynajmu lokali - jak wskazał Wnioskodawca - stanowi zespół ściśle powiązanych ze sobą składników materialnych oraz niematerialnych mogących stanowić odrębne przedsiębiorstwo. Zespół ten, według Wnioskodawcy jest wyodrębniony w sposób funkcjonalny, finansowy, organizacyjny. W ramach prowadzonej księgi przychodów i rozchodów, możliwe jest także przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej część przedsiębiorstwa. Spółka cywilna po aporcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa zamierza kontynuować działalność w zakresie, w jakim prowadzi ją Wnioskodawca. Zatem z uwagi na powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wyodrębniona część jednoosobowej działalności gospodarczej stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym czynność przeniesienia wyodrębnionej części jednoosobowej działalności gospodarczej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcę do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi